ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1025

ภายใต้การนำทางของผีดูดเลือดทั้งสองเย่เทียนก็มาถึงโบกี้ที่สิบสาม

สำหรับชาวตะวันตกนั้นเลขสิบสามถือว่าเป็นเลขที่ไม่เป็นมงคลเท่าไหร่ แต่มันกลับเป็นชื่อที่ใช้แทนนรก แต่กับพวกผีดูดเลือดแล้ว นี่ถือเป็นเลขที่พวกเขาชื่นชมที่สุดเลย

ตรงหน้าของเย่เทียนเป็นหญิงวัยกลางคนที่เปี่ยมด้วยสไตล์อังกฤษ

ถึงจะบอกว่าเป็นหญิงวัยกลางคน แต่ก็ทรงเสน่ห์มาก โดยเฉพาะหน้าอกที่อวบอิ่มนั่น ทันทีที่เข้ามาก็ถูกสายตาที่เฉียบคมของเย่เทียนจับจ้องแล้ว

พอช่ายเหมยเป่าเห็นท่าทางของเขาความโกรธก็ปะทุขึ้นมาในใจ อาศัยจังหวะที่ทั้งสองเดินไปข้างหน้ายื่นมือไปบีบที่จุดอ่อนของเย่เทียนอย่างแรง

เย่เทียนสูดปาก ถึงฝีมือของเขาจะสูงส่ง แต่คงไม่มีใครที่จะว่างพอมาป้องกันไข่อยู่ตลอดเวลาหรอก เมื่อถูกบีบไปทีหนึ่ง ความเจ็บปวดที่แทบขาดใจนั่นก็ทำให้หน้าผากของเขาเหงื่อตกทันที

“คุณเย่ ดีใจที่ได้พบค่ะ!” เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่รุกรานของเย่เทียน คุณหญิงมิสะก็ไม่ได้รู้สึกว่าถูกล่วงเกินแต่อย่างใด แต่กลับยื่นอกมาข้างหน้าด้วยซ้ำ

ครั้งนี้ความเร่าร้อนของชาวตะวันตกทำให้เขาได้เรียนรู้แล้ว มันทำให้รอยยิ้มของเขาดูประหลาดขึ้นมา

พอเห็นมือขาวๆ ที่ยื่นมา เย่เทียนก็คว้าไว้อย่างไม่ลังเล แล้วดึงมาหอมทีหนึ่ง

ถึงการจูบมือทักทายจะไม่ใช่เรื่องที่เกินไป แต่ไม่ว่าจะเป็นท่าทางหรือการแสดงออกมันก็ทำให้เขาดูต่ำทรามจริง..

ภาพที่เกิดขึ้นทำเอาช่ายเหมยเป่าโกรธจนอยากกระชากเขากลับมาแล้วตบบ้องหูสักที แม่งเอ๊ยนี่หื่นจนหน้ามืดตามัวไปแล้วใช่มั้ย ลืมไปแล้วเหรอว่าอีกฝ่ายเป็นใคร?

“เป็นกลิ่นที่หอมเหลือเกิน ขาวมาก นุ่มมาก!” ตอนแรกเย่เทียนยังพูดปกติอยู่เลย แต่ต่อมาสายตาของเย่เทียนก็ค่อยๆ ดำดิ่งเข้าไปที่หน้าอกของอีกฝ่ายแล้ว

“คุณเย่นี่ช่างเป็นคนที่อารมณ์ดีจริงๆ เลยนะคะ! แบบนี้ฉันก็อดใจที่จะคุยกับคุณเย่ต่อไปไม่ไหวแล้วค่ะ” คุณหญิงมิสะแสดงแววตาที่ไม่ปกติออกมา เอามือปิดปากแล้วขำออกมาเบาๆ

“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ!” เย่เทียนโบกมือ “การได้รู้จักกับคุณหญิงนั้นถือเป็นความโชคดีของผมเลยครับ! อีกอย่างวิวข้างนอกก็สวยจะตาย เรามาดื่มกันสักแก้วดีมั้ยครับ?”

“ได้ค่ะ!” พอคุณหญิงมิสะได้ฟังคำชมของเย่เทียนรอยยิ้มบนใบหน้าก็เด่นชัดขึ้น มือข้างหนึ่งวางไว้ที่ขอบโต๊ะ แล้ววางหน้าอกของตัวเองลงไป

เพียงการกระทำนี้ก็ทำให้เลือดลมของเย่เทียนพุ่งกระฉูด เชี่ย ใหญ่ชะมัด!

“คุณเย่เป็นคนที่เฮฮาดีนะคะ แบบนี้มิสะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อแล้ว!” พอเห็นว่าเย่เทียนไม่ลังเลที่จะลงไปดื่ม คุณหญิงมิสะก็แสดงแววตาที่ดีใจออกมา

“มีอะไรที่พูดยาก ก็แค่อยากเด็ดหัวผมไม่ใช่รึไง?” เย่เทียนนั่งพิงอยู่ตรงเก้าอี้แล้วยิ้มออกมา แล้วทำหน้าไม่ใส่ใจ

แต่การกระทำของเย่เทียนกลับทำให้คุณหญิงมิสะถึงกลับชะงักไปแวบหนึ่ง ในเมื่อกี้ฝ่ายรู้จุดประสงค์ของเธอแล้ว ทำไมยังกล้ากินเหล้าที่เธอเทให้อีก? หรือคนคนนี้จะไม่มีหัวใจจริงๆ?

“หึหึ!” เย่เทียนขำออกมาเบาๆ มองไปยังแก้วที่อยู่ในมือ “ช่วยไม่ได้นี่ ใครให้ผมกระหายในร่างกายของคุณล่ะครับ!”

“ซี๊ด!” คุณหญิงมิสะหันกลับมาคำรามใส่เย่เทียน

ตอนนี้ใบหน้าครึ่งหนึ่งของคุณหญิงมิสะได้กลายเป็นปากที่น่าสยดสยองไปแล้ว ด้านบนเป็นฟันที่น่าขยะแขยง เห็นแค่แวบเดียวก็อยากจะอ้วกแล้ว

“ดูซะ นี่แหละคือเหตุผลที่ผมไม่ชอบพวกสายเลือดพิเศษ!” เย่เทียนตัดพ้อออกมา แต่มือกลับเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว ไม่เปิดโอกาสให้คุณหญิงมิสะได้โจมตีเลย เตรียมที่จะจัดการอีกฝ่ายเพื่อเค้นข้อมูลที่มากขึ้น

พอช่ายเหมยเป่าได้ยินคำพูดของเขาก็เริ่มพูดซ้ำเติมขึ้นมาทันที “หึหึ สม พอเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้คุณก็ถึงกับตาค้างเลย!”

“คุณรีบจัดการปัญหาของตัวเองจะดีกว่านะ!” เย่เทียนหันมองเธออย่างไม่ชอบใจ

เห็นได้ชัดว่าโบกี้นี้ถูกคุณหญิงมิสะเหมาแล้ว ข้างในมีแต่พวกผีดูดเลือด แต่ผีดูดเลือดพวกนี้แข็งแรงสู้ชายร่างกำยำไม่ได้เลย มีแต่พวกไก่อ่อนทั้งนั้น

ด้วยฝีมือของช่ายเหมยเป่า ถ้าแค่พวกนี้ยังจัดการไม่ได้ เธอก็ไม่มีทางรอดมาถึงวันนี้ได้หรอก

มันก็แค่เหมือนครั้งที่แล้ว ช่ายเหมยเป่าไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่ใช้อีกฝ่ายมาเป็นตัวทดลอง ยอมให้อีกฝ่ายใช้พลังจิตโจมตีใส่ ส่วนเธอก็แค่อยู่ในโหมดป้องกันเท่านั้น ชั่วขณะหนึ่งก็สู้กันชุลมุนไปหมด

“บัดซบ ทำไมแกถึงแข็งแกร่งขนาดนี้!” พอรู้ว่าตัวเองไม่สามารถหลุดออกจากมือของเย่เทียนได้ คุณหญิงมิสะก็มองเย่เทียนด้วยสีหน้าที่สิ้นหวัง

พูดแล้วเย่เทียนก็ค่อนข้างหงุดหงิดเหมือนกัน ต้องรู้ก่อนว่าเอซนั้นแข็งแกร่งมาก อย่างน้อยก็สร้างปัญหาให้เย่เทียนได้ระดับหนึ่ง แต่คุณหญิงมิสะคนนี้ล่ะ? นอกจากเรื่องภายนอกที่สวยงามแล้วก็เหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย การที่ผีดูดเลือดส่งคนแบบนี้มา ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่กันแน่!