ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1032

การจู่โจมอย่างกะทันหันนั่นเย่เทียนนึกไม่ถึง

เขาสังเกตการณ์สังเกตการณ์แล้ว นอกจากโคจิ กาโต้ที่ค่อนข้างมีฝีมือคนนี้ ก็ไม่มีคนอื่นแล้ว เพียงแต่นักฆ่าที่อำพรางฝีมือ จู่โจมอย่างกะทันหันที่เขาคาดไม่ถึงผู้นี้จะเก่งขนาดนี้！

คู่ต่อสู้เลือกเวลาได้เหมาะสมมาก กริชพร้อมลำแสงเย็นเล่มหนึ่งพุ่งไปยังหน้าอกเย่เทียน

ที่สำคัญคือตอนนี้พลังใหม่ของเย่เทียนยังไม่ถูกสร้างขึ้น พลังเก่าหมดลงแล้ว ตอนนี้อยู่ในจุดวิกฤต！

โคจิ กาโต้ใช้ลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง ทันใดนั้นร่างกายตึงเกร็ง วินาทีที่เขารอมาตลอดในที่สุดก็มาถึงแล้ว แค่เพียงบุคคลลึกลับที่อยู่เบื้องหลังเย่เทียนลงมือ เขาจะจัดการกับคู่ต่อสู้ได้ถึงตาย

ความปรารถนาทั้งหมดที่เขาต้องการบรรลุจะเป็นจริงในวันนี้！เป็นช่วงเวลาที่วิเศษจริงๆ！เขาไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อน

ทั้งหมด ล้วนรอปฏิกิริยาของเย่เทียน

แต่ที่ทำให้เขาผิดหวัง คือโอกาสที่นักฆ่าคนนั้นรอคอยกลับพลาดไปโดยสมบูรณ์！

ไม่รู้เย่เทียนเอาแรงมาจากไหน ขึ้นไปหมุนกลางอากาศอย่างน่าประหลาด ！การกระทำนี้พูดได้เลยว่าตรงกันข้ามกับหลักฟิสิกส์โดยสิ้นเชิง

แต่ปัญหาคือเรื่องนี้มันเกิดขึ้นแล้ว！

การจู่โจมที่ตั้งใจมากของนักฆ่ากลับเฉียดผ่านหน้าอกเย่เทียนไป！แม้คมกริชจะทิ้งร่องรอยขนาดเท่านิ้วมือไว้บนหน้าอกเย่เทียน แต่สำหรับเย่เทียนนั้นไม่นับว่าเป็นบาดแผลที่อันตรายถึงชีวิต

“พลั่ก！”

เย่เทียนโต้กลับอย่างรวดเร็ว หลังจากหลบการโจมตีของคู่ต่อสู้ เขาก็ปล่อยหมัดกระทบไหล่คู่ต่อสู้ทันที

นักฆ่าคนนี้ชำนาญในการซ่อนตัว พลังการจู่โจมแข็งแกร่ง แต่ร่างกายนั้นไม่กล้าชื่นชมจริงๆ อาจเพราะซ่อนตัวจนละเลยฝึกวิชาทางด้านนี้ ดังนั้นหมัดแข็งแรงของเย่เทียนจึงทำให้กระดูกไหล่เขาแตก！

“แม่งเอ้ย！ไม่ได้เรื่อง！”เห็นฉากนี้ โคจิ กาโต้หน้าเคร่งขรึมราวกับมีน้ำหยดลงมาได้

คาดหวังไว้สูงมาก แต่ตอนนี้ความสิ้นหวังมีมากกว่า เมื่อเห็นฉากนี้ โคจิ กาโต้แทบทรุด ไม่มีนักฆ่าบีบคั้น ยังจะมีใครบีบให้คนเบื้องหลังเย่เทียนปรากฏตัวได้อีก？

หรือจะให้ตนลงมืเอง？แม้ต่อให้มีคนลึกลับคนนั้น และตนจับเย่เทียนได้แล้วยังไง？ไม่แน่อาจมีคนช่วยไปได้！เมื่อถึงตอนนั้นคงเสียเวลาเปล่าไร้ประโยชน์คิดๆแล้วทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายใจ

เย่เทียนก็ตกใจเหงื่อไหลพราก แม้ตอนนี้เขามีพลังแข็งแกร่งพอ แต่ถูกกริชแทงทะลุหน้าอกแบบนี้ คงเป็นอันตรายถึงชีวิต！

ที่สำคัญคือคู่ต่อสู้ซ่อนตัวเก่งมาก เขาตั้งตัวไม่ทันเลย！

“ซ่อนตัวได้ดีมาก！”เย่เทียนสูดหายใจเข้าลึกๆ เหมือนประโยคยาวๆในเกม ยึดมั่น หลงระเริงไม่ได้อีกแล้ว！

นักฆ่าเจ็บปวดหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ สายตาที่มองเย่เทียนเต็มไปด้วยความตกตะลึง จากนั้นหลบฉากตัวไปด้านข้างอย่างฉับพลัน ซ่อนในที่มืดที่ออกมาเมื่อครู่

ถ้าอิงตามระดับเขาเป็นได้แค่ยอดฝีมือระดับดำ แต่เมื่อบวกกับวิชาซ่อนตัวและการต่อสู้ที่ไม่เหมือนใคร เป็นนักฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับฟ้าก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้！

เมื่อคิดว่าอายุแค่นี้เป็นถึงยอดฝีมือระดับฟ้า นักฆ่าก็เหงื่อไหลพราก อย่างอื่นไม่พูดถึง ครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังต้องน่าสะพรึงกลัวขนาดไหน ถึงสามารถฝึกฝนยอดฝีมือเช่นนี้ออกมาได้？ไม่กล้าคิด ไม่กล้าคิดเลย！

โคจิ กาโต้รู้ว่าแผนของตัวเองจะล้มเหลว เขาคิดไม่ถึงว่าเย่เทียนมีพลังระดับฟ้าเหมือนกัน！เขาที่อยู่ระดับฟ้าก็รู้สึกได้เช่นกัน

เป็นเช่นนี้เขายังสามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้อย่างไร？

แต่เพียงแค่เขาระวังขึ้นหน่อย จับตัวเย่เทียนได้แล้วไม่แน่อาจบรรลุผลเช่นกัน！

เขาจ้องเย่เทียนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ค่อยๆหยิบถุงมือออกมา

เขาไม่เหมือนยอดมนุษย์คนอื่นๆของประเทศหยิง เขาฝึกฝนด้วยมือของเขาเอง ใช้มือเป็นมีด เป็นดาบ เป็นทุกสิ่งบนโลกใบนี้นี่คือทางของเขา！ดังนั้นความสามารถของเขาล้วนอยู่ที่ถุงมือคู่นี้！

“เหอะ！คิดไม่ถึงว่าแกซ่อนตัวได้ลึกลับขนาดนี้ แต่ไม่ว่าคนเบื้องหลังแกเป็นใคร วันนี้แกตายแน่！”โคจิ กาโต้ใช้ลิ้นเลียถุงมือเล็กน้อย

หนามเล็กๆของมันบาดผ่านลิ้นของเขา เลือดสีแดงสดไหลออกมา แต่เขาไม่รู้สึกรู้สาอะไร กลับมีท่าทางคำนึงถึงออกมา

ทว่าเขาลำพองใจได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางของอากิระ ฮิงาชิโนะ：“อ้าก！นังสารเลว ฉันเอาแกตายแน่！”

ไกลออกไป ฝ่ามือของนังงูสาวเต็มไปด้วยเลือด ส่วนอากิระ ฮิงาชิโนะที่อยู่ตรงหน้าเธอร้องตะโกนเสียงดังราวสัตว์ป่า แล้วค่อยๆคุกเข่างลงไปกับพื้นพร้อมร้องครวญคราง！

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ทำให้โคจิ กาโต้รับมือไม่ทัน หรือดวงซวย？ทำไมวันนี้แผนการทั้งหมดถึงล้มเหลวไม่เป็นท่า ทำไมคนตนพามาถึงได้ไร้ประโยชน์ทุกคนเช่นนี้！