“หากนางฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆ ข้ายินดีมอบตำแหน่งผู้ใช้กฎแห่งแดนเทพให้กับนาง
“ทว่าตอนนางอุทิศชีวิต เลือดเนื้อของนางกระจัดกระจายกลายเป็นแสงดาว หัวใจของนางยังค้ำจุนโลกเอาไว้”
“ผู้ใดจะรับประกันได้ว่านางที่ไร้หัวใจฟื้นคืนชีพจากการถักทอวิญญาณ จะเป็นเทพกระบี่เจาหยางองค์เดิม”
“ก่อนที่มหาเทพจะลงไปยังแดนเบื้องล่างได้มอบภารกิจสำคัญกับข้า นั่นคือการปกป้องทั้งสามดินแดน ข้าแบกรับทุกสรรพสิ่งในสามดินแดนเอาไว้ จะต้องไม่มีอะไรผิดพลาดเป็นอันขาด!” ท่านเซียนหันชวนกล่าวด้วยเสียงต่ำ ราวกับเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดไม่รู้จบ
“ข้อเสนอของข้าคือการสังหารมาร้าย” ท่านเซียนหันชวนลุกขึ้นยืน
เทพเจ้าทุกองค์ในสวรรค์ชั้นเก้าต่างมองหน้ากันด้วยความสับสน ทว่าไต้ซื่อชื่อคงกลับยืนขึ้นและกล่าวว่า “อาตมามาจากแดนพระพุทธ ผู้ออกบวชมีใจเมตตากรุณา ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต”
“แดนพระพุทธไม่ขอเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”
ล้อเล่นน่ะ พวกเขาอาจเคยทะเลาะกันเล็กๆ น้อยๆ บ้าง แต่ไม่เคยคิดถึงขั้นฆ่าแกงกันเลยสักครั้ง
ยิ่งไปกว่านั้น แดนพระพุทธไม่อาจทรยศผู้อุทิศชีวิตกอบกู้โลกได้
หันชวนนิ่งเงียบ ดวงตาฉายแววเย็นชาเล็กน้อย “ข้าได้ยินมาว่าไต้ซื่อชื่อคงมีความหลังกับมารร้ายคืนชีพตนนั้น?”
ไต้ซื่อชื่อคงตอบอย่างใจเย็น “อาตมาไม่โกหก พวกเรามีความแค้นต่อกันจริง หากมีความหลังต่อกัน นางจะหลอกให้ข้าขึ้นมาเป็นศัตรูกับนางต่อหรือ”
หันชวน “…”
จะว่าไปคำพูดนี้ก็มีเหตุผล
“แต่ไต้ซือชื่อคงเจอกับนางแล้ว?”
ไต้ซือชื่อคงพยักหน้า “อาตมาเคยพบนางยามเดินทางเผยแพร่พระพุทธศาสนา แต่จำตำแหน่งที่ชัดไม่ได้...”
หันชวนหัวเราะในลำคอเบาๆ เฝ้ามองเขาเดินจากไป
แม้แดนพระพุทธจะออกตัวว่าไม่ข้องเกี่ยวกับเรื่องทางโลก
แต่เมื่อพระโพธิสัตว์โกรธเคืองขึ้นมา ก็ไม่ใช่ผู้ที่จะยุ่งด้วยง่ายๆ เช่นกัน
จากนั้นเทพเจ้าแห่งทิศใต้จึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสงบ “คนแก่ชราอย่างข้าไม่ขอข้องเกี่ยวด้วยเช่นกัน”
เซี่ยอวี้โจวรู้สึกประหลาดใจที่ไม่มีศัตรูของลู่เจาเจาเข้ามาเกี่ยวข้อง
ในทางตรงกันข้าม เทพเจ้าบนสวรรค์ชั้นเก้าหลงองค์ที่เห็นชอบกับข้อเสนอล้วนไม่เคยมีบุญคุณความแค้นต่อนางมาก่อน
เซียนหันชวนพลันโค้งคำนับต่อสวรรค์หนึ่งครั้ง
“เหล่าทวยเทพร้องขอให้กำจัดมารร้าย เต๋าสวรรค์โปรดเป็นพยาน”
หลังจากพูดจบ เซียนหันชวนก็พูดต่อว่า “ข้าได้ส่งคนไปจับตาที่โลกมนุษย์แล้ว เมื่อวิญญาณร้ายปรากฏตัวขึ้นจะต้องถูกสังหาร!”
“หากนางขึ้นมาบนแดนเบื้องบน ข้าเองก็จะรู้ในทันที”
“ขอเพียงเป็นนางที่ก้าวเข้ามาแดนเบื้องบน จะไม่ได้กลับไปอีก!” เซียนหันชวนหรี่ตาลงเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มบนริมฝีปาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...