ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 63

“แปลกยังไงวะ”

อคินเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ

“ก็ดูเหมือนคนมีความรัก”

ติณณภพเอ่ยเหมือนที่ตัวเองรู้สึก

“เอ้าไอ้นี่ แล้วมันแปลกตรงไหน”

ปรมัตถ์เอ่ยถามอย่างสงสัย พามาขนาดนี้ โอ๋สาวขนาดนี้ถ้าไม่รักก็ต้องชอบมากๆอยู่แล้วไหม

“มึงก็น่าจะรู้ว่าไอ้นัทมันไม่เคยมีแฟน ปกติกินแล้วก็จบ จะควงมาเที่ยวแบบนี้ไม่มีทาง”

ติณณภพพูดอย่างรู้จักเพื่อนดี

“เอ้าไม่เคยก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ทำ แปลกตรงไหนคนเราก็มีครั้งแรกได้ทั้งนั้นแหละ”

อคินพูดอย่างไม่เห็นจะแปลกตรงไหน น่ารักอย่างน้องเพิร์ลถ้าจะตกหลุมรักก็ไม่เห็นแปลก ขนาดเขาเองยังรู้สึกว่าน้องน่ารักเลย

“เพิร์ลก็น่ารักขนาดนี้ ไอ้กายยังชอบเลยมึง ถ้าไอ้นัทจะชอบมากก็ไม่แปลก”

สงสารแต่กายอกหักเรียบร้อย

“สายตาน้องเพิร์ลที่มองไอ้นัทเองก็ไม่ต่างกันหรอก กูว่าคู่นี้ แม่งคลั่งรัก”

ปรมัตถ์มองคนคลั่งรักที่ถ่ายรูปเซลฟี่กันสองคนอยู่มุมหนึ่งของร้าน

“มันก็คงไม่แปลกหรอกมึง ถ้าไม่ใช่ไอ้นัทมันยังคุยกับพี่ปริมอยู่ กูแม่งสงสารไอ้กายฉิบหายอยากจริงจังกับเพิร์ลแต่ไอ้นัทไวกว่า”

“พี่ปริม?ใครเหรอพี่”

เท็นถามอย่างคนที่ไม่รู้

“เด็กไอ้นัทมัน อดีตดาวนิเทศรุ่นพี่สามปี จีบไอ้นัทตั้งแต่ยังเป็นเฟรชชี่อยู่เลย”

“ยังคุยอยู่อีกเหรอ”

ปรมัตถ์ถามอย่างแปลกใจ พวกเขาทันรุ่นพี่คนนั้น เห็นไอ้นัทพูดถึงอยู่บ้าง รู้ว่าคั่วกันอยู่ แต่ไม่รู้ว่าปัจจุบันเป็นยังไง เห็นไอ้นัทมีน้องเพิร์ลเลยนึกว่าห่างกับทางนั้นไปแล้ว

“เออดิ เมื่อสองวันที่แล้วยังไปหากันอยู่เลยมั้ง”

“เชี่ย พี่รหัสผมไอดอลสุดๆ”

เท็นมองพี่รหัสอย่างศรัทธา คาสโนว่ามากๆ สาวๆเพียบไปกินเหล้าได้สาวตลอด โคตรน่าอิจฉา

“มึงอย่าเลียนแบบพี่รหัสเลยไอ้เท็น สงสารผู้หญิง”

ณัฐนันท์นั่งลงข้างติณณภพยกเครื่องดื่มที่สั่งขึ้นดื่ม

“มึงดูเหมือนคนมีความรักมากเลยนะนัท สรุปกับน้องเพิร์ลนี่คือเอาจริงใช่ไหม”

ณัฐนันท์ยิ้มขำให้กับคำว่าเอาจริงของเพื่อน รู้ว่าเพื่อนหมายความว่ายังไง แต่ความหมายของคำว่าเอาจริงของเพื่อนกับของเขาน่าจะไม่เหมือนกัน

“เอาจริงสิวะ”

เอาจริงที่แปลว่าคืนนี้จะเอาจริงๆน่ะนะ นี่ก็อดทนอดกลั้นมาก รอระเบิดทีเดียวคืนนี้

“เออ ดีแล้วล่ะ น้องเพิร์ลเขานิสัยดีน่ารักมากด้วย กูบอกตรงๆ ว่าตอนนี้สงสารไอ้กายมาก มาเที่ยวแล้วต้องมาทนดูมึงสวีทหวานกับน้องเพิร์ลเขา มันไปตามแอบดูน้องเพิร์ลตั้งหลายเดือน สงสารเพิร์ล ด้วยถ้ามึงแค่คิดจะเล่นๆกับเขา”

สายตาณัฐนันท์มองไปที่ร่างเล็กที่ยืนคุยโทรศัพท์กับที่บ้านอยู่ไกลๆ ถามว่าจริงจังไหม ก็ไม่รู้สิ กับพัลลภาก็ชอบนะ แต่อายุเท่านี้เองจะให้มีแฟนจริงๆเหรอวะ

ถ้าแฟนหมายถึงคนที่ต้องมาคุมความประพฤติของเขา คอยโทรตามจิกเวลาไปไหนมาไหน เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของเขามากๆ เขาก็ไม่ไหวนะ ยังไม่อยากขาดอิสระ

แต่ถ้าแฟนหมายถึงคนที่นอนด้วยเมื่อมีความต้องการ เดินเที่ยวดูหนังด้วยกันบ้างโทรหาตอนคิดถึงบ้าง แบบนี้พอไหว ขอแค่ให้มีขอบเขตชัดเจน อย่ามาวุ่นวายกับเขามากมีพื้นที่ให้แก่กัน แบบนี้พอได้

จริงๆกับพัลลภาก็พิเศษนะ แต่ยังไม่พร้อมจะให้ใครมาควบคุม

“ได้ยินข่าวว่ามึงยังคบกับพี่ปริมอยู่เหรอวะ”

***