หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 835

สวี่สืออวิ๋นตาแดงก่ำ "วันนี้ที่ตัวปลอมอาศัยชื่อเสียงของนาง มาทำตัวเคารพนบนอบอยู่เบื้องหน้าฮองเฮา ก็แค่ทำให้ข้าดูสินะ!"

"กลัวว่าข้า จะมีความคิดที่ไม่ควรมี!"

“ชู่ว์...” เสียงเพิ่งหยุดลง รถม้าก็หยุดทันใด

เติงจือกล่าวเสียงต่ำ “นายหญิง เป็นมามาที่อยู่ข้างกายฮูหยินหนิง ในตอนนั้นก็เป็นสองบ่าวที่น่ารังเกียจนี่ที่รังแกฮูหยินหนิง” บ่าวชั่วช้ารังแกนาย น่าเสียดายที่ฮูหยินหนิงไม่มีทั้งอำนาจและกำลัง ทั้งยังถูกฮ่องเต้แทงข้างหลัง ไม่รู้ว่าได้รับความทุกข์แสนเข็ญเพราะพวกนางมามากเท่าใด

มามาสองนางนั้นยืนนอกรถม้า ยิ้มน้อยๆ กล่าว “นานแล้วที่ฮูหยินไม่ได้พบหลานสาว ในใจคะนึงถึง อยากจะพบองค์หญิงน้อย”

“องค์หญิงน้อย ความกตัญญูยิ่งใหญ่เทียมฟ้า ท่านไม่ได้กลับบ้านมานานแล้ว ก็ควรอยู่ข้างกายท่านยายแสดงความกตัญญูอย่างที่สุด หลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้อื่นสบประมาทท่าน...” มามาพูดจาเหน็บแนม ลู่เจาเจาจึงเชิดคางขึ้น

“ผู้ใดว่าข้ากัน? มีคนว่าข้างั้นหรือ?”

“วาจาไม่เหมาะสม ลากออกไปโบยให้ตาย!”

“เจาเจาเป็นถึงองค์หญิงเป่ยเจา เป็นตัวแทนของเป่ยเจามาที่แคว้นใต้ ทั้งสองแคว้นมีสัมพันธไมตรีที่ดีต่อกัน จะให้คนรับใช้มาพูดจาพล่อยๆ เช่นนี้ได้อย่างไร?” ลู่เจาเจายืนอยู่บนรถม้า แม้อายุยังน้อย แต่กลับเปี่ยมไปด้วยพลังอำนาจ

มามาสองนางนั้นคุกเข่าลงบนพื้น เหงื่อเย็นกลั่นออกมาไม่หยุด

“กล่าวมาสิ ผู้ใดปากพล่อย?”

“หรือว่า มามาสร้างข่าวลือ?”

“เช่นนั้น รังแกเจาเจาที่อายุยังน้อยหรือ? หรือคิดว่ากองทัพเป่ยเจาของข้า มีจิตใจเมตตา?”

เซี่ยอวี้โจวยืนอยู่ด้านหลังนาง กล่าวอย่างเชื่องช้า “นางเป็นตัวแทนของฮ่องเต้เป่ยเจาจริง...”

“ไม่สิ ล่วงเกินเสด็จลุงฮ่องเต้อาจไม่ตาย แต่ล่วงเกินนาง ต้องอยู่มิสู้ตายแน่นอน”

ร่างกายของมามาทั้งสองสั่นเทิ้ม ปากตะโกน “บ่าวพูดจาเหลวไหล บ่าวพูดจาเหลวไหล...ล้วนเป็นบ่าวเองที่ปากไม่ดี” พวกนางยกมือขึ้นแล้วตบลงบนใบหน้าของตนอย่างรุนแรง

“ตบจนกว่าข้าจะพอใจแล้วค่อยหยุด” ลู่เจาเจาเอ่ยเสียงจืดชืด

“มามาทั้งสองคุกเข่าบนพื้น ตบอย่างแรงฝ่ามือแล้วฝ่ามือเล่า เพียงพริบตา แก้มเขียวบวม มุมปากมีรอยเลือดเป็นเส้นๆ

“ล่วงเกินนาง เจ้าถือว่าเตะโดนกระดานเหล็กแล้ว” เซี่ยอวี้โจวติดตามอยู่ด้านหลังลู่เจาเจา โออวดกำลังตน!

แน่นอน ล่วงเกินข้า เจ้าก็แค่เตะปุยนุ่นเท่านั้น!

จวนตระกูลหนิง