กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 567

ชาลีพยายามเติมไฟให้เรื่องมันรุนแรงมากขึ้น “ทำไมถึงไม่อ่านล่ะครับ? หรือว่าคุณไม่ได้จริงใจต่อณิชาของพวกเราอย่างนั้นเหรอ แม้แต่ประโยคเดียวก็ยังไม่กล้าอ่านออกมาต่อหน้าของทุกคน?”

เวธัสมองมุมปากที่อมยิ้มของชาลี ฟันถูกกัดจนเสียงดังกรอดๆ

ดูท่าเรื่องของเขากับเจนนี่จะไม่ส่งผลกระทบอะไรต่อเขาเลยสักนิด แถมยังมีความคิดที่จะมาทำให้เขารู้สึกทุกข์ยากลำบากในงานแต่งงานอีก！

ณิชาไม่รู้ว่าชาลีให้เวธัสอ่านอะไร แต่ดูจากสีหน้าท่าทางอัดอั้นตันใจของเขาแล้วก็รู้ว่าจะต้องไม่ใช่คำพูดดีๆปกติทั่วไปแน่นอน เธอจึงช่วยเขาพูดขึ้น “พี่หยุดเล่นได้แล้ว อีกเดี๋ยวจะพลาดฤกษ์งามยามดีของงานแต่งงานไปแล้วนะ……”

“มันได้ที่ไหนกันล่ะ คุณย่าผู้มีบารมีสูงส่ง ไม่สะดวกทดสอบธัส ฉันในฐานะที่เป็นพี่ชาย ก็ไม่สามารถให้เธอถูกช่วงชิงตัวไปเปล่าๆฟรีๆได้หรอกนะ อีกอย่าง เธอคลอดลูกแฝดให้กับเขาสองคนแล้ว ให้เขาแสดงออกสักหน่อยก็เป็นสิ่งที่เหมาะที่ควรเหมือนกัน”

“แต่ว่า……”

“ผมจะอ่าน！”ขณะที่ณิชากับชาลีกำลังมีปากเสียงกันอยู่นั้น จู่ๆเวธัสก็พูดเค้นออกมาจากร่องฟัน “พี่ชาลีพูดถูก จะให้น้องสาวของคุณถูกผมชิงตัวไปเปล่าๆฟรีๆไม่ได้ คุณคิดพิจารณาได้อย่างเหมาะสมมากๆ ต่อไปในอนาคตผมจะต้องตอบแทนคุณอย่างแน่นอน”

ชาลีสันหลังเย็นวาบ สังหรณ์ใจว่าในอนาคตตัวเองจะต้องถูกใครสักคนแก้แค้นอย่างแน่นอน

แต่พอคิดว่าได้แหย่เวธัสเล่นแล้วก็คุ้มเหมือนกัน

เวธัสจ้องมองเนื้อหาในแฟ้มเอกสาร เคลียร์ลำคออย่างแข็งทื่อ หันมองณิชาอีกครั้ง ก่อนจะเปิดปากพูดขึ้น “นี่แถลงการณ์ความรัก คุณภรรยา ผมสัญญาว่าวันเวลาหลังจากแต่งงาน จะปฏิบัติตัวอยู่ในหลักคุณธรรม……”

หลักคุณธรรม?

ณิชาชำเลืองตามองชาลีด้วยความช็อกตกใจ คงจะไม่ใช่คำพูดพวกนั้นหรอกใช่ไหม?

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ วินาทีต่อมาก็ได้ยินเสียงในลำคอที่น่าดึงดูดของเวธัส ดังกึกก้องไปทั่วงานแต่งงาน น้ำเสียงตึงเครียดสุดๆ……

“จะเชื่อฟังคำสั่งของภรรยา จะยอมจำนนต่ออารมณ์ความรู้สึกของภรรยา จะตามใจในสิ่งที่ภรรยาชอบ จะจดจำวันเกิดของภรรยา จะอดทนต่อการดุด่าว่ากล่าวของภรรยา จะยอมให้ภรรยาใช้จ่ายเงินทอง ภรรยาถูกต้องเสมอ……”

พอนึกว่าเวธัสที่ปกติแล้วเป็นคนที่หยิ่งทะนงตัวสีหน้าบึ้งตึงบอกบุญไม่รับอยู่ตลอดเวลา ต้องมาอ่านคำพูดตลกๆแบบนี้ต่อหน้าของแขกมากมายขนาดนี้แล้ว……

ณิชาอยากจะหัวเราะออกมา แต่ก็หัวเราะไม่ออก

มีแต่ความรู้สึกซาบซึ้งใจ

ชาลีพูดโวยวายออกมา “ด้านล่างยังมีอีก พูดต่อเลย！”

เวธัสกวาดสายตาที่เยือกเย็นมองมา ชาลีไม่รู้สึกหวาดกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว “ณิชายังรออยู่นะ อย่าให้เสียฤกษ์งามยามดีของช่วงจบพิธีสิ……”

จากนั้น ณิชาก็เห็นเวธัสสีหน้าดำมืดราวกับก้นหม้อ พูดขึ้นมาต่อด้วยเสียงในลำคอที่เย็นชา “คุณณิชาที่รัก ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาคุณมาอยู่ข้างกายของผม คุณทำให้ความดันโลหิตของผมเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ถ้าดัชนีของเครื่องวัดความดันโลหิตเป็นการวัดระดับความรักของผมที่มีต่อคุณ มันก็คงจะถึงสองร้อยเปอร์เซ็นต์ไปนานแล้ว……”

“ผมยินดีที่จะใช้ชีวิตนี้ของผมเพื่อปกป้องความศักดิ์สิทธิ์และความขลังของการแต่งงานในครั้งนี้ ชั่วชีวิตนี้จะมีแค่คุณ ผมอาจจะไม่สามารถรับประกันได้ว่าผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในครึ่งชีวิตก่อนหน้านี้คือคุณ แต่ผมสามารถรับประกันได้ว่าครึ่งชีวิตหลังจากนี้ของผมภายในใจจะมีแค่คุณคนเดียวเท่านั้น ถ้าหากทำเรื่องเหล่านี้ไม่ได้ก็ขอให้ผมไม่ตายดี ไม่ประสบพบเจอกับความสำเร็จ บริษัทล้มละลายพังพินาศ มีลูกก็จะ……”

ณิชาได้ฟังส่วนด้านหน้า ก็เอามือปิดปากรู้สึกว่ามันน่าอับอายมากๆ……

แต่พอยิ่งฟังส่วนหลังไปเรื่อยๆ คำสาปแช่งที่ชั่วร้ายเหล่านั้น ทำให้ภายในใจของเธอรู้สึกช็อกตกใจอยู่ไม่น้อย สีหน้าเปลี่ยนไป รีบวิ่งไปปิดปากของเขาเอาไว้ทันที “ฉันเชื่อคุณ！ไม่ต้องสบถคำสาบานที่โหดร้ายแบบนั้นออกมาอีกแล้ว……”

ก่อนจะมองค้อนใส่ชาลี

เขาเอาไอ้มุกเสี่ยวอ่อยสาวมาให้ธัสอ่านต่อหน้าทุกคนเนี่ยนะ?

เลี่ยนเกินไปแล้วจริงๆ……

ชาลียังคิดจะหยอกล้อต่ออีกหน่อย แต่พอเหลือบไปมองท่าทางที่รักใคร่ของทั้งสองคน ก็ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย ก่อนจะปรบมือนำออกมาเป็นคนแรก

เสียงปรบมือที่ดังสนั่นก็ทยอยดังตามกันขึ้นมา กลบฝูงชนจนมิด……

เวธัสจับจ้องณิชาอย่างลึกซึ้ง คำสารภาพที่เคร่งขรึมท่ามกลางเสียงร้องเฮที่ดังสนั่นในกลิ่นหอมหวนของมวลดอกไม้……

“ผมรักคุณ”

“……คุณว่าไงนะ?”ณิชาเงยหน้าขึ้นมาอย่างแรง

“ผมรู้สึกพอใจกับงานแต่งงานนี้อย่างมาก”เวธัสเมินหน้าหนีอย่างไม่รู้ตัว ใบหูก็เริ่มแดงขึ้นมาอย่างน่าสงสัย

“แฮ่มๆ……”จงกลรับชมงานแต่งงานอยู่ในห้องโถงรับรองพิเศษด้านล่างเวที พอเห็นทั้งสองคนกอดจูบด้วยกันอย่างมีความสุข ก็รู้สึกตื่นตัว จนลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังป่วยอยู่

สาวรับใช้รีบพยุงเธอทันที “คุณจงกลคะ ดื่มน้ำผึ้งสักหน่อยสิคะ”

“พวกเขาเหมาะสมกันจริงๆ ในอนาคตถ้าจากโลกนี้ไปแล้ว ฉันก็ไม่กลัวว่าจะไม่มีหน้าไปเจอกับพี่สาวของฉันแล้วล่ะ”จงกลยิ้มเบาๆ กำลังยกแก้วน้ำผึ้งขึ้นมาดื่ม แววตาหันไปเห็นเงาหลังของสุขุมที่อยู่ไกลๆ สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

เธอ……เธอนึกออกแล้ว！

เธอนึกออกแล้วว่าก่อนหน้านี้เธอเคยเห็นเงาหลังของสุขุมที่ไหนมาก่อน ……

……

หลังจากที่พิธีสิ้นสุดลงแล้ว ต่อมาก็ถึงช่วงที่เริ่มนั่งทานอาหารกัน

งานเลี้ยงที่มีคนเป็นพันๆ ถ้าณิชาไม่โผล่หน้ามาเลยมันก็จะเกินไปหน่อย แม้ว่าเวธัสให้เธอกลับไปพักผ่อนที่โรงแรม แต่ทำยังไงณิชาก็จะให้คนอื่นมาหาเรื่องจับผิดเธอไม่ได้

เธอเปลี่ยนเป็นชุดดื่มเฉลิมฉลองที่สะดวกสบายกว่าเดิม คอยตามอยู่ข้างกายของเวธัส พวกเขาเลือกไปดื่มเฉลิมฉลองที่บรรดาโต๊ะแขกที่อยู่ใกล้ที่สุด……

ไม่อย่างนั้นถ้าไปดื่มฉลองทั้งหกร้อยกว่าโต๊ะล่ะก็ ต่อให้อยู่ไม่กี่วินาทีแล้วก็ไป ณิชาก็รับไม่ไหวเหมือนกัน

พอมาถึงโต๊ะของจงกล ณิชาก็นอบน้อมจริงใจสุดๆ ชนแก้วที่ใส่ชาแทนเหล้ากับจงกล จงกลพอเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของณิชา คำพูดที่จะพูดออกมาก็เก็บกลับไป……

สุดท้าย ก็ทำได้แค่พูดทักทายขึ้นด้วยความเป็นห่วงแทน ให้เธอดูแลสุขภาพของตัวเอง

เวธัสเห็นสีหน้าท่าทางเหน็ดเหนื่อยของณิชา “ยืนมานานขนาดนี้น่าจะเหนื่อยแย่แล้ว ให้น้าเล็กไปพักผ่อนที่ชั้นบนเป็นเพื่อนคุณดีไหม? เดี๋ยวผ่านไปสักพักผมค่อยไปรับคุณ”

ณิชาหันมองงานเลี้ยงที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา “แต่ว่ายังมีอีกหลายโต๊ะที่ยังไม่ได้ดื่มฉลองเลยนะ……”

“ไม่เป็นไร พวกเขารู้ว่าคุณตั้งท้องต้องเข้าใจและให้อภัยคุณอยู่แล้ว แถมค่ำคืนนี้ของพวกเราก็ยังอีกยาวไกลด้วย……”เวธัสจงใจสูดลมหายใจร้อนผ่าวที่หูของณิชา ปะปนไปด้วยความคลุมเครืออยู่จางๆ

ณิชาแก้มแดงเล็กน้อย ก่อนจะขึ้นไปยังห้องหอที่อยู่ชั้นบนของโรงแรมด้วยกันกับจงกล……