กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 151

จงกลก็ไม่พูดอ้อมค้อม

“ก่อนหน้านี้ฉันคิดมาตลอดว่า ผู้หญิงที่ธัสชอบจะเป็นยังไง”

“หลังจากที่เขาได้หมั้นหมายกับหนูกันญ่า ฉันคิดว่าธัสชอบกันญ่า แต่ฉันไม่เคยสัมผัสได้รู้ความรู้สึกในแววตาของเขาเลย กลับกัน ฉันสามารถสัมผัสได้ว่าเขาจริงจังกับเธอมาก นี่ก็ทำให้ฉันรู้สึกดีใจ และรู้สึกเป็นกังวล”

“ฉันไม่มีลูก ธัสก็คือลูกของฉัน ฐานะคนเป็นแม่ ฉันหวังว่าเขาจะมีภรรยาที่เข้มแข็งและยิ่งใหญ่ได้สักคนหนึ่ง”

“อนาคต ฉันควรจะทำตามบรรทัดฐานของเธอ มองหาภรรยาที่เหมาะสมสำหรับเขา แต่ตอนนี้......ฉันจะไม่ห้ามปรามพวกเธอ” ณิชาฟังคำพูดของเธอ ใบหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ตามความเป็นจริง จงกลบอกว่าจะไม่ห้ามปรามที่พวกเขาจะอยู่ด้วยกัน แต่ก็พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า ตัวเองไม่คู่ควรที่จะเป็นภรรยาของเวธัส

“คุณต้องการให้ฉันรู้ตัวว่า ควรจะถอยไปอย่างว่านอนสอนง่ายหลังจากคนที่เหมาะสมจะเป็นภรรยาของเขาปรากฏตัวขึ้นหรือคะ?”

“ถ้าเธอชอบเขา จะคิดเพื่อเขาเป็นอย่างแรกทุกเรื่อง ถ้าต่อเขาแล้วเป็นเพียงความรู้สึกจอมปลอม แม้ว่าเธอจะถอย ฉันก็จะไม่ทำให้เธอเสียเปรียบ” จงกลเอ่ยปากเบาๆ น้ำเสียงราบเรียบอ่อนโยน แต่ก็แฝงด้วยการเตือน

ชอบเขาก็ควรเลือกที่จะถอยไปเพื่อเขา ให้เขาแต่งงานกับภรรยาที่มีภูมิหลังแข็งแกร่งยิ่งกว่า

ณิชาเข้าใจ แต่ไม่เห็นด้วย

แต่ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องพูดคุยเรื่องอนาคตกับจงกล

ในแผนการของเธอ อนาคตมีเพียงลูกทั้งสองคนเท่านั้น ไม่มีที่ของเวธัส

“ฉันรู้แล้วค่ะ” ณิชาพยักหน้าเงียบๆ ท่าทางว่านอนสอนง่าย

รอยยิ้มในดวงตาของจงกลจางลงไปเล็กน้อย

ก็แค่เท่านี้ แม้แต่การโต้แย้งสักสองสามคำก็ไม่มีเลยหรือ?

ความจริงใจที่เธอมีต่อธัส มีมากน้อยเท่าไหร่กันแน่?

ตอนนี้เธอรู้สึกรำคาญณิชาเล็กน้อย

เธอหยิบเช็คธนาคารจากกระเป๋าถือติดตัวอยู่ออกมาใบหนึ่งยื่นให้กับณิชา “สองสามครั้งแรกที่พบหน้ากัน ก็ไม่มีโอกาสให้ของขวัญเธอ น้ำใจเล็กน้อยนี้ หวังว่าเธอจะไม่รังเกียจ”

ณิชากวาดตามองแวบหนึ่ง ศูนย์ติดกับเป็นพวง.....

เจ็ดหลักเต็มๆ!

ของขวัญการพบหน้านี้ ช่างเป็นเงินจำนวนมากจริงๆ

เธอรีบผลักเช็คธนาคารกลับไปทันที แต่ถูกจงกลฝืนยัดเข้าไปในฝ่ามือของเธอ “เชื่อฉัน เธอต้องการเงินจำนวนนี้ เธอจะเอาไปซื้อเสื้อผ้าก็ดี หรือไปเรียนฝึกอบรมก็ชั่ง ยังไงฉันก็หวังว่าเธอจะเปลี่ยนไปจนยอดเยี่ยมมากขึ้น ทำให้คนเหล่านั้นที่มองเธอและธัสไปในทางไม่ดีหุบปากไปซะ แฟนของธัสควรเป็นคนที่คนอื่นเทียบไม่ติดตลอดไป”

คราวนี้ถึงคราวที่ณิชาประหลาดใจแล้ว ทีแรกเธอคิดว่าจงกลให้เช็คธนาคารกับเธอเพื่อให้เธอรู้ว่าต้องวางตัวยังไง แต่คิดไม่ถึงว่าจะให้เงินเพื่อให้เธอไปพัฒนาตัวเอง! จงกลจริงใจต่อเวธัสจริงๆ!

แม้จะเป็นเช่นนี้ แต่ณิชาก็ยังคงผลักเช็คธนาคารกลับไปแล้ว-

“คุณจงกล คุณไม่ได้คิดว่าฉันไม่เหมาะสมกับคุณเวธัสหรือคะ? ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันเหยียบย่ำอยู่ที่เดิมอยู่ตลอด คุณเวธัสก็จะเบื่อฉันเร็วยิ่งขึ้น คุณไม่ได้ชอบสถานการณ์แบบนั้นมากกว่านี้หรือคะ? ฉะนั้น เงินจำนวนนี้ฉันรับไว้ไม่ได้จริงๆค่ะ”

จงกลตกตะลึง ความหมายของเธอก็คือไม่ได้ตั้งใจว่าจะอยู่ข้างกายของธัสในระยะยาวงั้นหรือ?

แล้วเธอหวังอะไรอยู่กันแน่? !

ฉับพลันนั้นจงกลก็รู้สึกว่ามองผู้หญิงคนนี้ไม่ออกแล้ว

.......

บ้านพักตระกูลสถานนท์

บ่ายวันนั้น กันญ่าพิงโซฟาเล่นโทรศัพท์มือถือ มองออกไปนอกหน้าต่างอยู่ตลอดเวลา

ฉับพลันนั้นนอกประตูก็มีเสียงดับเครื่องรถยนต์ดังมา

กันญ่าลุกขึ้นจากโซฟา แล้วมองดูคนางค์และแก้วตาลงมาจากรถด้วยความรีบร้อนเป็นฟืนเป็นไฟ เดินเข้ามาทางห้องรับแขก บนใบหน้าแข็งกระด้างเย็นชาดุจน้ำแข็ง

กันญ่ากะพริบตาด้วยความกลัว รีบเข้าไปต้อนรับ กล่าวด้วยความร้อนใจ “คุณพ่อ คุณแม่ พวกท่านไปเจรจากับตระกูลสนธิไชยเป็นยังไงบ้างคะ? ปู่ประเสริฐปกป้องการหมั้นหมายของหนูกับคุณเวธัสไว้..........”

เพี้ยะ!

กันญ่ากัดปากด้วยความไม่เต็มใจเป็นที่สุด ใบหน้าเผยความให้เห็นดุร้าย “ใช่ หนูไปเปิดห้องกับเขา แต่นั่นก็เป็นเพราะเวธัสและณิชาหักหลังหนูก่อน หนูเพียงแค่แก้แค้นการไร้ความรู้สึกของเวธัสก็เท่านั้น!”

“หุบปาก! ยังมีหน้าจะพูดอีก?” คนางค์ยกมือขึ้น แล้วต้องการตบกันญ่าอีกฉาดหนึ่ง

ม่านตาของกันญ่าหดลง รีบหลบไปอยู่ด้านหลังของแก้วตาอย่างลนลาน

แก้วตาดึงฝ่ามือที่กำลังจะตบลงมาของท่านคนางค์ “คนางค์ สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือคิดหาทางแก้ไขปัญหานี้ เรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว คุณดุด่ากันญ่าต่อไปก็ไม่มีทางชดเชยเรื่องนี้ได้แล้ว.......”

“มิน่าล่ะ วันนี้แกถึงไม่กล้าไปที่ตระกูลสนธิไชยกับพวกเรา แกรู้ตั้งนานแล้วว่าจะต้องขายหน้า!”

คนางค์โกรธจนสะบัดมือออก นั่งบนโซฟา ความโกรธอัดอั้น

อย่างน้อยแก้วตาก็โล่งใจ แล้วดึงกันญ่าอีก บอกใบ้หล่อนด้วยสายตา

กันญ่าไม่มีทางเลือก ทำได้เพียงเทชาเก๊กฮวยแก้วหนึ่ง โน้มตัวครึ่งหนึ่ง สองมือยกแก้วชายื่นให้ท่านคนางค์ด้วยความเคารพ

“คุณพ่อคะ ขอโทษ หนูผิดไปแล้ว คุณพ่อดื่มชาก่อน ลดความโกรธ......”

ท่านคนางค์ไม่รับถ้วยชา “ผู้ชายคนนั้น เป็นใคร?”

กันญ่าบอกต้นสายปลายเหตุของเรื่องนี้มารอบหนึ่ง เตชินท์ก็คือเป็นคนที่ชอบเธอ........

คนางค์เชื่อในเสน่ห์ของกันญ่าเป็นธรรมดา แต่เขากลับจ้องมองเธออย่างดุดัน

“เลอะเทอะจริงๆ! ตอนนั้นแกชอบไปเที่ยวเล่นกับผู้ชายในไนต์คลับก็แล้วไป ตอนนี้ไม่ง่ายที่จะฉันจะชะล้างทำให้อดีตของแกขาวสะอาด คิดจะให้แกแต่งงานเกี่ยวดองกับตระกูลสนธิไชย โอกาสดีขนาดนี้ ทำไมแกถึงไม่รู้จักรักษาไว้นะ?”

“หนู.......” กันญ่าตัดสินใจ “คุณพ่อ หนูจะพูดตามความจริงละกันค่ะ เดิมทีหนูก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เวธัสต้องการหาเลย! ฉะนั้นไม่ว่าหนูจะมีชู้หรือไม่ เขาก็จะถอนหมั้น!”

“ฟู่ว-“

ท่านคนางค์เพิ่งจะรับแก้วชา เพิ่งจะดื่มไปอึกเล็กๆ

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ก็พ่นชาออกมาโดยตรง