หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 743

หน้าของหนานมู่ไป๋ยิ้มอย่างผ่อนคลาย เป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว

“แล้วเผื่อถ้ามีปาฏิหาริย์ล่ะ?”

“ยังไงก็ขอให้ท่านน้าวางมือที่ลูกแก้ววิญญาณดูสักหน่อยเถิด” หนานมู่ไป๋พูดกระซิบ

สวี่สืออวิ๋นวางมือลงบนลูกแก้วอย่างสงบ ในใจนางไม่มีความเศร้าหรือความสุข นางไม่ได้คาดหวังอะไรเลย

นางไม่ได้มีความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นใต้ และไม่ได้สนใจพลังเทพของแคว้นใต้เลย

เมื่อนางสัมผัส ลูกแก้ววิญญาณก็อุ่นขึ้นเล็กน้อย เหมือนกับว่า มีกลิ่นอายบางอย่าง…

ราวกับว่ามีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับนางมาก

ทุกคนจ้องมองลูกแก้ววิญญาณด้วยสายตาที่ร้อนรน บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบสงัด

หมิงหลางมองไปยังสวี่สืออวิ๋นด้วยความตื่นเต้น

หนานมู่ไป๋หายใจหนักขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จังหวะการหายใจของเขาระส่ำระสาย

ผ่านไปสักพัก…

ลูกแก้ววิญญาณยังคงไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

หน้าของหนานมู่ไป๋มีรอยยิ้มที่แทบจะกลั้นไม่อยู่ ดีแล้ว ดีแล้ว!!

มนุษย์ธรรมดา เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่ต่ำต้อยเท่านั้น!

ไม่มีใครสามารถแย่งชิงบัลลังก์แห่งแคว้นใต้ได้!

หน้าของหนานมู่ไป๋เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่หมิงหลางกลับรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง เขาเคยไปพบฮูหยินหนิง รู้สึกสงสารนางอย่างสุดซึ้ง หากบุตรสาวเป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดาเท่านั้น บุตรสาวของนางจะสามารถปกป้องและสนับสนุนนางได้อย่างไร?

หนานมู่ไป๋ยิ้มกว้างขึ้นด้วยความจริงใจ ราชวงศ์ไม่รังเกียจที่จะเลี้ยงดูคนไร้ค่า

สวี่สืออวิ๋นค่อยๆ ดึงมือกลับมา

เติงจือมอบผ้าเช็ดหน้าให้นาง นางจึงหยิบมาเช็ดปลายนิ้วเบาๆ

“ท่านน้าอย่าผิดหวังไปเลย ถึงแม้ว่าท่านจะไม่มีความใกล้ชิดกับเทพเจ้า แต่ท่านก็ยังเป็นองค์หญิงที่ยิ่งใหญ่ของแคว้นใต้เรา ฝ่าบาทจะปกป้องท่านเอง” ใจของหนานมู่ไป๋สงบลงทันที

อีกฝ่ายไม่ได้เป็นภัยคุกคาม

รอยยิ้มบนใบหน้าเขาดูจริงใจขึ้นมาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน