กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 196

ณมนก็เคยเห็นรูปของธนา แล้วก็ยิ้มจนตาหยีพร้อมกับเดินเข้าไปทักทาย

“คุณธนาเหรอคะ? ”ณมนจับมือกับเขา “มาหาคุณขวัญรึเปล่าคะ? เธอยังทำงานอยู่เลย หรือว่าให้ฉันช่วยเรียก……”

พอธนาได้ยินชื่อแรกขวัญก็ขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีโดยอัตโนมัติ

แต่พอเห็นว่าณิชาออกมาพร้อมกับณมนนั้น ก็คลี่ยิ้มออกมาและส่ายหน้า

“ไม่ใช่ครับ ผมมาหาณิชา”

“ณิชา？”ณมนอ้าปากจนกลายเป็นรูปตัวo สายตาของเธอจ้องมองวนเวียนสลับไปมาระหว่างณิชากับธนา “พวกคุณ……พวกคุณรู้จักกันเหรอคะ? ดีเลย ณิชา ก็ว่าทำไมวันนั้นเธอถึงได้ใส่ใจเรื่องระหว่างคุณธนากับคุณขวัญจังเลย ที่แท้ก็หึงนี่เอง！”

ณิชาเหงื่อตก เพราะกลัวว่าธนาจะเข้าใจผิด ก็เลยรีบอธิบาย “เธออย่าพูดจาไร้สาระนะ ฉันกับธนาเคยร่วมงานโปรเจ็คหนึ่งมาด้วยกันเมื่อก่อน ก็เลยรู้จักกัน ไม่ใช่เรื่องซุบซิบแบบที่เธอคิด ฉันคิดว่าถ้าเธอไม่ใช่ผู้ช่วยนักออกแบบ คงจะไปเป็นปาปารัซซี่แล้วล่ะ……”

“ฮิๆ ฉันไม่เป็นปาปารัซซี่หรอก ฉันยังต้องปีนขึ้นไปอีกสูง”

ณมนพูดแล้วก็ผลักณิชาไปตรงหน้าของธนา แล้วก็โบกมือให้กับเขา “ดูท่าแล้วเย็นนี้ฉันต้องกินข้าวคนเดียวแล้ว ไม่รบกวนเวลาพวกคุณกินข้าวกันแล้ว รีบไปเถอะ……”

ธนาส่งสายตาซาบซึ้งให้ณมน หลังจากนั้นก็ถามณิชา “ผมมีเกียรติจะได้เลี้ยงข้าวคุณหน่อยไหม? ”

“มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว ครั้งที่แล้วคุณติดเลี้ยงข้าวฉันอยู่มื้อหนึ่ง”

ณิชาไม่ได้หาเรื่องอ้าง ไม่ยังงั้นก็จะดูห่างเกินกันมากเกินไป

ทั้งสองเดินเคียงข้างกัน รอยยิ้มบนใบหน้าของณมนก็หายไปในทันที

ไม่น่าแปลกใจที่ณิชาสามารถเข้าบริษัทด้วยประกาศนียบัตรมัธยมปลายได้

ที่แท้เบื้องหลังก็มีธนาคอยสนับสนุนอยู่นี่เอง

ณมนจับริมฝีปากสีเชอร์รี่ของเธอและเหลือบมองไปรอบๆ สำนักงานอย่างแค้นเคืองใจ

ทันใดนั้น สายตาของเธอก็ตกลงไปที่ประตูห้องทำงานของแรกขวัญ……

รอยยิ้มแปลกๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธออีกครั้ง

……

เวธัสกลับมาถึงเมืองพรกลางดึก

โทนี่รอคอยการกลับมาของเขานานแล้ว ตอนที่เวธัสลงจากเครื่องนั้น เขาก็มอบเอกสารปิดผนึกให้กับเวธัส

“คุณเวธัส นี่คือสิ่งที่คุณให้ผมสืบหาไว้ก่อนที่คุณจะเดินทางไปต่างประเทศครับ”

เวธัสรับแฟ้มเอกสารนั้นมา ไม่ได้รีบดู แล้วก็โยนมันไปบนที่นั่งข้างคนขับ หลังจากนั้นก็ขับรถ เหยียบคันเร่ง ให้รถพุ่งไปบนท้องถนนอย่างรุนแรง และไม่รู้ว่าจะขับรถถนนวงแหวนที่สามของเมืองพรได้นานแค่ไหน หน้าปัดน้ำมันแสดงให้เห็นว่าน้ำมันเหลือไม่เยอะแล้ว เขาก็เลยเลือกไปปั๊มน้ำมันที่ใกล้ที่สุด

ใช้ประโยชน์จากช่องว่างระหว่างการเติมน้ำมันของพนักงาน ตาของเขาถอยกลับไปที่แฟ้มนั้น……

เหมือนกล่องแพนดอร่า

เขามีลางสังหรณ์ที่แข็งแกร่งมากว่าสิ่งที่อยู่ภายในไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการเห็น

ในท้ายที่สุด เขาเปิดแฟ้มออก และกองรูปถ่ายก็เล็ดลอดเข้ามาในตาของเขา

จากกล้องวงจรปิด ณิชารีบเปลี่ยนเสื้อคลุม และนั่งแท็กซี่ไปห้างJNเพื่อมุ่งหน้าไปที่ร้านกาแฟที่ชั้นบน ระหว่างทางนั้นไม่ได้เจอใคร คนที่น่าสงสัยเพียงคนเดียวนั้นคือคนที่อยู่ในลิฟต์……

ในภาพแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าชายคนหนึ่งกำลังจับมือของณิชาด้วยสายตาที่อ่อนโยน และกำลังพูดคุยและหัวเราะกับณิชา

เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของชายคนนั้น เวธัสก็ปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็งในทันที

แต่ว่าก็ไม่ใช่ณิชา ก็เลยขาดความรู้สึกไปบ้าง

ธนาสั่งอาหารไว้รอก่อนแล้ว

เมื่อทั้งสองนั่งลงอย่างสง่างาม พนักงานเสิร์ฟก็นำไวน์แดงหนึ่งขวดและผลไม้มาหนึ่งจานก่อนอาหาร ธนาดื่มไวน์สองแก้วติดต่อกันอย่างประหม่าไม่รู้ว่าเขาดื่มไม่เป็น หรือว่าอะไรกันแน่ ตอนนี้หน้าของเขาแดงไปหมด

ไม่รอให้ณิชาได้ถามอะไร ธนาก็จ้องเธอ รวบรวมความกล้า และกล่าวอย่างเขินอายว่า “ณิ……ณิชา ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณ”

ระหว่างที่พูดอยู่นั้น ใบหน้าของเขาก็แดงขึ้นยิ่งกว่าเดิม

ภายใต้แสงสว่างจ้า เขาดูไร้เดียงสาเล็กน้อย และณิชาก็ทนไม่ไหวที่จะทำร้ายเขาอีกต่อไป

“ฉันก็มีเรื่องอยากคุยกับคุณเหมือนกัน”

“ไม่ ให้ผมพูดก่อน” ธนาดื่มไวน์ลงไปแก้วไหน อาศัยตอนที่กำลังมึน พูดออกมาอย่างเร่งรีบ “ผมชอบคุณ ณิชา คุณจะคบกับผมได้ไหม? ”

พอพูดจบ บรรยากาศก็เงียบไปหลายวินาที ณิชาก็ไม่คิดว่าธนาจะตรงไปตรงมาขนาดนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายไปเล็กน้อย แล้วเธอก็เทไวน์ให้กับตัวเอง

ไวน์นี้ดูจะเข้มข้นไปหน่อย และเมื่อเข้าคอก็จะร้อนผ่าว

“ฉันก็ชอบคุณเหมือนกัน ธนา”

ดวงตาที่เป็นกังวลของธนาเป็นประกายขึ้นมาในทันที แต่ว่าเขายังไม่ได้จับมือของณิชาอย่างตื่นเต้น เธอก็พูดต่อว่า “แต่ว่าความชอบที่ฉันมีให้คุณนั้น มันเป็นแค่ความชอบระหว่างเพื่อนร่วมงานและเพื่อนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น ไม่ใช่ความชอบระหว่างชายหญิง”

แสงสว่างในดวงตาของธนามืดลงทันที และรีบพูดว่า “คุณอย่าปฏิเสธผมเร็วขนาดนั้นสิ เพราะว่าคุณกังวลเรื่องลูกรึเปล่า? ผมรับรองได้เลยนะ ว่าผมจะดูแลเขาให้เหมือนลูกแท้ๆ เลย”

“แล้วพ่อแม่ของคุณล่ะ? ” ณิชาพูดจี้ใจดำ “พ่อแม่ของคุณจะรับคนอย่างฉันที่มีลูกทั้งที่ไม่แต่งงานได้ไหม? ธนา ฉันซาบซึ้งมากที่คุณดูแลฉันในที่ทำงาน คุณคู่ควรกับผู้หญิงที่ดีกว่านะ”