ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 64

“ได้ยินข่าวว่ามึงยังคบกับพี่ปริมอยู่เหรอวะ”

อคินเอ่ยถามออกมา ณัฐนันท์ปรายตามองติณณภพ ไอ้นี่แม่งพูดมาก เพราะแบบนี้เลยไม่อยากบอกอะไรมัน

“อืม”

ณัฐนันท์ตอบรับ เมื่อรู้แล้วก็ไม่มีประโยชน์จะปิด

“แล้วไม่กลัวมีปัญหาเหรอครับคุณคาสโนว่า”

ปรมัตถ์เอ่ยแซว

“ปัญหาอะไร”

ณัฐนันท์ขมวดคิ้วถามเพื่อน ชักไม่ชอบใจที่พวกนี้มันสนใจเรื่องของเขาเป็นพิเศษ

“ก็มึงกะจะคั่วที่เดียวสองคนเลยเหรอวะ”

อคินเป็นฝ่ายถาม ณัฐนันท์หรี่ตามองเพื่อนทีละคน ก่อนจะถอนหายใจ

“ตอบครั้งเดียวนะ ไม่ตอบอีก กูกับปริมเป็นแบบนี้มาสี่ปีแล้ว ปริมเขาไม่เคยยุ่งอะไรกับกู เขาไม่เคยห้ามไม่เคยว่าถ้ากูจะมีใคร มันไม่มีปัญหาอะไรเลย”

ติณณภพตบกบาลเพื่อนรักอย่างอดไม่ได้

“กูเตือนมึงครั้งเดียวนะ พี่ปริมเขาไม่มีปัญหาก็จริง แล้วเพิร์ลล่ะมึงไม่คิดว่าเขาจะมีปัญหาบ้างเหรอ”

ณัฐนันท์มองหน้าเพื่อนสายตาคาดโทษที่บังอาจตบหัว

“ก็อย่าให้รู้สิวะ ปริมเขาไม่มีอะไรอยู่แล้ว เขาไม่เคยสร้างปัญหา ไม่เคยแสดงตัว กูกับเขาเข้าใจกันดี”

“ไอ้เหี้ยนัทนี่มึงกะกินคู่เลยเหรอวะ”

อคินถามอย่างอึ้งๆ

“ไอ้ห่ากูกับเพิร์ลยังไม่มีอะไรกัน”

“มึงพูดเหมือนคืนนี้มึงจะไม่มี กูดูสายตาที่มึงมองน้องเขาแล้ว กูว่าคืนนี้น้องเพิร์ลไม่รอดมือมึงแน่ๆ”

ติณณภพพูดอย่างรู้จักเพื่อนดี

“นี่พวกมึงจะมาคิดเรื่องของกูทำไมเนี่ย ทำยังกับกูไม่เคยเอากับผู้หญิง”

ณัฐนันท์ส่ายหัวให้กับความยุ่งของเพื่อน

“ก็น้องเพิร์ลเขาไม่ใช้ผู้หญิงรักสนุก ท่าทางเขาเด็กดีขนาดนั้น กูกล้าพนันเลยว่า เขาต้องไม่เคยแน่ๆ ถ้ามึงไม่คิดจะจริงจังพวกกูคงสงสารน้องเขามาก”

อคินเอ่ยออกมา มองสาวน้อยคนนั้นแล้วอดเห็นใจไม่ได้ ชอบใครไม่ชอบดันมาชอบเสือแบบไอ้นัท

พัลลภาส่ายหน้าแล้วยิ้มเขินๆให้หนุ่มๆ ดูน่ารักน่าเอ็นดูในสายตาแต่ละคน ทุกคนได้แต่ถอนหายใจ กวางน้อยจะโดนบูชายัญในค่ำคืนนี้

“ไป กลับกันดีกว่าจะได้แวะซื้ออะไรเข้าไปด้วย”

ณัฐนันท์ชวนทุกคนกลับ พัลลภาลุกตามและเดินมาจับมือเขาเอาไว้

“พี่นัทคะ พวกพี่ๆเขามีอะไรกันหรือเปล่าคะ”

พัลลภากระซิบถามณัฐนันท์ ณัฐนันท์หันมามองเธอ แล้วยกมือมาโอบไหล่แทนการจูงมือ

“เพื่อนพี่มันอยากจะมอมพี่น่ะสิ กะว่าให้พี่เมา เพิร์ลจะได้ให้พี่นอนข้างนอก ถ้าพวกมันมอมพี่ เพิร์ลต้องดูแลพี่นะ ห้ามปล่อยพี่ให้นอนข้างนอกเด็ดขาดเลยรู้ไหม”

พัลลภายิ้มกว้างเมื่อได้ยินเขาบอก

“เพิร์ลเอาสเปรย์กันยุงมาด้วยค่ะ รับรองจะฉีดให้พี่นัท ไม่ปล่อยให้ยุงหามแน่ๆค่ะ”

พูดจบก็หัวเราะอย่างพอใจ

“ใจร้าย”

ณัฐนันท์โยกหัวเธอเบาๆ มองรอยยิ้มสดใสของเธอแล้วต้องยิ้มตาม

***