หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 802

โหลวจิ่นถังกำลังนั่งรออยู่ในห้องอาหารแล้ว ลู่เจาเจาจึงชะงักชั่วคราว “นี่ท่านตื่นเช้าขนาดนี้เลยหรือ”

“จิ่นถังเหวี่ยงกระบี่เป็นพันครั้งแล้ว” นางแสดงท่าฟาดฟันไปมา

หลังจากฝึกฝนมาหนึ่งวัน นางก็ค้นพบว่าตนเองแข็งแกร่งขึ้นไม่น้อย

ไม่รู้ว่าเป็นภาพลวงตาหรือไม่

ลู่เจาเจาลอบถอนหายใจเบาๆ เด็กคนนี้พยายามอย่างหนักไม่ต่างจากซิงหุย

เป็นพวกบ้ากระบี่

เมื่อก่อนซิงหุยฝึกวิชากระบี่เป็นเวลาสามวันสามคืน แล้วนางจะใช้เวลานานแค่ไหน ลู่เจาเจาอยากรู้เหลือเกิน

“เจ้าอยากไปดูการเดิมพันของตระกูลโหลวหรือไม่”

“อีกสองวันจะมีการแข่งขันครั้งใหญ่ระหว่างตระกูลโหลว โหลวอวิ๋นเจิงพ่อของข้ากับโหลวซวี่เหยียนในการแย่งตำแหน่งหัวหน้าตระกูล”

“ข้าลงทะเบียนแข่งขันระดับเริ่มต้นไปแล้ว แต่ยังไม่เคยเรียนวิชากระบี่เลย เพียงแค่เคยทำความคุ้นเคยกับทักษะการใช้กระบี่ครั้งเดียวเท่านั้น”

โหลวจิ่นถังเขินอายเล็กน้อย “นี่เป็นการลงสนามครั้งแรกของข้า”

“หวังเพียงว่าจะไม่แพ้จนน่าเกลียดเกินไป”

ลู่เจาเจาพลันยิ้มออกมา

วิชากระบี่ที่ข้าสอนด้วยตนเองจะแพ้จนน่าเกลียดได้อย่างไร น่าขันสิ้นดี!

บรรพบุรุษแห่งกระบี่ไม่ควรทำตัวน่าอับอายเช่นนี้! เหล่าทวยเทพจะหัวเราะเอาได้!

“หัวหน้าตระกูลจำกัดอายุหรือไม่”

โหลวจิ่นถังได้ยินจึงตกตะลึง “อายุไม่เกิน 40 ปีน่ะ”

แล้วขั้นต่ำล่ะ มีอายุขั้นต่ำหรือไม่ หัวหน้าตระกูลที่อายุน้อยที่สุดคืออายุ22ปี ถือเป็นอัจฉริยะในหมู่คนอัจฉริยะอยู่

ลู่เจาเจาเหลือบมองโหลวจิ่นถังที่ทำท่าไม่สนใจเรื่องนี้

ถ้าหากหัวหน้าตระกูลอายุ 7 ขวบล่ะ

ก็คง...คงไม่แย่เกินไปหรอก!

เพราะเมื่อลู่เจาเจาอายุเจ็ดปี นางเคยท้าตีกับโลกแห่งการบำเพ็ญฌานจนทำให้บรรพชนร้องไห้มานับไม่ถ้วน

สำนักส่วนใหญ่จึงมีแผ่นหินจารึกว่า : ลู่เจาเจาและสุนัขไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน