“องค์หญิงเจาหยาง ทางสวรรค์มีเจ้าไม่ยอมเดิน ทางนรกไม่มีประตูเจ้ากลับดันทุรังเข้ามา”
“เจ้าช่างใจกล้าซะจริง ที่กล้าบุกรุกเข้ามาในเขตหวงห้ามของตระกูลซูโดยพลการ! ฆ่าไม่ต้องปราณี!”
“ถึงแม้ฮ่องเต้เป่ยเจาจะเสด็จมา ก็ช่วยเจ้าไม่ได้!”
ท่านผู้เฒ่าซูจ้องมองลู่เจาเจาด้วยสายตาเย็นชา ช่างดีเหลือเกิน กินบรรพชนของตระกูลซูข้า อีกทั้งยังส่งเนื้อและโลหิตของบรรพชนกลับตระกูลซูอีก ทำให้จิตที่มุ่งมั่นของศิษย์ข้อต้องสั่นคลอน!
สมควรตาย
วันนี้ ถ้านางปล่อยเครื่องสังเวยไป นางต้องตายแน่!
ทุกคนที่อยู่ด้านหลังลู่เจาเจา ต่างมีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
พวกเขาตายแน่!
ลู่เจาเจามองพวกเขาอย่างสงบนิ่ง
แต่ยิ่งสงบ เซี่ยอวี้โจวก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้น
เขาไม่เคยเห็นลู่เจาเจามีท่าทางเช่นนี้มาก่อนเลย ตั้งแต่เข้าสู่ภายในแท่นบูชา นางก็ดูเงียบผิดปกติ
แต่เซี่ยอวี้โจวกลับรู้สึกใจเต้นรัว
“การที่เทพเลือกผู้รับใช้เทพเจ้า ข้าจำได้ว่ามีสามสิ่งที่ห้ามทำ”
“ห้ามมิให้สังหารผู้บริสุทธิ์โดยมิชอบธรรม ห้ามมิให้ใช้อำนาจของเทพเจ้ารังแกผู้อื่น และห้ามมิให้ถือตนเหนือกว่ามนุษย์ปุถุชน บทบาทของผู้รับใช้เทพเจ้า เป็นเพียงผู้รับใช้ของเทพเจ้า ดูแลเรื่องการบูชาท่ามกลางมนุษย์แทนเทพ และเป็นตัวกลางในการสื่อสารความต้องการของมนุษย์เท่านั้น”
“หากกระทำผิดร้ายแรง เทพเจ้าจะลงโทษด้วยตนเอง”
“ข้าพูดถูกหรือไม่?”
สมาชิกของตระกูลซูต่างหัวเราะออกมากันอย่างพร้อมเพรียง พวกเขาชี้ไปที่ลู่เจาเจาและหัวเราะจนแทบหยุดไม่อยู่
“มาดูเร็วเข้า ที่นี่มีคนโง่เขลา ที่ถือคำสาบานมาเป็นจริงซะอย่างงั้น!”
“โง่เง่า ช่างโง่เง่าเสียจริง”
“เจ้ามีความสามารถในการบอกเทพเจ้างั้นหรือ? เจ้ามีความสามารถในการไปแจ้งเทพเจ้าหรือ? ฮ่าๆๆๆ ลงโทษตระกูลซูงั้นหรือ? ใครจะสามารถลงโทษตระกูลซูได้?”
“ในแคว้นใต้ ตระกูลซูคือราชา!” ท่านผู้เฒ่าซูยืนอยู่บนแท่นบูชา ท่าทางของเขาไม่เหมือนยามปกติ เขาเต็มไปด้วยความโอหัง
ฮองเฮามาจากตระกูลซู
เชื้อสายขององค์หญิงใหญ่จำเป็นต้องพึ่งพาตระกูลซูเพื่อขึ้นครองบัลลังก์ ในแคว้นใต้ ตระกูลซูจึงเปรียบเสมือนเป็นครึ่งหนึ่งของกษัตริย์
“พวกเจ้าวางฝ่าบาทไว้ที่ใดกัน? หรือพวกเจ้าคิดว่าจะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจโดยไม่ต้องเกรงกลัวกฎหมายงั้นหรือ?!” ชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังถามด้วยความโกรธ ที่ข้อมือของเขาเริ่มมีเลือดซึมออกมาอีกครั้ง
“ฝ่าบาทงั้นหรือ?” ท่านผู้เฒ่าซูได้ยินดังนั้นก็หัวเราะออกมา
“นี่พวกเจ้ายังไม่รู้กันใช่ไหม? ฝ่าบาททรงประชวรหนัก ไร้ซึ่งสติ ตอนนี้ องค์หญิงใหญ่กำลังรักษาการแทน และในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า พิธีราชาภิเษกก็จะจัดขึ้นแล้ว!”
“ฝ่าบาทจะทำอะไรได้? ช่างน่าขันเสียจริง!” ท่านผู้เฒ่าซูเผยความดุดันในแววตาอย่างไม่อาจปิดบัง
เจียงหลินกัดฟันแน่น และแบกเจียงอวี๋น้องสาวที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสไว้บนหลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...