กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 117

จงกลตำหนิอย่างโกรธเคือง พร้อมทั้งดึงมือของกันญ่าอย่างเจ็บปวด “หนูวางใจได้เลย น้าเล็กจะเป็นตัวตั้งตัวตีให้หนูเอง หนูเป็นแฟนกับตาธัสมาสี่ปี เขาอยากจะเรียนรู้ความทะเยอทะยาน น้าจะเป็นคนแรกที่ไม่ปล่อยเขาไป”

“ฮือๆ น้าเล็ก...”

หัวไหล่ของกันญ่าสั่นเทาขึ้นอก เพราะร้องไห้อย่างน่าเวทนาน่าสงสารมาก

น้ำตาพรั่งพรูออกมาเป็นหยดไม่ขาดสาย

จนในที่สุดเธอก็หยุดได้แล้ว พร้อมทั้งวิ่งไปห้องน้ำอย่างสะอึกสะอื้น

จงกลจ้องมองแผ่นหลังของเธอ มือข้างหนึ่งกำหมัดอยู่ตรงมุมปาก พร้อมทั้งกระแอมออกมาอยู่หลายครั้ง โมโหจนสีหน้าซีดเผือดที่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วเริ่มแดงระเรื่อขึ้นมาเล็กน้อย ช่วงคิ้วตาก็ปรากฏความวิตกกังวลที่สามารถมองเห็นอย่างไร้การปิดบัง...

แม้ว่าตาธัสตัดสินใจทำอะไรอย่างเด็ดขาดแล้ว แต่ถ้าเขาที่กำลังเผชิญหน้ากับความรู้สึก แต่มักจะมีความหนักแน่นไม่พอ

ภายในมุมห้องน้ำ

กันญ่าส่องกระจก ดูfอาการขื่นขมอย่างอ่อนล้าซึ่งแสดงต่อหน้าจงกล แต่กลับเผยรอยยิ้มมุมปากอย่างสะใจ

เธอรู้ดี เวธัสให้ความสนใจกับจงกลน้าเล็กคนนี้มากๆ ตั้งแต่เด็กจนโต ขนาดคำพูดของท่านประเสริฐของตระกูลสนธิไชยก็ยังไม่ค่อยจะฟัง ฟังแค่น้าเล็กอยู่คนเดียว

ตราบใดที่จงกลคัดค้านการถอนหมั้นของพวกเขา ณิชาก็อย่าคิดจะมียืนตำแหน่งแทน!

ตำแหน่งคุณนายน้อยของตระกูลสนธิไชย มีแค่กันญ่าคนเดียวเท่านั้น

ครืด ครืด

จู่ๆ โทรศัพท์ก็สั่นครืดคราด ซึ่งเป็นการเตือนว่ามีข้อความเข้ามาใหม่

กันญ่าลูบเส้นผมยาวอย่างสบาย พลางเหล่มองหน้าจอโทรศัพท์ และแสดงความแปลกใจออกมาทันที เพราะเป็นการทักทายที่เตชินท์ส่งเข้ามาทักทาย--

“ญ่า พวกเราแยกจากกันมาเกือบร้อยชั่วโมงแล้ว ตอนไหนว่าง ผมอยากจะเจอคุณครับ”

“ผมเห็นว่าคุณพูดว่าอยากได้ดอกกุหลาบ ผมให้คนขนดอกกุหลาบสีแดง999ดอกใส่เครื่องมา อีกสักพักจะส่งไปที่บ้านคุณ ได้มั้ยครับ?”

“เวธัสไม่คู่ควรกับคุณ คุณไม่ต้องไปรักเขาแล้ว...”

กันญ่าเพลิดเพลินมากกับความรู้สึกที่มีคนมาจีบ แต่การจีบที่หนักเกินควร เหมือนกับพวกมิจฉาชีพที่เที่ยวมาหลอกเงินชาวบ้าน เธอรู้สึกเบื่อเต็มทนแล้ว

พลันกดเปลี่ยนโหมดปิดเสียงโทรศัพท์แทน เธอจึงเพิกเฉยเตชินท์ทันที

ตั้งแต่ออกมาจากห้องน้ำ พลันมองไปทางด้านข้างก็เห็นพนักงานหญิงหลายคนกำลังถกเถียงกันอยู่ทางด้านหน้า--

“พวกเธอได้ยินข่าวยัง คุณเวธัสพาว่าที่ภรรยามารับประทานอาหารยังห้องรับรองVIPแหละ!”

“ห๊ะ? ใครเป็นคนพูด?”

“คุณอัทธ์ได้ย้ำนักย้ำหนา ต้องเสิร์ฟอาหารที่มีความหมายอวยพรให้อยู่กันจนแก่จนเฒ่า เมื่อกี้ตอนที่ฉันเอาชาเข้าไปเสิร์ฟ เลยเหล่มองสักหน่อย คุณหนูของตระกูลสถานนท์คนนั้นเหมือนที่ข่าวลือกันมา สวยอย่างกับนางฟ้านางสวรรค์ แถมยังเหมาะสมกับคุณเวธัสมาก!”

“จริงเหรอ?”

“จริงสิ อีกอย่างคุณเวธัสไม่ได้เย็นชาตามที่ข่าวเล่าลือกันอยู่ข้างนอก แถมยังปฏิบัติดีกับคุณหนูตระกูลสถานนท์มาก ยังมียังมี ตรงปกคอเสื้อของเขายังมีรอยสีแดงเล็กๆ มารวมกันอยู่จุดหนึ่ง ฉันเดาว่าน่าจะเป็นรอยลิปสติกจางๆ ...”

“โอ๊ยพระเจ้า อิจฉาพวกเขาชะมัด...”

ในสายตาของพวกเธอกลับเกิดสายตาเป็นสีชมพูโผล่ในดวงตา พร้อมทั้งอิจฉาและปรารถนา พร้อมทั้งอดจินตนาการไม่ได้ผู้หญิงคนที่นั่งอยู่ในอ้อมกอดของคุณเวธัสคือพวกเธอ

กันญ่าที่กำลังจับเล็บปลอมเล่นถึงกลับเกิดอาการค้างเติ่งทันที จนเธอเกือบหักเล็บคริสตัลที่เพิ่งทำมาใหม่

เวธัสพาว่าที่ภรรยามารับประทานอาหาร

แถมยังอวยพรให้ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ขออวยพรให้สมปรารถนาอีก?

เธอนี่แหละที่เป็นว่าที่ภรรยาเวธัสตัวจริงที่ถูกพูดถึง ตกลงอีผู้หญิงคนไหนที่มันมาแย่งของคนอื่นไป?

……

ห้องรับรองVIPมีพื้นที่60ตารางเมตร มนต์เสน่ห์โบราณ

โต๊ะอาหารทรงกลมด้านบนปูด้วยผ้าปูโต๊ะสีเบท บนโต๊ะมีอาหารอันโอชะอย่างวิจิตรงดงามวางอยู่เต็มโต๊ะ

“ลืมรสชาติอาการเมาของครั้งที่แล้วไปแล้วเหรอ?” เวธัสพูดพล่ามจนปิดปากณิชาได้สนิท

ณิชาพูดไม่ออก จนต้องกลอกตามองบน

ครั้งที่แล้วเธอถูกฐานภพบีบบังคับ การดื่มเหล้าขาวกับไวน์แดงเอามาผสมกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่เมาได้ง่ายมาก!

ตึง

เวลานั้นเอง โดยที่ไร้การแจ้งเตือนล่วงหน้า จู่ๆ ประตูห้องรับรองก็ถูกคนใช้แรงผลักเข้ามา

จนปรากฏร่างกายผอมเพรียวบางและเด็กเสิร์ฟที่กำลังยื้อยุดฉุดกระชากบุกเข้ามา

“คุณครับ คุณเข้าไปไม่ได้จริงๆ นะครับ...” เด็กน้อยยังวางแผนจะขวางตัวผู้หญิงคนนั้นเอาไว้

แต่คนอย่างกันญ่าจะสนใจพนักงานคนหนึ่งของเขาที่ไหนล่ะ?

“ไสหัวไปซะ ในเมืองพรไม่มีที่ไหนที่คนอย่างฉันไปไม่ได้!” กันญ่าสะบัดมือจนหนุ่มรับใช้กระเด็นไปกองอยู่ที่พื้น จากนั้นก็เดินสะบัดก้นอย่างเฉิดฉายบุกเข้ามา สีหน้าเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

ใบหน้ารูปไข่ตอนที่เห็นทั้งสามคนอยู่ในห้องอย่างชัดเจน จึงเกิดอาการตกตะลึงจนร่างกายแข็งทื่อ

ผู้หญิงคนที่นั่งอยู่ข้างกายเวธัสก็คือณิชา!

ผู้หญิงคนที่บริกรพูดว่าเป็นว่าที่ภรรยาของเวธัส ...ก็คือเธอ!

“คุณอัทธ์ คุณเวธัส ขอโทษจริงๆ ...คุณผู้หญิงท่านนี้ต้องการจะบุกเข้ามาให้ได้ พวกเขารั้งไว้ไม่อยู่...” พนักงานกำลังแสดงคำขอโทษให้กับคนที่นั่งหลายคนที่นั่งอยู่ในห้องรับรองอย่างหมดคำพูด จนเหงื่อเย็นๆ ไหลแตกพลั่ก

ตอนที่ณิชาเห็นว่าเป็นกันญ่า รูม่านตาสีอำพันหดตัวลงเล็กน้อย

เธอมาได้ยังไง?

ลักษณะท่าทางต้องการฆ่าคนทำเหมือนว่า....เป็นการบุกมาเปิดเผยสามีกับเมียน้อยที่เป็นชู้กัน?

คุณอัทธ์รู้สึกกันญ่าหน้าคุ้นๆ อยู่ตงิดๆ แต่กลับตีหน้าเข้มใส่อย่างไม่สบอารมณ์ พร้อมทั้งถามกลับด้วยเสียงแข็งกร้าว “Wong Jiangดูแลความเป็นส่วนตัวให้กับแขกแบบนี้หรอกเหรอ? ก่อนหน้าผมได้กำชับพวกคุณแล้วนะ ไม่อนุญาตให้คนอื่นมารบกวน ถ้ายังไม่รีบออกไปเรียกบอดี้การ์ดอีก ลากคนออกไปซะ!”