หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 992

หมิงเต๋อเจินจวินไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย รับมือด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง

แต่ผ่านไปเพียงหนึ่งกระบวนท่า ความรู้สึกแปลกประหลาดคุ้นเคยก็ผุดขึ้นในใจเขา พร้อมกับแรงกดดันที่บอกไม่ถูก

กระบวนท่ากระบี่ของอีกฝ่ายนั้นร้ายกาจยิ่งนัก พลังร้ายพุ่งผ่านมาเป็นสาย

ฟันฝ่ามือขวาของเขาออกโดยตรง กระแสพลังกระบี่พุ่งเข้าไปในร่างกาย ทำให้เขาเจ็บปวดจนร้องโหยหวนไม่หยุด

“อ๊า!!”

“สำนึกผิดหรือยัง?!”

ลู่เจาเจาเคลื่อนกายวูบหนึ่ง แรงกดดันน่าสะพรึงกลัวก็พุ่งเข้าใส่ ปลายกระบี่ชี้ตรงไปที่คอหอยของอีกฝ่าย

บัดนี้ นักพรตหมิงเต๋อเป็นหนึ่งในสามผู้แข็งแกร่งที่สุดในแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาแพ้เด็กสี่ขวบภายในสามกระบวนท่า!!

“เจ้า... เจ้าเป็นใครกัน?” นักพรตชิงหยวนตาแดงก่ำ เส้นเลือดฝอยขึ้นเต็มไปหมด แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวที่ไม่อาจเก็บซ่อนไว้ได้

เทพเจ้าองค์ไหนลงมาที่แดนเบื้องล่างหรือเปล่า?

ไม่สิ นางไม่มีกลิ่นอายดวงจิตเทพเลย และไม่มีเทพองค์ไหน ที่เชี่ยวชาญเพลงกระบี่!

“ยังไม่สำนึกผิดอีกหรือ?” ลู่เจาเจาตวัดกระบี่ไปที่หัวเข่าของอีกฝ่าย

พลังกระบี่เปล่งประกาย เข่าของเขาก็มีเลือดไหลทะลักออกมาไม่หยุด

มีเสียงดังพลั่ก เขาคุกเข่าลงบนพื้น

คุกเข่าต่อหน้าเทพฉงเย่ว์

ยังไม่สำนึกผิด...คำพูดนี้ ทำให้เขาชะงักไปทันที

ในตอนนั้นเขาถึงได้สังเกตเห็นกระบี่วิญญาณในมือของลู่เจาเจา เมื่อมองเห็นอย่างชัดเจน ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ…

ทำไม…

เป็นไปได้ยังไง?

“ไม่มีใครตัดสินใจแทนเขางั้นหรือ?ไม่มีใครทวงความยุติธรรมให้เขางั้นหรือ?”

“ศิษย์ของข้า ใครกล้ารังแก!” ลู่เจาเจากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

แม้แต่เทพพุทธบนสวรรค์ทั้งหมด นางก็จะขึ้นไปฆ่าล้างพวกเขาให้หมด!

นักพรตหมิงเต๋อหน้าซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริก มองนางด้วยความหวาดกลัวสุดขีด แต่พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

เป็นนาง! เป็นนาง!

นางกลับมาแล้ว!!

“เจา…”

“เจา...หยาง เทพกระบี่! เจ้าคือเทพกระบี่เจาหยาง!!” นักพรตหมิงเต๋อโขกศีรษะลงกับพื้นอย่างแรง ราวกับคนเสียสติ ไม่หยุดโขกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ในชั่วพริบตา หน้าผากก็เต็มไปด้วยเลือด