กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 106

รถสองคันขับห่างกันเพียงไม่กี่สิบเซนติเมตร

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเวธัสแดงเล็กน้อย เขาหยิบคอเสื้อของณิชาขึ้นอย่างหงุดหงิด และตะโกนด้วยเสียงแหบ “ณิชา นั่งดีๆ ...”

เสียงหยุดลงกะทันหัน

ณิชาเงยใบหน้าเล็กๆ ของเธอขึ้น

สติของเวธัสก็สลายหายไป ในขณะนี้ เขาเห็นณิชาที่อยู่ตรงหน้าเขาเหมือนกับผู้หญิงเมื่อสี่ปีก่อน...

……

“คนเลว!”

หลังจากที่เวธัสได้ยินสองคำนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะทุบโทรศัพท์

โทรศัพท์กระแทกไปบนผนัง และกระเด็นกลับไปที่พื้น ก่อนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

เขาดึงเนกไทอย่างแรง เขาโมโหมาก...  

เขามอบณิชาให้กับผู้ชายคนอื่นอีกแล้ว!

ทั้งที่ณิชาถอนหมั้นกับเขาแล้ว แต่ฐานภพก็รู้สึกว่าถูกสวมเขา

เธอกำลังเลี้ยงลูกของเขา เธอจะอยู่กับผู้ชายคนอื่นได้อย่างไร

นี่คือการทรยศต่อเขา!

แสงแดดแรกในตอนเช้าส่องทะลุหน้าต่าง ส่องลงมาบนผ้าห่มสีขาว และณิชาก็ค่อยๆ ตื่นขึ้นจากการนอนหลับของเธอ

ปวดหัว

ณิชาขยับตัวช้าลง ก่อนที่เธอจะรู้ว่าเธออยู่ในโรงแรม และข้างหลังเธอก็เวธัส

เขากำลังหลับสนิท

ภาพเมื่อคืนหลั่งไหลเข้ามาในหัวสมอง

แพรพาผู้ชายสองสามคนมาตามหาเธอ

และยังตั้งกล้องไว้ด้วย

เธอพยายามตะเกียกตะกายหลบคนเหล่านั้น

ในขณะที่กำลังดิ้นรน เธอก็ทุบที่เขี่ยบุหรี่เข้าที่ศีรษะของชายคนหนึ่งและพยายามจะวิ่งไปที่ประตู เธอวิ่งหนีได้ไม่กี่ก้าวก็โดนจับกลับมา

ณิชาเดินออกจากโรงแรม ก้มหน้าก้มตา เธออยากจะร้องไห้ แต่เธอก็ไม่ได้ร้องไห้

ก็แค่รู้สึกสับสน...  

แต่เธอจะโทษเวธัสไม่ได้

เธอกับเวธัสทำเรื่องผิดศีลธรรมอีกแล้ว

เพราะยังไงถ้าเกิดว่าไม่ใช่เขา เธอก็คงจะเสียเปรียบมาก

เธอเห็นร้านขายยา เธอขอซื้อยาคุมกำเนิดฉุกเฉินจากพนักงานอย่างรวดเร็ว

พนักงานไม่แปลกใจเลย และยังเตือนเธอเบาๆ ว่าร้านสะดวกซื้อฝั่งตรงข้ามมีบริการน้ำอุ่นตลอด 24 ชั่วโมง

“ขอบคุณ” ณิชาตอบด้วยรอยยิ้ม เธอทานยาและน้ำแร่ ก่อนจะจากไป

หลังจากออกจากร้านขายยา เธอไปนั่งบนม้านั่งนอกสวนสาธารณะ

เธอไม่มีเรี่ยวแรงเลย

เธอคลายเกลียวขวดน้ำและดื่มน้ำ เธอกำลังจะกินยาคุมกำเนิด แล้วเธอก็เห็นป้ายทะเบียนรถที่คุ้นเคยตรงสี่แยก