หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 823

สองอันเชียวนะ! ราชวงศ์ยังมีเพียงอันเดียวเท่านั้น!

ยังเป็นสมบัติของแคว้นอีกด้วย

“ของขวัญพบหน้าน่ะสิ!”

“ข้านำของขวัญพบหน้ามาจากเป่ยเจา ศิลาวิญญาณชั้นดีสองอันในกล่องผ้า พวกท่านไม่อยากได้เองไม่ใช่หรือ” ลู่เจาเจามองทุกคนด้วยใบหน้าไร้เดียงสา

ผู้อาวุโสตระกูลโหลวได้แต่ตกตะลึง

เสียงของแม่ทัพโหลวสั่นเครือ “ท่านคงไม่ได้หมายถึง…กล่องผ้ามากมายเหล่านั้นใช่หรือไม่”

“ใช่ ของขวัญพบหน้าจากเป่ยเจา”

“ก้อนหินครอบครัวสองอัน”

“ตระกูลหมิงหยิบกล่องผ้าไปสองกล่อง เท่ากับสี่อัน!”

สายตาของแม่ทัพโหลวพลันมืดลง เขาแทบยืนไม่ไหว จำเป็นต้องจับโต๊ะประคองตนเอง ศิลาวิญญาณชั้นดีที่ตระกูลโหลวร้องขอมาตลอด เขากลับไม่รับมาเสียนี่!

แม่ทัพโหลวแทบร้องไห้ออกมาเป็นสายเลือด

อยากจะตบตัวเองสักสองสามที!

“ครั้งหนึ่งมีโอกาสดีงามอยู่ตรงหน้า แต่ข้ากลับไม่รักษาเอาไว้ รอให้สูญเสียไปแล้วมานึกเสียใจภายหลัง ไม่มีสิ่งใดบนโลกมนุษย์เจ็บปวดไปมากกว่านี้แล้ว... หากสวรรค์มอบโอกาสให้ข้าอีกครั้ง ข้าจะคว้ามันไว้ทั้งหมดอย่างแน่นอน!”

“ท่านบรรพบุรุษน้อย เพลานี้ยังรับของขวัญพบหน้าได้หรือไม่” แม่ทัพโหลวมองนางด้วยสายตากระตือรือร้น

“หากไม่ได้จริงๆ ข้ายอมร่ายรำหนึ่งบทเพลง” แม่ทัพโหลวดูเหมือนไม่คำนึงถึงชีวิตอีกแล้ว เขาไม่สนใจเกียรติและศักดิ์ศรีเหล่านั้นอีก!

ลู่เจาเจารีบส่ายหน้าด้วยความตกใจ

“เอาไปสิ เอาไปเลย!” แต่อย่าร่ายรำเลยนะ!

“หลังจากดูการร่ายรำครั้งนี้ มันเหมือนกับชำระบาปทั้งหมดในชีวิตของข้าเลย!” ลู่เจาเจาถอนหายใจเบาๆ

ยังไม่ทันฟ้าสาง

แม่ทัพโหลวจึงเดินทางไปยังพระราชวังด้วยตนเอง เพื่อขอตำแหน่งฮองเฮาตำหนักประจิมให้

ทันทีที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ทั้งพระราชวังก็ตกอยู่ในความโกลาหล

แม่ทัพโหลวพยายามโน้มน้าวฮ่องเต้อย่างตื่นเต้น “ฝ่าบาท ฮูหยินหนิงทุ่มเทแรงกายแรงใจ และให้กำเนิดบุตรหลานที่เก่งกาจให้กับแคว้นใต้ นางควรได้รับการแต่งตั้งเป็นฮองเฮาตำหนักประจิมพ่ะย่ะค่ะ!”

“ฝ่าบาท... โปรดแต่งตั้งฮูหยินหนิงเป็นฮองเฮาตำหนักประจิมด้วยเถิด นางคือพรของแคว้นใต้โดยแท้!”

แม่ทัพโหลวร้อนใจมาก แต่ไม่กล้าพูดความจริงออกไปทั้งหมด

ว่าลู่เจาเจานั้นมีความลับอันยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่!

นางสามารถอัญเชิญเทพเจ้าและเอาของวิเศษออกมาได้ตลอดเวลา แม้แต่วิชากระบี่ยังมีที่มาเดียวกันกับเทพเจ้า!