ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1063

ตอนนี้สามารถกล่าวได้ว่านังงูสาวได้เข้าสู่สภาวะความอ่อนแอที่สุดแล้ว หากช่ายเหมยเป่าไม่มาช่วยเธอจัดการอีกฝ่ายทันเวลา เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าตนเองจะสามารถรอจนกว่าพิษงูที่อยู่ในร่างกายของอาร์เธอร์ออกฤทธิ์ได้หรือไม่!

ร่างกายของอาร์เธอร์แข็งแกร่งเกินความคาดหมายของเธอมาก และความสามารถในการต้านพิษของเขานั้นทำให้นังงูสาวรู้สึกกลัว

แต่โชคดีที่สุดท้ายพวกเธอก็สามารถกำจัดเขาได้!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของนังงูสาวมีความพึงพอใจ

เหนือท้องฟ้า เย่เทียนเงยหน้ามองไปที่จอห์นนี่

ขณะนี้ จอห์นนี่กลายเป็นแหล่งกำเนิดแสงขนาดมหึมาอย่างสิ้นเชิง กระทั่งไม่สามารถมองเห็นร่างกายของเขาได้ และก่อนที่จะรู้ตัว ก็มีพลังสายฟ้ามากมายปรากฏอยู่กลางอากาศ

ดูเหมือนว่าแรงระเบิดของจอห์นนี่นั้นทรงพลังมาก!

แต่เย่เทียนมีความมั่นใจว่าจะสามารถต้านได้! กระทั่งแม้แต่ความคาดหวังของเขาต่อกระบวนท่านี้ ยังมากว่าความกลัวของเขาเสียอีก!

มันเกิดจากพลังภายในจากร่างกายของตนเองเช่นกัน คราวที่แล้วตอนที่เขาต่อสู้กับจอห์นนี่ เป็นเพราะว่าเขามีจิตแห่งไท่ก๊ก ทำให้เขาสามารถดูดซับพลังสายฟ้าที่จอห์นนี่ส่งผ่านร่างกายออกได้โดยตรง

และคราวนี้จิตแห่งไท่ก๊กยังคงมีประสิทธิภาพ มิเช่นนั้นเย่เทียนจะรับมือกระบวนท่าของจอห์นนี่ง่ายดายได้อย่างไร?

ผลการประสานของจิตแห่งไท่ก๊กถึงระดับสูง เพียงแต่ไม่รู้ว่ากระบวนท่าที่แข็งแกร่งเช่นนี้จะประสานกันได้หรือไม่? เย่เทียนเลียริมฝีปากตนเอง และมีความคาดหวังอยู่ในแววตา

จอห์นนี่ที่อยู่บนท้องฟ้ารู้สึกว่าพลังของเขาถึงขีดจำกัดแล้ว และเพื่อที่จะฆ่าเย่เทียน ​​เขาได้บีบอัดวิชาต้องห้ามและระเบิดสายฟ้าเป็นการโจมตีระยะใกล้!

“ตายเสียเถอะ!” จอห์นนี่โยนลูกบอลสีฟ้าที่อยู่ในมือไปทางเย่เทียนทันที แต่หลังจากการกระทำดังกล่าวแล้ว เขาก็รู้สึกว่าร่างกายของตนเองอ่อนแอมาก

“เปรี้ยง ๆ ๆ!”

เสียงฟ้าร้องอย่างต่อเนื่อง แหล่งกำเนิดของเสียงฟ้าร้องมาจากลูกบอลสีฟ้าอ่อน

หลังจากลูกบอลสีฟ้าออกไปจากฝ่ามือของจอห์นนี่แล้ว เปลี่ยนเป็นรุนแรงทันที แล้วสายฟ้าเส้นนี้ก็ฟาดไปยังทิศทางของเย่เทียน

เย่เทียนยื่นฝ่ามือออกจับสายฟ้าไว้ในมือทันที เย่เทียนรู้สึกชาอย่างรุนแรง เขาหรี่ตาลง ความรู้สึกนี้คล้ายความรุนแรงจากการโจมตีตอนที่ของจอห์นนี่โกรธ!

“เปรี้ยง!”

หลังจากสายฟ้าลูกเล็ก แล้วตามมาด้วยสายฟ้าลูกใหญ่ และสายฟ้าเหล่านี้ก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ร่างกายของเย่เทียนจมลงไปอย่างสิ้นเชิง!

“ฮ่า ๆ! เย่เทียน คราวนี้แกไม่รอดแล้ว?” แม้ว่าจอห์นนี่จะรู้สึกอ่อนแอ แต่เขาก็ยังเงยหน้าขึ้นและหัวเราะเสียงดัง วิธีการรับมือที่โง่เขลาของเย่เทียน ทำให้ไม่มีเหตุผลที่เขาจะสามารถมีชีวิตรอดได้อย่างแน่นอน !

เขารู้ถึงการโจมตีที่ทรงพลังของระเบิดสายฟ้าเป็นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงมีเหตุผลที่จะเชื่อได้ว่าตอนนี้เย่เทียนกลายเป็นสีดำ และกระทั่งถูกสายฟ้าผ่าออกเป็นชิ้น ๆ !

หวังว่าเขาจะสามารถเก็บศีรษะของเย่เทียนไว้ได้!

จอห์นนี่พูดอยู่ในใจอย่างเงียบ ๆ หลังจากนั้นเขาหยิบสารพันธุกรรมออกมาทันที เพื่อให้ร่างกายของตัวเองฟื้นฟู

“พี่เทียน!”

“คุณบาดเจ็บ?” ช่ายเหมยเป่ามองเธอด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ

“นักธนูคนนั้นตายแล้ว!” นานาโกะจ้องไปที่ป่า “แต่จู่ ๆ ก็มีคนที่ทรงพลังปรากฏตัวขึ้น! ฉันได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว! บุคคลนั้นมีพลังมาก!”

คำพูดของนานาโกะทำให้หัวใจของทุกคนจมดิ่ง และรอยยิ้มบนใบหน้าของจอห์นนี่ก็เริ่มจางหายไป

แม่งฉิบหาย ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ตนเองขอยืมสามคนนี้มา คราวนี้สูญเสียอีกแล้ว? ถ้าเรื่องนี้แผ่กลับไป ไม่รู้ว่าจะเป็นข่าวลือแบบไหน! แค่คิดก็รู้สึกโมโหแล้ว

ส่วนคนที่นานาโกะเอ่ยถึงนั้น เขาสามารถเดาได้แล้วว่าเป็นใคร ถึงแม้ไม่ใช่คนของเขา แต่ก็มีประโยชน์ต่อเขาเหมือนกัน เมื่อเป็นเช่นนั้น วันนี้ทุกคนที่อยู่ที่นี่จะต้องตาย!

“ฮ่า ๆ ช่ายเหมยเป่า คุณเตรียมพร้อมที่จะตายหรือยัง?” จอห์นนี่เยาะเย้ยแล้วมองช่ายเหมยเป่า แล้วมองพวกเธอด้วยสายตาที่เย็นชา

“คิดจะฆ่าฉันนั้นมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก! คุณคู่ควรหรือ?!” ช่ายเหมยเป่าเตรียมพร้อมที่จะสู้ตายแล้ว ระดมพลังจิตทั้งหมดของตนเอง ขอเพียงมีโอกาสก็จะโจมตีจอห์นนี่ทันที!

แน่นอนว่าผลที่ตามมาก็คือเธออาจตายทันทีจากผลสะท้อนกลับของพลังจิต!

“การฆ่าคุณนั้นใช้เพียงแค่กระบวนท่าเดียวเท่านั้น!” จอห์นนี่เดาแผนของเธอออก แต่ไม่มีความจริงจังอยู่ในดวงตาของเขาแม้แต่น้อย มีเพียงความเหยียดหยามอย่างแรงกล้า

“กระบวนท่าเดียวเหรอ?”

ขณะที่จอห์นนี่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เสียงของเย่เทียนก็ปรากฏขึ้นอยู่ข้างหลังเขา การเปลี่ยนแปลงนี้เกินความคาดหมายของเขามาก รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาชะงักทันที จากนั้นเขาค่อย ๆ หันกลับมา เขามองเย่เทียนที่สวมเสื้อผ้าขาดด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ

“คุณยังไม่ตาย?” จอห์นนี่ยื่นมือที่สั่นเทาออกไปแล้วชี้ไปที่เย่เทียน ดวงตาของเขาเบิกกว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ