กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 495

หลังจากคำถามติดต่อกัน ณิชาถามได้ตรงไปตรงมามาก ซึ่งเทียบเท่ากับความคับข้องใจที่สะสมไว้ก่อนหน้านี้ได้เปิดเผยออกมา

ใบหน้าของประเสริฐร้อนผ่าว

เขารู้สึกว่าเขายังประเมินณิชาต่ำเกินไป!

เห็นได้ชัดว่าเธอทำให้เขาอับอายด้วยการพูดเสียดสีสิ่งที่เขาทำกับเธอและลูกทั้งสองคนของเธอในตอนแรก จะโล่งใจได้ที่ไหนกัน? เขาสำลักอยู่นานและไม่ตอบ

เวธัสซึ่งอยู่ด้านข้างแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินและนั่งลงบนโซฟาด้วยความสนใจอย่างมาก ก่อนจะรินชาให้ตัวเอง

ของในบ้านมีไม่มากนัก แต่ชาชั้นดีนั้นมีมากที่สุด ซึ่งทั้งหมดนั้นชายชราเก็บสะสมจากสถานที่ต่างๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

“คุณปู่ คำถามนี้ยากมากเหรอคะ?” ณิชาถามต่อ เธอไม่ใช่แม่พระ เธอถูกดูถูกเหยียดหยามมาก และศักดิ์ศรีของเธอถูกเหยียบย่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า แน่นอนว่าเธอต้องแสดงสถานะและทัศนคติของเธอ

มิฉะนั้น แม้ว่าเธอจะได้เข้าลำดับวงศ์ตระกูล แต่เธอก็จะถูกดูหมิ่น

ประเสริฐรู้ว่าเขาไม่สามารถถูกหลอกเธอได้ “เธอเป็นลูกสาวของตระกูลรุ่งโรจน์ การยอมรับเธอเหมือนกับการยอมรับหลานสาวของตระกูลรุ่งโรจน์! ฉันรับรองได้ นอกจากเธอ ฉันจะไม่ยอมรับผู้หญิงคนอื่นมาเป็นหลานสะใภ้ฉัน พอใจแล้วหรือยัง?”

“มันน่าเศร้าจริงๆ” ณิชาถอนหายใจด้วยอารมณ์

ประเสริฐขมวดคิ้วและพิงไม้ค้ำอย่างไม่พอใจ “ฉันได้พูดไปขนาดนี้แล้ว สถานะของเธอจะไม่สั่นคลอนอีกต่อไป จะเศร้าได้ยังไง”

“ฉันรู้สึกเสียใจแทนเวธัส! คุณปู่เลือกภรรยาให้กับเขา คุณปู่ไม่สนใจนิสัยใจคอ และยิ่งไม่สนใจความรู้สึก แต่สนใจแค่ภูมิหลังของฝ่ายหญิง ถ้าเป็นอย่างที่คุณปู่ ถ้าฉันไม่ใช่หลานสาวของตระกูลรุ่งโรจน์ จนถึงตอนนี้คุณก็คงไม่ยอมรับฉัน ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเขาโชคดีหรือโชคร้ายที่ได้เป็นหลานชายของคุณ”

ประเสริฐไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่ณิชาพูด แต่เมื่อเธอพูด ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามันรุนแรงเป็นพิเศษ?

แม้ว่าตัวตนของเธอจะถูกเปิดเผยในงานเลี้ยงรับรองครอบครัวของเธอ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่อายเลย...

เพราะสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง เขาเลือกภรรยาให้เวธัสจากภูมิหลัง นั่นเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด แม้ว่าเวธัสจะพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขาไม่ต้องการให้เลือกคู่มันให้ แต่ในหัวใจของเขา เขาเชื่อว่าเขาไม่ผิด!

เขาทำเพื่อรากฐานของตระกูลสนธิไชยที่มีอายุนับศตวรรษ ไม่ใช่แบบณิชาที่มีความสัมพันธ์แบบนี้

แต่ตอนนี้ภูมิหลังของณิชาถูกเปิดเผย เธอกระโดดขึ้นไปด้านบน ถ้าเธอและเวธัสคบกัน จะไม่มีความขัดแย้งอีกต่อไป เขายังคงต้องการเกลี้ยกล่อมให้เธอยอมให้ลูกเข้าลำดับวงศ์ตระกูล แม้ว่าจะมีความโกรธในหัวใจของเขา เขาต้องอดทนไว้

“อย่างไรก็ตาม ฉันแก่แล้ว อีกไม่กี่ปีข้างหน้า ฉันก็จะควบคุมพวกเธอไม่ได้ เธอและเวธัสไม่ชอบรูปแบบการเลือกภรรยาของฉัน ดังนั้นพยายามทำให้ตระกูลสนธิไชยแข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่ปัณณ์และอรัลจะได้ไม่ต้องแต่งงานเพื่อรวมกับตระกูลอื่น” ประเสริฐถอยกลับ

ณิชาจ้องไปที่ผมสีเงินของชายชรา เม้มริมฝีปากของเธอ และหยุดโต้เถียงกับเขา

แต่เธอสาบานว่าในอนาคต ปัณณ์และอรัลจะไม่มีทางไม่ได้อยู่กับคนที่เธอชอบได้เพราะเหตุผลทางครอบครัว

ตราบเท่าที่พวกเขาชอบ เธอจะสนับสนุนอย่างเต็มที่

……

ตอนที่เวลาประมาณเที่ยงๆ สมาชิกอาวุโสของตระกูลสนธิไชยทั้งหมดก็ปรากฏตัว และพวกเขาไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษเพื่อไหว้บรรพบุรุษของพวกเขา จากนั้นจึงเขียนชื่อณิชา และปัณณ์ลงในแผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูล

สำหรับชื่อของปัณณ์ เวธัสได้คิดไว้แล้ว: อาทิตย์

ขอให้เขาเป็นอบอุ่นเหมือนดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ คอยส่องสว่างให้กับหมอกควันที่มืดมิด และยังคงไร้เดียงสาและมีความสุขอยู่เสมอ ไร้ความกังวลใดๆ

“ฉันอายุน้อยกว่าพี่ แล้วพี่ก็ยังไม่สะดุด ฉันจะต้องเข้มแข็ง! ว่าไปแล้ว ฉันได้ยินมาว่าตาเก้ากับชลิดาสนิทกันมาก เมื่อไหร่จะมีข่าวดี ฉันหนะชื่นชมพี่เหมือนกัน ตอนนั้นพี่ต้องการเอาใจผู้หญิงคนนั้น พี่เลยทำเก้าจนสลบและส่งเขาไปที่เตียงของเธอ แต่เก้ามีนิสัยแปลกๆ ระวังจะถูกเขากัดล่ะ”

เมื่อสมหญิงได้ยินคำพูด เธอจึงเหลือบมองประเสริฐด้วยความระแวดระวังเล็กน้อย

อันที่จริงดนัยไม่ใช่หลานชายของสมหญิง แต่เป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้งที่เธอพากลับมาจากข้างนอก

นั่นเป็นเหตุผลที่สมหญิงไม่ได้ให้ความสำคัญดนัยเลย เพียงแต่ปลูกฝังให้เขาเป็นเครื่องมือเท่านั้น

เมื่อเขาทำบริษัทได้ดี เธอก็จะมอบความดีทั้งหมดให้กับหลานชายเธออย่างธารา หากมีอะไรผิดพลาด เขาจะรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว

แต่มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าดนัยเป็นหลานบุญธรรม

ประเสริฐพูดเหมือนเล่นตลก!

ประเสริฐมีท่าทีเหมือนพูดอะไรผิด เขาขมวดคิ้วซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ดูสิ วันนี้ฉันอารมณ์ดีจนหุบปากไม่ได้ เฮ้ พี่สาว ทะเลาะกันมาหลายปี จะมีประโยชน์อะไร ตอนนี้ฉันเข้าใจหมดแล้ว การที่ลูกและหลานเยอะๆ เป็นสิ่งที่ความสุข”

สมหญิงหัวเราะเยาะและเดินแยกจากประเสริฐ แล้วตรงไปที่ห้องนั่งเล่น

ตาสูงแต่ไม่มีฝีมือ!

เนื่องจากแท่นบูชาบรรพบุรุษต้องยืนแยกตามอายุ ดังนั้นณิชาและเวธัสจึงใกล้กันมาก พวกเขาเห็นเพียงการสนทนาที่ไม่ดีระหว่างประเสริฐและสมหญิง แต่พวกเขาไม่รู้ว่าพูดอะไรกันแน่

ตอนนี้ทั้งคู่แก่แล้วและการต่อสู้ก็น้อยลงมาก ตอนที่พวกเขายังเด็ก การต่อสู้ที่แท้จริงนั้นมีมาเรื่อยๆ