ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1034

ผู้ชายลักษณะชาวตะวันตกคนหนึ่งเดินผ่านประตูเข้ามาอย่างช้าๆ เย่เทียนดีดตัวขึ้น อุ้มนังงูสาวไว้ในอ้อมแขน จากนั้นหมุนกลางอากาศสลัดพลังที่อยู่บนตัวนังงูสาวออก แล้วหรี่ตามองฝ่ายตรงข้าม

“บางทีผมควรแนะนำตัวสักหน่อย คุณสามารถเรียกผมว่ามีเตอร์”เขามีรูปร่างแข็งแกร่งกำยำเป็นอย่างมาก ดูเต็มไปด้วยแรงปะทะต่อสายตา

โคจิ กาโต้มองมีเตอร์ผู้กำยำตรงหน้าจนตาแทบถลนออกมา ตอนแรกที่เขาเจอมีเตอร์ก็แค่คนยุโรปรูปร่างธรรมดาทั่วไป แม้ค่อนข้างกำยำ แต่ไม่ได้มีแรงเสียเท่าไหร่

แต่ตอนนี้？

กล้ามเนื้อที่นูนออกมาบนร่างกายของมีเตอร์ราวกับก้อนหินขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ในร่างกายของเขา！

เห็นสายตาหวาดกลัวของโคจิ กาโต้ ความดูถูกเหยียดหยามก็ฉายแววในดวงตามีเตอร์ แค่ขยะคนหนึ่ง โชคดีที่ยาสารพันธุกรรมของตนประสบความสำเร็จไม่งั้นคงสู้เย่เทียนไม่ได้！

“เย่เทียนใช่ไหม？ไม่ง่ายเลยที่ได้เจอคุณในวันนี้！”มีเตอร์มองเย่เทียนด้วยสีหน้าเย้ยหยัน：“จะว่าไประหว่างเราไม่ได้มีความแค้นต่อกันมากเท่าไหร่ แต่ไม่มีทางเลือก ค่าหัวคุณสูงมาก！”

แม้เป็นเย่เทียนก็ต้องบอกเลยว่า การแสดงตั๊กแตนจับจั๊กจั่น นกขมิ้นอยู่ด้านหลังเช่นนี้ไม่เลวเลย แต่ปัญหาคือมีเตอร์เอาความมั่นใจมาจากไหนว่าตัวเองสามารถเอาชนะได้？

แม้การจัดการกับโคจิ กาโต้ทำให้เย่เทียนดูค่อนข้างน่าเวทนา บนร่างกายมีบาดแผลที่เลือดยังคงไหลอยู่หลายจุด แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีกำลังในการต่อสู้！

“ค่าหัวผมสูงมาก แต่คุณคิดว่าสามารถเอาไปได้？”เย่เทียนมองมีเตอร์ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่มีแววเป็นกังวลแม่แต่น้อย

“ฮ่าๆ ถ้าเป็นเมื่อครู่ผมยังไม่แน่ใจจริงๆ แต่ตอนนี้...”มีเตอร์ประสานมือ ดันไปข้างหน้า ทันใดนั้นเสียงดังฟังชัดดังขึ้น ทำเช่นนี้เสร็จ มีเตอร์เอียงคอไปมา ดูมีพลังในการต่อสู้เป็นอย่างมาก

“ ตอนนี้ให้ผมดูหน่อยว่าคุณแข็งแกร่งสักแค่ไหนกัน！”พูดจบมีเตอร์ก็พุ่งไปทางด้านเย่เทียน กล้ามเนื้อที่ปริออกแทบจะระเบิดเสื้อผ้าออกจากตัว！

เย่เทียนไม่ได้ชะล่าใจ มีเตอร์เป็นยอดมนุษย์เช่นกันอย่างไม่ต้องสงสัยเลย อีกทั้งยังเป็นยอดมนุษย์กลุ่มธาตุกำลัง แม้ว่าการโจมตีจะไม่ยากที่จะป้องกันเท่าช่ายเหมยเป่า แต่เมื่อพูดถึงระดับความยากนั้นเหนือกว่าช่ายเหมยเป่าอยู่มาก

ที่สำคัญคือยอดมนุษยกลุ่มธาตุกำลังทนมือทนเท้านี่สิ！หากไม่มีวิธีการตั้งรับที่ดี แค่โดนคู่ต่อสู้เพียงเล็กน้อย แม้เป็นเย่เทียนก็อาจรับไม่ไหว！

มีเตอร์ในตอนนี้คือตัวแทงค์ขนาดใหญ่ และเขาก็ฉลาดมาก หลังจากเย่เทียนกับโคจิ กาโต้ค่อยๆได้รับความเสียหายจึงค่อยลงมือ เป็นเช่นนี้ทำให้เย่เทียนมีภาระอันหนักอึ้ง

เผชิญกับมีเตอร์ที่จู่โจมเข้ามา เย่เทียนปลายเท้าแตะพื้น ดูตัวเบามาก หลบฉากไปทันใด

“เชี่ยเอ้ย อย่าหนี！”เห็นเย่เทียนไหลลื่นไม่หยุดราวกับปลาไหล มีเตอร์กลัดกลุ้มเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขาสามารถรู้สึกถึงภายในร่างกายเต็มไปด้วยพลังที่ระเบิดออกมา แต่การหลบของเย่เทียนทำให้พลังที่เขาปล่อยออกมาล่องลอยอยู่กลางอากาศ ไม่มีประโยชน์อะไรแม้แต่น้อย

เย่เทียนไม่ใช่ไม่โต้กลับ แต่กำลังหาช่องโหว่ของมีเตอร์ ปะทะกับตัวแทงค์แบบนี้ห้ามรีบร้อนเป็นอันขาด ไม่งั้นถ้าบาดเจ็บขึ้นมาจะยุ่งเอา เพราะยังไงจุดประสงค์ของเขาในครั้งนี้คือทำลายแผนการของสมเด็จพระสันตะปาปา แน่นอนว่ายากลำบากสุดๆ ต้องรักษาสุขภาพร่างกายของตัวเองเอาไว้

และนี่ก็เป็นเหตุผลที่เขาสู้กับโคจิ กาโต้อย่างสุดกำลัง บาดแผลภายนอกแบบนี้สำหรับเขาไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่ถ้ากล้ามเนื้อหรือกระดูกบาดเจ็บนี่สิปัญหา

“อ้าก！ขี้ขลาด！แกมันขี้ขลาด！”

น่าเสียดายเมื่อมีเตอร์ได้สติก็สายเกินไปแล้ว！

ทันใดนั้นนังงูสาวเลิกดิ้น อ้าปาก พลังสีเขียวเข้มพ่นออกมาจากปากของเธอ ปะทะหน้ามีเตอร์อย่างแรง

“เห้ย！แม่งเอ้ย！อะไรวะเนี่ย！แกรนหาที่ตาเหรอ！”ทันใดนั้นมีเตอร์ระเบิดพลังออกมา คิดจะบีบคอนังงูสาวให้ตาย จากนั้นโยนนังงูสาวกระแทกกับพื้นอย่างจังราวกับกระสอบทราย

แต่ที่น่าเสียดายคือเหมือนจะลืมไปอย่างหนึ่ง นั่นก็คือความสามารถของนังงูสาว

ท่าทีใกล้ตายและอ่อนแอไร้กำลังเมื่อครู่เป็นแค่การแสดงแค่นั้น ตอนนี้สังเกตเห็นมีเตอร์เดือดดาล ร่างกายนังงูสาวบิดอย่างแปลกประหลาด บิดไปมาเหมือนงู และบริเวณคอของนังงูสาวหลั่งเมือกออกมาจำนวนมาก และเกล็ดเล็กๆ

ด้วยความช่วยเหลือของเมือกและเกล็ด นังงูสาวใช้ประโยชน์จากผลการหล่อลื่นนี้ สลัดหลุดจากฝ่ามือมีเตอร์กลางอากาศ จากนั้นร่วงไปอีกด้านเบาๆ

ถ้าพูดถึงความสามารถในการเอาชีวิตรอด นังงูสาวไม่เป็นสองรองใคร！

“อ้าก！ฉันจะฆ่าพวแก！ตาฉัน！แม่งเอ้ย นี่มันอะไรกันแน่！”มีเตอร์อีกมือหนึ่งปิดหน้าตัวเอง ที่ถูกกัดกร่อนดังออกมาอย่างชัดเจน และยิ่งเมื่อเขาปิดหน้า อัตราการกัดกร่อนก็เร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ทำได้ดีมาก！”เย่เทียนยกนิ้วโป้งให้นังงูสาว จากนั้นวาร์ปไปหามีเตอร์