กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 398

ในตออนที่มาวินไปMartin Modern อยู่นั้น พิภพก็รับก้อยมาแล้ว และเดินตรงไปที่คฤหาสน์ตระกูลรุ่งโรจน์ทันที

หัวใจของก้อยเต้นแรง เธออยู่ภายใต้การสังเกตของพิภพอย่างประหม่า

พิภพคิดในใจว่าถ้าน้ำตาลไม่ส่งรายงานผลตรวจมาให้ เขาคงไม่เชื่อว่าหญิงสาวตรงหน้าเป็นหลานสาวของเขาแน่!

เธอดูต่างกับกานต์รวีอย่างสิ้นเชิง แถมยังไม่มีราศีการเป็นคุณหนูตระกูลรุ่งโรจน์เลยสักนิด

ตั้งแต่ขึ้นรถมา ก็ก้มหน้าตลอด ราวกับว่าเธอขี้กลัวและตื่นตระหนกมาก

ตนไม่ได้กินเธอในคำเดียวสักหน่อย!

แต่คิดว่าน่าจะเป็นชายลึกลับคนนั้นที่ส่งผลต่อยีนของกานต์รวี ลูกสาวที่เกิดมาจึงไม่ค่อยสวย อย่างเช่นเขาที่เป็นลูกชายของคุณย่าศิริจันทร์ แต่ไม่หล่อเท่าพสิษฐ์

ดังนั้นเขาจึงเริ่มกล่าวทักทายก้อย “ไม่ต้องกลัว ฉันเป็นลุงคนรองของเธอ เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปพบคุณยายของเธอ...”

“สวัสดีค่ะคุณลุง” ก้อยก็พยักหน้าอย่างรวดเร็วให้กับพิภพแสดงความถ่อมตัว "พวกคุณเป็นญาติของหนูจริงๆเหรอ แม่หนูเสียระหว่างคลอดฉัน พ่อหนูก็ตายแล้ว เขาไม่เคยบอกหนูว่าหนูยังมีญาติอยู่ ... "

"โถ่ น้องเล็กผู้น่าสงสาร"

พิภพชื่อเรื่องที่น้ำตาลแต่งขึ้นมาหมดใจแล้ว

กานต์รวีตกระกำลำบาก ไปอยู่ต่างจังหวัด เพราะรู้สึกละอายใจที่จะเผชิญหน้ากับตระกูลรุ่งโรจน์ เลยไม่กล้ามาหาคุณแม่

ใครจะรู้ว่าจะคลอดลูกยาก ทำให้ทุกอย่างกลายเป็นการบอกลากันตลอดไป

พิภพแสร้งทำเป็นบีบน้ำตา แล้วจับมือก้อย “คุณยายเธอกับลุงตามหาหนูและแม่มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่ต้องห่วง ตราบใดที่คุณยืนยันตัวตนของหนูได้แล้ว คนในตระกูลรุ่งโณจน์จะดีกับหนูมาก แต่ก็อย่าลืมนะว่าใครเป็นคนพาหนูกลับมาบ้าน..."

"เป็นพระคุณของคุณลุงเลยค่ะ ถ้าก้อยได้มียายจริงๆ จะหาโอกาสตอบแทนคุณลุงแน่นอน "ก้อยรีบตอบรับ เธอยังไม่ชินกับการทำความรู้จักคนชั้นสูงมากมายขนาดนี้

อีกเดี๋ยวห้ามแสดงความขี้ขลาดต่อหน้าคุณย่าเด็ดขาด!!

พิภพทำตัวเจ้าชู้เล็กน้อย

แม้ว่าหลานสาวคนนี้จะไม่ค่อยสวยนัก แต่ก็ดูทำให้คนชอบ เขาส่งสายตาปลอบโยนให้ก้อย

ในชั่วพริบตาพิภพก็พาก้อยไปที่คฤหาสน์รุ่งโรจน์

คุณย่าศิริจันทร์ได้รับข่าวจากพิภพล่วงหน้าแล้วว่า เขาทำงานหนักเพียงใด ใช้คอนเน็คชั่นมากมายเท่าไหร่ถึงจะตามหาหลานสาวของเขาเจอ แถมเขายังได้ตรวจสอบเครือญาติข้ามรุ่นแล้วด้วย

ชาลีได้ยินว่าจู่ๆก็มีลูกพี่ลูกน้องโผล่มา ก็กลับไปที่คฤหาสน์ด้วยเหมือนกัน

ตอนแรกเขาอยากพาเจนนี่ไปเยี่ยมคุณย่า

แต่บังเอิญที่ช่วงนี้เจนนี่อัดรายการอยู่พอดี เป็นนัดที่จองตัวไว้ก่อนล่วงหน้าแล้ว ตอนนี้จึงไม่ว่าง เมื่อคุณย่ารู้ว่าทั้งสองแต่งงานกัน นางก็ไม่รีบเร่งให้พาเธอกลับมาบ้าน ครั้นตอนที่พิภพพาก้อยกลับมา สายตาของผู้คนนับไม่ถ้วนก็จับจ้องไปที่ก้อย...

สายตาพวกนั้น การมอง ความอยากรู้อยากเห็น หรือความสงสัย ทำให้หัวใจของก้อยเต้นแรงขึ้น!

ก้อยจงใจเผยกำไลฟีนิกซ์ออกมาด้านนอก ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ตัวตนของเธอในระดับหนึ่ง

“แม่ นี่คือหนูก้อย! คนที่เราตรวจสอบตัวตนกับแม่ก็เป็นเธอด้วย...”พิภพแนะนำก้อยอย่างอบอุ่นให้กับทุกคน

“ภพ นายแน่ใจหรือว่านี่คือหลานสาวของเรา” ดวงตาที่เฉียบคมของ พสิษฐ์ เหลือบมอง ก้อยขึ้นลง

ไม่รู้ว่าน้องชายไปเอาสาวน้อยคนนี้มาจากไหน

พวกเขาในตระกูลรุ่งโรจน์ตามหากันมาหลายปีแล้วก็หาไม่เจอ ทำไมจู่ๆเขาถึงเจอซะงั้น

ก้อยจ้องมองไปที่คุณย่าศิริจันทร์ด้วยความประหลาดใจ ดูท่าทางตกใจ

“คุณ...คุณไม่ใช่คุณยายในวันนั้นหรือ จะเป็นคุณยายของหนูได้ยังไง”

แต่ต่อหน้าคนมากมายเขาจะพูดแบบนี้ไม่ได้ ก็ทำได้แค่ยิ้ม “หนูก้อยพูดอะไรกัน ลุงก็แค่อยากจะยืนยันอีกครั้ง ปิดปากคนใรตระกูลรุงโรจน์ให้หมด จากนั้นหนูก็จะได้กลับมายังตระกูลรุ่งโรจน์อย่างสง่างาม ใช่ไหมชาลี"

พสิษฐ์อยากให้ชาลีช่วยเขาพูด คุณย่ารักหลานชายคนโตมากที่สุดอยู่แล้ว

ชาลีเหลือบมองก้อยทันที หรี่ตายาวและแคบลงอย่างกะทันหัน แล้วยื่นมือขวาไปทางก้อย

“น้องก้อย ยินดีต้อนรับกลับบ้าน”

“…” พสิษฐ์จะบ้าตาย!

เด็กคนนี้ทะเลาะกับเขาประจำก็ทีหนึ่งแล้ว ทำไมเวลาแบบนี้ถึงไม่รู้สาเลยนะ

ถ้าก้อยได้รับการยอมรับ จากที่รู้จักคุณแม่ ทรัพย์สินกว่าครึ่งเธอจะมอบให้เป็นสินสอดของก้อยแน่

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ แบ่งทรัพย์สมบัติของตระกูลรุ่งโรจน์!

ทำไมชาลีไม่คิดบ้าง

ก้อยไม่คิดว่าการนับญาติจะราบรื่นขนาดนี้ ไม่มีปัญหาใดๆ เลย

คุณย่าศิริจันทร์ดูไม่ฉลาดอย่างที่ใครเขาบอกเลย...

เธอจับมือชาลีทั้งน้ำตา ไหล่สั่นสะอื้นสะอื้นไห้

ชาลีเป็นหนุ่มหล่อ แถมยังเป็นขาประจำหน้าปกนิตยสาร

เขากับเวธัสเป็นความหล่อที่ต่างกัน

ก้อยจับมือกับเขาในระยะใกล้ ก็ได้กลิ่นโคโลญจน์จางๆ บนร่างกายของเขา