กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 195

เลขาเงียบไปครู่หนึ่ง “ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องความสัมพันธ์ส่วนตัวระหว่างคุณภพกับคุณนะคะ”

“……”

มะนาววางสาย รู้สึกไม่สบายใจ ก็เลยตัดสินใจเรียกรถไปหาฐานภพที่บริษัท

……

ตอนนี้เอง ฐานภพกำลังนั่งอยู่บนโซฟาหนังแท้ในห้องทำงาน มีเลขาสาวอยู่ในอ้อมแขน และมือขวาก็คีบบุหรี่เอาไว้

ควันขาวลอยอยู่ในอากาศ……

ตรงข้ามเขามีเพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กนั่งอยู่ นั่นก็คือจิณณ์

“ภพ นายไม่สนใจมะนาวแล้วจริงๆ เหรอ? ”จิณณ์ลูบกรามล่างของตัวเอง ท่าทางดูหื่มกาม

ฐานภพแค่มองก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่ เขาโบกมือด้วยความรำคาญ “ตอนแรกที่ฉันคบกับเธอก็เพราะว่าเบื้องหลังของเธอเป็นตระกูลรุ่งโรจน์ ตอนนี้ฉันเล่นจนเบื่อและ คุณย่าศิริจันทร์ก็ไม่สนใจเธอแล้ว แล้วฉันยังจะสนใจเธอไปอีกทำไมกัน?

“แต่ว่าเธอยังตั้งท้องลูกของนายอยู่เลยนี่”

“นายชอบคนท้องไม่ใช่เหรอ? ”ทันใดนั้นฐานภพก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย “ถ้าเกิดว่านายโอนที่ดินทางตะวันออกของเมืองให้ฉัน และฉันจะหาทางให้เธอไปกับนายเอง”

จิณณ์ได้ยินดังนั้น ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นมาในทันที “นายพูดเองนะ? ”

“ไม่โหดเหี้ยมไม่นับเป็นชายชาตรี ฉันพูดเอง” ฐานภพเขี่ยบุหรี่ และก็จับแก้มเลขาสาว……

เลขาสาวตบที่หน้าอกของเขา และเสียงของเธอก็น่ารักออดอ้อนมาก: “อุ๊ย……คุณชายภพ คุณนี่ช่างนิสัยไม่ดีจริงๆ เลยนะคะ”

ฐานภพถูกยั่วจนเริ่มมีอารมณ์ เขามองไปที่จิณณ์ จิณณ์ก็รีบออกจากห้องทำงานทันทีอย่างรู้งาน

……

ตอนที่ณิชาเข้ามาที่สนธิไชยกรุ๊ปนั้น ก็รู้สึกประหม่ามาก

ด้านหนึ่งเธอกลัวที่จะเซ็นสัญญาแล้วก็ขอยกเลิกกะทันหัน แล้วก็ดึงดูดความสนใจของเวธัส ดังนั้นก็เลยเลือกที่จะมาบริษัทก่อน

แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลัวว่าเมื่อได้รับการว่าจ้างแล้ว คนลึกลับคนนั้นจะมาหาเธอ

จนถึงตอนนั้นเธอควรจะทำยังไงดี？

ตอนที่เธอพึ่งจะเข้ามาที่บริษัท เวธัสก็ออกไปทำงานที่ต่างประเทศ

ข่าวคราวที่เวธัสออกไปทำงานต่างประเทศนั้น เขาไม่ได้เป็นคนบอกเธอด้วยตัวเอง แต่ว่าเธอรู้มาจากน้องอรัล

“หม่ามี๊ พ่อบินไปคุยงานที่อเมริกาแล้ว เมื่อไหร่หม่ามี๊จะมีเวลา ผมจะให้ลุงชัยขับรถไปรับดีไหมครับ? ” เวธัสไม่อยู่ หมายความว่าไม่มีใครสนใจ เขาสามารถมีชีวิตที่ดีกับหม่ามี๊ในโลกของคนสองคนได้

ณิชาได้ยินแล้วก็รู้สึกประหลาดใจ

“เขาไปทำงานเมืองนอกเหรอ？”

“ใช่ครับ เขาไม่ได้บอกหม่ามี๊เหรอ? เป็นไฟล์ทวันนี้เช้าตอน6-7โมงเนี่ยแหละ น่าจะไปอาทิตย์หนึ่ง ผมก็นึกว่าแม่รู้แล้ว”

ณิชาอึ้งเล็กน้อยกับคำพูดของลูกชาย

เธอเปิดหน้าการสื่อสารผ่านโทรศัพท์มือถือและอ่านบัญชีโซเชียลมีเดียทั้งหมด เธอแน่ใจว่าเวธัสไม่ได้ฝากข้อความไว้กับเธอและไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับแผนการเดินทางของเขา

ถึงแม้จะรู้อย่างชัดเจนมาตลอดว่าระหว่างพวกเขานั้นมันไม่เท่ากัน แต่ว่าณิชาก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย วันนั้นที่โรงจอดรถ คงจะทำให้เขาโกรธน่าดูเลยใช่ไหม?

แต่พอมาคิดอีกที แบบนี้ก็ดีแล้ว เกรงว่าถ้าเขาอยู่ต่อจะสืบลึกกว่าเดิม

ไม่นาน ความเข้าใจในการเข้าร่วมบริษัทใหม่ได้ทำให้ความไม่สบายใจของเธออ่อนลง

“ใช่ค่ะ นักออกแบบสถาปัตยกรรมแรกขวัญ นั่นก็คือคุณไม่ใช่เหรอ? ”

แรกขวัญได้ยินดังนั้นก็ยืดอกด้วยความภาคภูมิใจเล็กน้อย ใบหน้าดูสูงส่ง “โอเค ต่อไปคุณกับณิชาอยู่กับฉันนะ อย่างไรก็ตาม ช่วงนี้บริษัทมีโครงการขนาดใหญ่ และทุกคนก็ยุ่งมาก ฉันอาจจะไม่มีเวลาว่างมากจะสั่งสอนพวกคุณ พวกคุณก็ควรใส่ใจในการเรียนรู้งานด้วยตัวเองนะ”

ณิชากับณมนพยักหน้า

ทั้งสองไปที่โต๊ะเล็กๆ นอกสำนักงานของแรกขวัญ ซึ่งอยู่ติดกัน และไม่มีที่กั้นตรงกลาง

เมื่อเห็นว่าประปิดแล้ว ณมนก็กระชิบ “ฉันเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเธอมาก่อน ผู้หญิงเจ้าคิดเจ้าแค้น โชคดีที่เมื่อกี๊ฉันถูไถไปก่อนได้…”

ต่อไป ณมนพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับสถานการณ์ในสำนักงาน

เพราะว่าตอนสมัยเรียนอยู่นั้นเธออยากจะมาทำงานที่สนธิไชยกรุ๊ปมาก มีรุ่นพี่มหาลัยก็มาฝึกงานที่นี่ ดังนั้นเธอก็เลยรู้จักที่นี่บ้าง แล้วก็พูดค่อนข้างเยอะ

มีทั้งเรื่องนิต้าเป็นคนเผด็จการมาก บริษัทมีลำดับชั้นที่ชัดเจน สวัสดิการดีมาก……

สุดท้าย ประเด็นซุบซิบของณิชาก็คือ——

“เธอว่าคุณแรกขวัญชอบธนาหรอ？”

“ชู่……”ณมนรีบเอามือมาปิดปากณิชา บอกให้เธอพูดเบาๆ สีหน้าเคร่งขรึม “เธออย่าเสียงดังสิ ถ้าเกิดว่าคุณแรกขวัญรู้ว่าพวกเราแอบซุบซิบเรื่องของเธอ พวกเราซวยแน่นอน！”

ณิชาก็แลบลิ้นออกมา “ขอโทษที น่าขนลุกไปหน่อย……”

เธอเคยร่วมงานกับธนามาก่อน และก็โดดเด่นและหล่อเหลามากจริงๆ เป็นเรื่องปกติที่แรกขวัญจะชอบเขา

เมื่อเลิกงานในบ่ายวันที่สาม ณิชาก็เก็บของและวางแผนจะไปทานอาหารเย็นกับณมน ที่อยู่ใกล้ๆ เพราะในฐานะเพื่อนร่วมงานใหม่ต้องทานอาหารอีกสองสามมื้อเพื่อทำความคุ้นเคย

แต่ไม่คิดเลยว่า ธนาจะรอเธออยู่ที่หน้าประตู