กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 465

ภายในงานปาร์ตี้ ตอนนี้หนุ่มสาวพูดคุยกันอย่างเฮฮามีความสุข บรรยากาศดูครึกครื้นมีชีวิตชีวา

เมื่อโฮสต์ประกาศเริ่มเกม เกมที่ช่วยส่งเสริมการปฏิสัมพันธ์กันระหว่างหนุ่มสาวก็ถูกฉายขึ้นมาบนหน้าจอทันที โดยโฮสต์จะเลือกหนุ่มสาวห้าคู่เพื่อทำการจับคู่ จากนั้นก็ต้องทำตามเนื้อหาที่ปรากฏอยู่บนจอตามลำดับ

เงื่อนไขกติกาของเกมรุนแรงมากๆ หัวข้อที่หนุ่มสาวคู่แรกสุ่มจับได้ก็คือ ฝ่ายชายอุ้มฝ่ายหญิง เดินรอบงานเลี้ยงหนึ่งรอบ！

ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆณิชาแอบขยิบตาให้กับเธอ“ผู้ชายจะต้องเป็นคนคิดกฎกติกาของเกมนี้แน่ๆ นี่มันเอารัดเอาเปรียบฝ่ายหญิงเกินไปแล้ว！”

ผู้หญิงคนนี้น่าจะไม่ต่างอะไรกับณิชา มาเข้าร่วมให้มันจบๆไป

ณิชาก็พยักหน้าตาม“ไม่เหมาะสมจริงๆนั่นแหละ ได้แต่หวังว่าอย่าสุ่มได้ฉันก็แล้วกัน”

เธอแค่มาเสริมให้มันครบจำนวนเท่านั้น……

ติ๊ง！

“สุภาพสตีหมายเลข32ครับ！”เกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้น ในขณะที่ณิชากำลังขอพรอย่างเงียบๆนั้น จู่ๆโฮสต์ก็เรียกหมายเลขของณิชาขึ้นมา

ทันใดนั้น ณิชาก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนตรงนั้นทันที

พวกผู้ชายต่างก็คาดหวังที่จะได้จับคู่กับณิชา สุดท้ายการสุ่มตัวเลขบนหน้าจอ ก็ไปหยุดอยู่ที่หมายเลข21

หมายเลข21ลุกขึ้นยืน หนุ่มหล่อหน้าตาดี และเป็นประธานของบริษัทที่จดทะเบียนการค้า……

“ว้าว！คุณกอล์ฟนั่นเองครับ！”

“คุณกอล์ฟโชคดีจริงๆ！ไม่คิดว่าจะสุ่มได้เจ้าหญิงของตระกูลรุ่งโรจน์……”

“ไม่รู้ว่าจะได้เงื่อนไขอะไรกันนะ?”

“คงจะไม่ใช่จูบกันหนึ่งนาทีหรอกนะ เห้ย ถ้าอย่างนั้นกอล์ฟหมอนั่นก็เอาเปรียบกันเกินไปแล้ว！”

ท่ามกลางเสียงพูดคุยซุบซิบของผู้คน ณิชาเดินขึ้นไปบนเวที แม้ว่าจะไม่ได้อยากเข้าร่วมเล่นเกมเท่าไรนัก แต่ในเมื่อลงทะเบียนแล้ว ก็ต้องเคารพกฎกติกาของเกม

คุณกอล์ฟที่หน้าตาหล่อเหลายืนอยู่ข้างๆณิชา แนะนำตัวเองกับเธอด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม สายตาจ้องมองเธอตลอดเวลา

ณิชาจับมือกับเขาไปอย่างลวกๆ

จากนั้น โฮสต์ก็คลิ๊กเปลี่ยนหน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง นับถอยหลังห้าวินาที หน้าจอก็หยุดค้างเอาไว้ หัวข้อที่เด้งออกมาก็คือ

……

“หนุ่มสาวจูบกันอย่างร้อนแรงสามสิบวินาที！”

เมื่อหัวข้อปรากฏขึ้นมาสู่สายตาของผู้คน ทุกคนตรงนั้นก็เริ่มส่งเสียงโห่ร้องและปรบมือขึ้นมาอย่างท่วมท้น

เพดานแทบจะถล่มล้มลงมา……

“จูบเลย！จูบเลย！”

“สามสิบวินาที วันนี้คุณกอล์ฟโคตรจะโชคดีเลย……”

ทุกคนต่างพากันส่งเสียงร้องตะโกนออกมา บรรยากาศเริ่มเข้มข้นขึ้นมา ยังมีคนแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากะที่จะถ่ายไว้แล้วเอาไปโพสต์ลงโซเชียลอีกด้วย

ณิชาช็อกตกใจราวกับถูกฟ้าผ่า

จูบอย่างร้อนแรง30วินาที……

เธอเป็นผู้หญิงที่มีสามีแล้ว ออกมางานนัดบอดแบบนี้ก็ละอายใจต่อเวธัสมากพอแล้ว แล้วยังจะมาจูบอย่างร้อนแรงกับผู้ชายคนอื่นอีก เธอสามารถคาดการณ์ได้เลยว่าสีหน้าการแสดงออกของเวธัสนั้นจะแย่แค่ไหน

เธอคิดที่จะหนี……

แต่ผู้คนตรงนั้นโกลาหลวุ่นวายไปหมดแล้ว ประตูทางเข้าก็ถูกกลุ่มคนอัดเอาไว้แน่น แทบจะหนีไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

ดังนั้น เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดปรึกษากับกอล์ฟเบาๆ“เอ่อ... ขอโทษนะคะ งานนัดบอดนี้ฉันไม่ได้เต็มใจมา แถมฉันก็แต่งงานแล้ว เดี๋ยวตอนที่จูบกัน คุณช่วยทำหลอกตาให้เหมือนกับจูบกันจริงๆได้ไหม? หรือไม่ก็เอามือมาปิดเอาไว้ ไม่ให้ทุกคนเห็นก็ได้แล้วค่ะ……”

กอล์ฟเหมือนจะรู้ภูมิหลังของเธอมาก่อนแล้ว พยักหน้าอย่างสุภาพบุรุษ“คำขอจากสาวสวยแน่นอนว่าผมไม่สามารถปฏิเสธได้อยู่แล้วครับ”

แต่แววตาเป็นประกายสว่างวูบวาบ

ณิชาต้องตาถูกใจของเขามาก

ท่ามกลางเสียงเชียร์ของผู้คน กอล์ฟสองมือกดลงไปที่ไหล่ของณิชา เอียงศีรษะของเธอไปทางกำแพงเล็กน้อย จากนั้นก็จับแก้มของเธอ ค่อยๆก้มหัวลงไป……

ใบหน้านี้มันช่างสวยงามจริงๆ แต่งหน้าเล็กน้อย แต่กลับไม่เหมือนกับดาราสาวคนไหนเลย

โดยเฉพาะริมฝีปากที่ทาลิปสติกนั้น ความมันเงาหยาดเยิ้มนั้น มันเหมือนกับยั่วยวนเขาอย่างไม่หยุดไม่หย่อน

ราวกับต้องมนต์สะกด หัวใจราวกับถูกไฟแผดเผา……

ภรรยาของใคร? ภรรยาของเวธัสเหรอ……

พวกเขาแต่งงานกันแล้ว?

สำหรับคนนอกแล้ว เวธัสเป็นหนุ่มโสดบ้านรวยมาโดยตลอด แม้ว่าผู้คนจะรู้ว่าเขามีลูกชายหนึ่งคน เกรงว่าน่าจะมีคนรักด้วยเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้มาก่อนว่าเขาแต่งงานแล้ว！

แล้วคนที่แต่งด้วยก็เป็นณิชาอีก นี่มันทำให้พวกแขกผู้หญิงที่อยู่ตรงนั้นต่างแววตาสนใจและซุบซิบนินทาขึ้นมาทันที

ณิชาพอเห็นสายตาของผู้คนเต็มไปด้วยความอิจฉาหรือไม่ก็ความอยากรู้อยากเห็น หน้าก็แดงขึ้นมาด้วยความอึดอัดและอับอาย

ตัวเองนี่ช่างน่าอัปยศเหลือเกิน แต่งงานแล้วยังมานัดบอดอีก

คู่ที่เล่นเกมด้วยก็มาถูกสามีซัดไปแบบอีก！

เวธัสไม่ได้ให้โอกาสณิชาได้ครุ่นคิดอะไร คว้าแขนของเธอ ลากเธอออกมาจากงานเลี้ยงทันที เหลือเพียงแค่เหล่าบรรดาแขกที่ช็อกตกใจอยู่ตรงนั้น

เดินไปพลาง โทรศัพท์หาโทนี่ไปพลาง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมกระหายเลือด……

“ในงานปาร์ตี้นัดบอดมีคนหนึ่งที่ชื่อกอล์ฟ ทำให้มันล้มละลาย แล้วเฉดหัวมันออกจากเมืองพรไปซะ”

“……”ดูเหมือนว่าเธอจะไปกระตุกหนวดของเขาเข้าแล้ว

ข้อมือก็ถูกเขาบีบเอาไว้จนเจ็บปวดไปหมด ณิชาสูดหายใจเข้าด้วยความหวาดกลัว แต่กลับไม่กล้าบอกให้เขาปล่อยมือ ทำหน้ายิ้มๆอย่างระมัดระวัง“คุณสามี คุณมาได้ยังไง?”

เวธัสไม่พูดอะไร สีดำในดวงตามืดมนราวกับถูกสาดไปด้วยหมึก

หยิบทิชชู่เปียกมาจากกระเป๋า เช็ดไปที่มุมปากของเธออย่างแรง……

เช็ดแล้วเช็ดอีก เช็ดจนลิปสติกที่ปากของเธอออกไปจนหมด ถึงได้หยุดการกระทำลง

ณิชารู้สึกชาไปทั้งปาก แล้วก็รู้สึกขยะแขยงกับกลิ่นอายของกอล์ฟด้วยเหมือนกัน จึงยอมให้เขาใช้ทิชชู่เปียกเช็ดซ้ำแล้วซ้ำอีกแต่โดยดี จนกระทั่งริมฝีปากเหลือเพียงแค่กลิ่นหอมจางๆของมินต์

“ไอ้กอล์ฟอะไรนั่น สมควรโดนเล่นงานจริงๆ！ให้ไสหัวออกไปจากเมืองพร ทำถูกแล้วจริงๆ！”ณิชายิ้มให้กับเวธัสอย่างประจบประแจง

เวธัสสีหน้ายังคงไม่ดูผ่อนคลายลง ยังคงเยือกเย็นน่ากลัวอยู่

น้ำเสียงของณิชาก็ยิ่งอ่อนโยนลงไปอีก ดึงชายเสื้อของเขา ดึงแล้วดึงอีก

“เค้าสาบาน ว่าไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังคุณเรื่องที่มานัดบอด คุณก็รู้ ว่ายายกับตระกูลสนธิไชยมีความบาดหมางกัน คิดอยากที่จะให้ฉันหย่ากับคุณ……อย่าโกรธฉันเลยนะ เค้าแค่ไปผ่านๆเท่านั้นไม่ได้จริงจังอะไร ในสายตาของเค้ามีแค่คุณคนเดียวนะคะ”