ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1033

โคจิ กาโต้มองไปที่อากิระ ฮิงาชิโนะแวบหนึ่งแล้วไม่สนใจอีก แค่ผู้หญิงคนเดียวก็สู้ไม่ได้ สำหรับเขาคนแบบนี้หมดประโยชน์แล้ว จะเป็นจะตายก็แล้วแต่เขาทำตัวเอง

เป้าหมายของเขาในตอนนี้มีแค่อย่างเดียว นั่นก็คือเย่เทียน！

เพียงแค่จับตัวเย่เทียนได้ ก็จะจัดการเรื่องทุกอย่างได้อย่างสมบูรณ์！

คิดเช่นนั้น เขาก็ยิ้มยกมุมปากอย่างอดไม่ได้ พุ่งตัวไปยังเย่เทียนอย่างฉับพลัน

เย่เทียนหรี่ตาลง โคจิ กาโต้ผู้นี้ถือว่าใช้ได้ พลังที่แสดงออกมาในขณะจู่โจมเพียงพอที่จะแสดงให้เห็น ว่าโคจิ กาโต้นั้นมีประสบการณ์การต่อสู้เป็นอย่างมาก

เผชิญหน้ากับคนประเภทนี้ แม้คู่ต่อสู้อยู่ระดับฟ้าแต่ก็ไม่อาจประมาทเหมือนอยู่ระดับแดนหนึ่งขอบฟ้า

สำหรับยอดฝีมือที่ฝึกฝนการต่อสู้แบบนี้ การต่อสู้แบบข้ามระดับนั้นไม่ใช่เรื่องยาก

แต่ปัญหาคือหรือว่าเขาเย่เทียนอาศัยความดวงดีถึงมีความสามารถขนาดนี้？

แน่นอนว่าไม่ใช่！

เย่เทียนค่อยๆหรี่ตาลง จากนั้นสูดหายใจเข้าลึกๆ ใช้ตัวนักฆ่าเป็นกระสุนปืน โยนไปปะทะกับโคจิ กาโต้ที่พุ่งเข้ามา เพื่อขวางพลังของเขาสักหน่อย

แต่เย่เทียนไร้เดียงสาเกินไป

เผชิญหน้านักฆ่าที่ลอยมาด้วยความเร็ว โคจิ กาโต้ไม่เพียงแต่ไม่หยุด กลับยังเพิ่มความเร็วขึ้น

“ไม่！”นักฆ่าดวงตาหดตัว ตอนนี้เขาน่าเวทนาขั้นสุด แขนทั้งสองข้างขาดฉับพลัน สำหรับเขาตอนนี้แม้แต่มีชีวิตรอดก็เป็นคำขอที่มากเกินควร！

เผชิญหน้ากับโคจิ กาโต้ที่พุ่งมาอย่างกับลิงตัวผู้ เขาเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีในใจ

โคจิ กาโต้สายตาเยือกเย็น ขยะแบบนี้ยังกล้ามาต่อรองกับตน ตอนนี้เขาไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว งั้นก็เป็นได้แค่กระสอบทรายของตนแล้วล่ะ！

จากนั้นโคจิ กาโต้ปล่อยหมัดไปบริเวณกระดูกสันหลังของนักฆ่าโดยตรง ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย

เสียงดังฟังชัดดังขึ้น ค่อนข้างแสบแก้วหูในโกดังที่ว่างเปล่า！

นักฆ่าทำได้แค่ใช้สายตาโกรธแค้นจ้องมองโคจิ กาโต้ จากนั้นคอก็หัก สิ้นลมหายใจ ส่วนร่างของเขากระแทกลงกับพื้นอย่างจัง อีกทั้งกลิ้งไปหลายตลบถึงจะหยุด

“โหดเหี้ยมจริงๆ！”เย่เทียนดวงตาหดตัวทันใด เจ้ากาโต้ผู้นี้เป็นคนที่โหดเหี้ยมจริงๆ！โดยเฉพาะการเคลื่อนไหวที่เป็นระเบียบแบบแผน เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก！

เย่เทียนไม่กล้าโอ้เอ้แม้แต่น้อย พลังดับเบิ้ลวิ่งเข้าสู่ฝ่ามือตนโดยตรง ยืนขึ้นรับหมัดที่โบกสะบัดมาของโคจิ กาโต้

การเคลื่อนไหวของโคจิ กาโต้ไม่เยิ่นเย้อ ไม่รู้สึกซับซ้อนแม้แต่น้อย นี่ทำให้หมัดของเขาเต็มไปด้วยพลังทำลายล้างในขณะเดียวกัน ความเร็วก็อยู่ในระดับที่เร็วมาก โจมตีในแถวเดียวลงมา เย่เทียนถึงกับรับมือไม่ค่อยอยู่！

อาศัยหนามละเอียดบนถุงมือ แม้ฝ่ามือของเย่เทียนมีพลังดับเบิ้ลป้องกันอยู่ ก็ยังคงมีเลือดไหลออกมา

“จุ๊ๆ คิดไม่ถึงว่าแกก็ใช้ได้เหมือนกัน ดูเหมือนฉันประเมินพลังของแกต่ำไปจริงๆ！”โคจิ กาโต้หรี่ตาลง มองเย่เทียนที่มีสีหน้าระแวดระวังพลางส่ายหน้าไปมา

จู่ๆเย่เทียนก็หัวเราะออกมา แถมหัวเราะอย่างมีความสุขมาก

เย่เทียนท่าทีขรึมลงทันใด จากนั้นหมัดที่ถูกโคจิ กาโต้จับไว้ก็ปล่อยพลังออกมา พลังกระทบกับฝ่ามือโคจิ กาโต้โดยตรงราวกับหนาม

แม้มีถุงมือที่หน้าเป็นอย่างมากขวางกั้นอยู่ โคจิ กาโต้ยังรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่มาจากฝ่ามือ ทำให้เขาปล่อยกรงเล็บ

ส่วนหมัดของเย่เทียนราวกับมังกรคะนองน้ำที่หลุดพ้นจากความลำบาก ปะทะบริเวณหน้าอกของโคจิ กาโต้อย่างจัง เต็มกำลัง！

เย่เทียนเก่งในการต่อสู้ระยะประชิดที่สุด แต่ครั้งนี้ถูกโคจิ กาโต้รุดหน้าโจมตี มีความหดหู่ในใจเห็นเป็นที่ประจักษ์ ตอนนี้ระเบิดออกมาอย่างกะทันหัน ความแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมานั้นก็เห็นเป็นที่ประจักษ์แล้ว

“เป็นไปได้ยังไง！”โคจิ กาโต้ดวงตาหดตัวลง รู้สึกถึงพลังที่แผ่ออกมาจากตัวเย่เทียน ร้องออกมาด้วยความตกใจ：“สามยอดรวมเกล้า นี่คือสามยอดรวมเกล้า！”

ได้ยินเสียงตกใจของเขา เย่เทียนก็ยิ้มออกมาบางๆ แต่มือก็ยังไม่หยุดเคลื่อนไหว ปะทะไปบนร่างกายคู่ต่อสู้ด้วยความเร็ว

หมัดจู่โจมของเย่เทียนพิถีพิถันมาก ทำให้โคจิ กาโต้ได้รับบาดเจ็บเป็นวงกว้าง และในขณะเดียวกันก็กำจัดความเป็นไปได้ในการโต้กลับของเขา แต่ไม่ได้ถึงตาย

ด้วยการจู่โจมด้วยหมัดนี้ ทำให้โคจิ กาโต้ล้มลงกับพื้นอย่างจังราวกับกระสอบชำรุด จากนั้นไม่พบการเคลื่อนไหวใดๆ

แหงนหน้ามองเย่เทียน เลือดข้นๆไหลออกจากปากของเขา เพียงแต่ดวงตาทั้งคู่ของเขาเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม：“กะ...แกมีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง！เป็นไปไม่ได้！”

เย่เทียนขี้เกียจจะอธิบาย ต่อหน้าความจริงที่ชัดเจนเช่นนี้โคจิ กาโต้ยังเถียงข้างๆคูๆ เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้กระทบจิตใจเขามากแค่ไหน

และการต่อปากต่อคำกับบุคคลเช่นนี้เป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นอย่างยิ่ง เขาจึงส่ายหน้าไปมา ไม่สนใจเขาอีก กลับหันไปมองทางด้านนังงูสาว

ขณะนี้นังงูสาวถอยร่นไปด้านหลังด้วยความเร็ว แต่การเคลื่อนไหวช้าลงเล็กน้อย ลำแสงสีแดงเข้มตามหลังเธอไปติดๆราวกับสิ่งมีชีวิต จากนั้นจู่โจมเธอจนลอยกระเด็นออกไป