หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 736

สวี่สืออวิ๋นโกรธจนแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่

ไม่ว่าหญิงสาวผู้นั้นจะเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของนางหรือไม่ก็ตาม นางก็รู้สึกว่ามันช่างน่าขำ

หนานมู่ไป๋กลับรู้สึกประหลาดใจ และมองนางด้วยความฉงน

“นางมีสิทธิ์อะไรที่จะเข้าวัง? หญิงสาวที่ไร้ญาติขาดมิตรเช่นนาง ได้พบกับเสด็จตาก็นับว่ามีวาสนาเพียงใดแล้ว การที่ได้ตั้งครรภ์มังกรให้กับเขาถือว่าว่าเป็นบุญหัวของนาง”

“หญิงผู้นี้ไร้ทั้งวงศ์ตระกูลและผู้สนับสนุน ใบหน้าก็ถูกไฟไหม้จนเสียโฉม ขาข้างหนึ่งพิการ ดวงตาก็ยังบอดไปข้างหนึ่ง อีกทั้งยังไม่มีสายเลือดแห่งดวงจิตเทพ การรับนางเข้าวัง ไม่ใช่การให้คนทั้งใต้หล้าหัวเราะเยาะหรอกหรือ?”

นายหญิงใหญ่สวี่โกรธจัดจนด่าทออย่างรุนแรง

“พวกเจ้าช่างโหดเหี้ยมไร้มโนธรรมเสียงจริง นางช่วยชีวิตฮ่องเต้ไว้! พวกเจ้ายังกล้ามาดูหมิ่นนางเช่นนี้ได้ลงคอหรือ!”

“หากไม่ใช่เพราะนางช่วยชีวิตฮ่องเต้เอาไว้ ฮ่องเต้ชราของพวกเจ้าก็คงจะตายในแม่น้ำไปนานแล้ว”

“จิตใจเหี้ยมโหดเยี่ยงหมาป่าเช่นนี้ สมควรตายไปในแม่น้ำซะ!” นายหญิงใหญ่ตะโกนด่าด้วยความโกรธแค้น

นายหญิงใหญ่รู้สึกเจ็บปวดใจแทนหญิงผู้นั้น ทั้งคู่ต่างเป็นแม่เหมือนกัน เมื่อนึกถึงภาพที่นางต้องเสี่ยงชีวิตคลอดลูกท่ามกลางเปลวเพลิง อีกทั้งต้องฝ่าฟันความยากลำบากตามหาลูกสาวไปทั่วทั้งใต้หล้า แต่ยังต้องมาเผชิญกับการดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้อีก

หมิงหลางทนรับการด่าทอของอีกฝ่ายอย่างเงียบๆ ไม่กล้าโต้กลับแต่อย่างใด

เขาเป็นผู้ใกล้ชิดของฮ่องเต้ ย่อมเข้าใจสิ่งที่ฮ่องเต้ทำ

ตอนนี้ฮ่องเต้แก่ชราไปมากแล้ว ราชกิจภายในวังถูกตระกูลของฮองเฮาควบคุมไว้ องค์หญิงใหญ่มีความสามารถโดดเด่น ผู้คนในราชสำนักต่างรอคอยให้นางขึ้นครองราชย์

หากฮูหยินหนิงเข้าวัง ย่อมจะกลายเป็นเป้าหมาย และอยู่ท่ามกลางศึกชิงอำนาจอันโหดร้าย

นางไร้ลูกไร้หลานเป็นที่พึ่งพิง ฮ่องเต้เองก็แก่ชรามากแล้ว ไม่อาจปกป้องนางได้

“หากปกป้องไม่ได้ แล้วเขาจะตามหาไปทำไมกัน? ตามหาเพื่อให้ไปตายหรืออย่างไร?” สวี่สืออวิ๋นอดที่จะรังเกียจเดียดฉันท์ไม่ได้

“เขาลำบากยากเข็ญมากมายกว่าจะตามหาจนเจอ แต่พอเจอก็กลับดูแลปกป้องไม่ได้ กลับต้องถูกกลั่นแกล้งเสียอย่างนั้น! เขาทำท่าเป็นคนหลงใหลในรักแท้ แต่กลับทำให้คนอื่นต้องทนทุกข์ทรมานเพราะเขา!” เมื่อนึกถึงฮูหยินหนิงที่ต้องเฝ้ารออยู่ในเมืองหลวง อีกทั้งยังต้องโดนดูถูกดูแคลน สวี่สืออวิ๋นก็รู้สึกหดหู่ใจขึ้นมาทันที

“ฝ่าบาททรงพยายามเต็มที่แล้ว แต่เหล่าขุนนางบู๊ตลอดจนเหล่าตระกูลขุนนางต่างมีอำนาจอย่างมาก ฝ่าบาทย่อมต้องคำนึงถึงราชสำนัก” หมิงหลางรีบเช็ดเหงื่อ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน