“เอ๋... ใต้เท้าหมิง...”
“ข้าไม่ว่างคุยกับใต้เท้าโหลวแล้ว ข้าต้องรีบกลับไปดูแลบรรพบุรุษน้อยของข้า...” หลังจากพูดจบ หมิงเสียนก็รีบจากไป
ใต้เท้าโหลวจับต้นชนปลายไม่ถูก
บรรพบุรุษน้อย? บรรพบุรุษน้อยไหนกัน
ในท้องพระโรง ใต้เท้าหมิงท่าทางเคร่งขรึมมาก แต่เมื่อกลับถึงจวน ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“เมล็ดพันธุ์ของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์สามารถปลูกได้ไหม” หมิงเสียนรีบถาม
“กำลังขุดหลุมลงปลูกแล้ว”
หมิงเสียนรีบไปที่เขตแดนต้องห้าม
เมื่อคืนนี้ ผู้อาวุโสตระกูลหมิงไม่ได้นอนปรึกษากันทั้งคืน ในที่สุดก็ตัดสินใจปลูกต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ในเขตแดนต้องห้าม
เมื่อหมิงเสียนมาถึง หมิงจู๋และหมิงหลางกำลังขุดหลุมเล็ก
จากนั้นก็เห็นลู่เจาเจาหยิบศิลาวิญญาณชั้นเลิศสองก้อนออกมาจากกระเป๋า เปลือกตาของพวกเขากระตุกไปตามๆ กัน
“เอาก้อนหินวิญญาณฝังลงไปด้วย จะได้ให้ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ดูดซับ”
หลี่ซือฉีประคองเมล็ดพันธุ์ไว้ในสองมือ เขารู้สึกราวกับว่าเมล็ดพันธุ์ในมือของเขามีชีวิต มีจิตใจ มีความนึกคิดเป็นของตัวเอง
ชั่วครู่หนึ่ง เขารู้สึกราวกับตนเองคือเมล็ดพันธุ์ของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์
เขาใส่เมล็ดพันธุ์ลงในหลุม กลบด้วยดิน แล้วรดด้วยน้ำวิญญาณ
ต่อหน้าทุกคน ใบไม้หน่อเล็กๆ ค่อยๆ งอกขึ้นจากดิน โบกสะบัดไปมาตามสายลม
“งอกแล้ว งอกแล้ว!!”
“ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์งอกแล้ว!” ศิษย์ตระกูลหมิงต่างโห่ร้องด้วยความดีใจ
หลี่ซือฉียิ้มอย่างมีความสุข เขาเอื้อมมือขึ้นแตะเบาๆ ที่ดวงตา ดวงตาของเขาใสสว่าง เงยหน้ามองนาง เงียบไม่พูดอะไร
“ขอบพระทัยองค์หญิงเจาหยาง ท่านเป็นผู้มีพระคุณต่อตระกูลหมิงอย่างแท้จริง”
“ขอบคุณคุณชายหลี่”
ทุกคนโขกศีรษะคำนับลู่เจาเจาอย่างนอบน้อม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...