ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1108

เชคอฟไม่ได้ดูแคลนนีลลีโอ ความจริงแล้วเขาอยู่ในสภาพที่เครียดมากตอนเผชิญหน้ากับนีลลีโอ

นีลลีโอในตอนนี้ตั้งใจอยู่ที่สู้แค่ตาย แสงศักดิ์สิทธิ์แห่งพลังวิเศษในตัวของเขาควบแน่นจนเกือบเห็นเป็นรูปร่าง！สภาพแบบนี้เชคอฟเคยแต่ได้ยินเล่ามาเพียงในตำนาน

เท่าที่เขาเคยได้รู้มา ผู้ที่สามารถบีบอัดแสงศักดิ์สิทธิ์แห่งพลังวิเศษได้ถึงขนาดนี้ทั้งคริสตจักรจะมีนับได้ไม่เกินจำนวนนิ้วในมือข้างเดียว！ที่รู้กันอย่างคุ้นเคยก็เห็นมีอยู่แค่สองคน ตัวหัวหน้าผู้พิพากษากับพระสันตะปาปาเท่านั้น

แต่ตัวนีลลีโอในตอนนี้เล่า？กลับมีสภาพการณ์มาได้ถึงแบบนี้ ถ้าบอกว่าไม่มีอะไรแอบแฝงนั้นใครที่ไหนจะไปเชื่อ？

แววตาของนีลลีโอเริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีทอง มองประกอบกับบุคลิกภายนอกยิ่งทำให้ดูสุดสมาร์ต แต่จริง ๆ แล้วส่วนภายในของร่างกายกำลังรับกับความเจ็บปวดเหมือนทั้งตัวกำลังถูกฉีกให้ขาดอย่างสุดจะอธิบาย

การกระตุ้นพลังฝีมือจะต้องมีต้นทุน สำหรับนีลลีโอนั้นก็คือชีวิตของเขาเอง！

ใช้ชีวิตมาเร่งปฏิกิริยาแสงศักดิ์สิทธิ์ ใช้ชีวิตมาจุดไฟความหวังเพียงเล็กน้อยสุดท้าย นี่คือแรงศรัทธาในการต่อสู้ของนีลลีโอ มองดูสภาพของตัวเขา เหล่าบรรดานักรบครูเสดแห่งคริสตจักรที่เหลืออยู่ต่างน้ำตาเอ่อล้นเบ้าตา

แต่พวกเขาไม่มีการร้องคร่ำครวญ ไม่มีอาการแสดงทุรนทุราย ได้แต่ต่างคนต่างสั่งสมพลังไว้ นี่จึงเป็นเรื่องที่น่ากลัว

เชคอฟถนัดในการใช้หมัดมวย ฉะนั้นในขณะที่ดาบของนีลลีโอฟันเข้ามาจึงใช้หมัดสวนออกไปรับ ทำให้ดาบยาวทั้งอันสั่นไหวเห็นเป็นเงาคลื่น แสงศักดิ์สิทธิ์ที่ควบแน่นเห็นเป็นรูปร่างนั้นก็เหมือนคลื่นน้ำพลิ้วเป็นลอนไปรอบ ๆ

ดูไปก็สวยงามอยู่

แต่สีหน้าของเชคอฟพลันซีดเผือดลงไป โอ้น้องสาวที่แสนสวย！โดนความร้อนที่เหมือนถูกลวกเผานี้ถึงขนาดทำเอาเนื้อหนังที่แข็งแกร่งของมนุษย์หมาป่าอย่างเขาทนไม่ไหวเชียวหรือ

“เปิดให้ข้า！” สูดหายใจเข้าลึก ๆ เชคอฟคำรามลั่นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม มองหน้านีลลีโอที่ไม่คิดจะมีชีวิตแล้ว แน่นอนว่าเชคอฟก็อมภูมิไว้ไม่ได้แล้ว

แสงสีดำทะมึนเกิดขึ้นมาห่อหุ้มฝ่ามือของเขา ภายใต้แสงสีดำ กรงเล็บในมือของเชคอฟทอสาดประกายหนาวเยือก เห็นได้ถึงความคมกริบอย่างหาใดเทียบไม่ได้

นี่คือหนึ่งในสิ่งที่ฟ้าประทานแก่เผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่า กรงเล็บก่อการร้าย

เพียงแต่ว่าสิ่งที่ฟ้าประทานอันนี้มีข้อจำกัดกับพวกชาวเผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่ามาก ทำให้แม้แต่เชคอฟเองก็ไม่กล้าใช้ในระยะยาว จะใช้ก็เฉพาะในช่วงเวลาต่อสู้อย่างแลกชีวิต เพื่อใช้ลดความกดดันให้กับตัวเอง

ทุกคนที่อยู่ในบริเวณล้วนรู้กันดี ยิ่งในกลุ่มคนเผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่าคงไม่ต้องพูดมาก แต่ละคนมองเชคอฟด้วยสายตาหนักใจ ไม่กล้าแม้กระทั่งจะกะพริบตา กลัวจะพลาดการเห็นอะไรไป

ส่วนในกลุ่มเผ่าพันธุ์ดำทมิฬอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกหวาดหวั่นกัน กับพวกคริสตจักรนั้นพวกเขามีแต่ความเกลียดชังกันร้อยทั้งร้อย และเคยคุยกันถึงการร่วมมือกันโค่นล้มคริสตจักร

แต่พลังฝีมือที่นีลลีโอแสดงออกมาให้เห็นนั้นทำให้พวกเขารู้สึกน่าหัวเราะในความคิดของพวกเขา ควรรู้ไว้ว่ากองกำลังครูเสดพิเศษเล็ก ๆ แห่งคริสตจักรในบังคับของนีลลีโอไม่ได้มีความหมายอะไรมากมายเลยในคริสตจักร！

การเผชิญหน้ากับขบวนการที่ดูใหญ่มหึมาแบบนี้ ไม่ว่าใครก็ต้องกลัวเกรง

“แสงธรรมสว่างส่องไถ่บาป！จงรับการตัดสินจากแสงศักดิ์สิทธิ์ได้แล้ว！เจ้าพวกนอกรีต！” นีลลีโอรู้ตัวเองดีว่าจะคงอยู่ในสภาวะแบบนี้ได้ไม่นาน ฉะนั้นจึงระดมพลังย่างสุดกำลัง ให้แสงศักดิ์สิทธิ์ที่มีในตัวทั้งหมดทุ่มเทใส่ไปที่ดาบยาวในมือ

อุณหภูมิร้อนสูงทำให้ดาบนั้นดูเหมือนใกล้หลอมละลาย ในสภาพดาบยาวนี้ถ้าฟันใส่ลงถูกตัวก็ต้องถึงกับสุกไหม้ได้！

นับประสาอะไรกับพวกมนุษย์หมาป่าที่มีความหวาดกลัวกับแสงศักดิ์สิทธิ์นี้อย่างสุด ๆ อยู่？

ฝ่ายตรงข้ามมุ่งหมายจะดับเครื่องชน เชคอฟย่อมไม่โง่ถึงขนาดดับเครื่องชนตาม ไม่ว่านีลลีโอจะใช้กรรมวิธีไหนในการปรับเพิ่มพลังตัวเองขึ้นมาขนาดนี้ แต่ก็ไม่อาจจะปิดบังความไม่พอของพลังจริงของตัวเองได้

พอดาบยาวในมือนีลลีโอฟันลงมาในทันทีนั้น เชคอฟซึ่งแต่เดิมอยู่ตรงข้างหน้าเขาหายไปในฉับพลัน！

เย่เทียนจากออกไปก่อนพวกเขาอีก พอจัดการกับออนนีฮานแล้วเย่เทียนก็ตกอยู่ในสภาพสลบหมดสติไป สาเหตุก็มาจากการที่ร่างกายมีการใช้พลังเกินกำลัง และยังมีเป็นผลงานบุญคุณของท่านจ้าวอยู่ด้วย

“สภาพเป็นยังไงแล้ว？”

ปรมาจารย์เจตสิกมองเจ้าสำนักแห่งสำนักหมอเทพแล้วถาม

“ยังบอกอะไรไม่ได้นะ！ผู้นำของพวกเรามีสรีระที่แข็งแกร่งอย่างที่ข้าไม่เคยพบเห็นมาในชีวิตที่ผ่าน แต่การถูกกระทบกระเทือนจากคลื่นพลังครั้งนี้น่ากลัวไม่ได้บาดเจ็บเฉพาะที่เนื้อตัว！” เจ้าสำนักแห่งสำนักหมอเทพส่ายหน้าพูด

“เอาเหอะ รีบพูดสรุปเถอะ ที่ไม่เป็นเรื่องเอามาทำไมกัน！” ท่านจ้าวมองหน้าเขาอย่างไม่สบอารมณ์

เจ้าสำนักแห่งสำนักหมอเทพถลึงตาใส่อย่างรำคาญใจ “ก็ไม่ใช่เพราะแกหรือ！ถ้าไม่ใช่แกไปเพิ่มกำลังภายในใส่ลงไปโดยพลการ ท่านผู้นำก็คงไม่ได้มีการใชัพลังเกินรุนแรงดุเดือดถึงขนาดนี้！”

“นี่แก！”

“เอาเหอะ！นี่มันเวลาอะไรกัน พวกแกยังจะมาทะเลาะกันอีก！” นักพรตเต๋าชิงเฟิงสะบัดเสียงฮึอย่างหงุดหงิดอารมณ์ แล้วทำสะบัดแขนเสื้อ “ไอ้เจ้าหมอ พูดสรุปหน่อย！”

“เดี๋ยว！ตอนนี้นอกจากปล่อยให้ท่านเจ้าสำนักอดทนไปเองแล้วคนนอกไม่มีส่วนช่วยอะไรได้มาก！” เจ้าสำนักแห่งสำนักหมอเทพนิ่งขรึมไปพักหนึ่งแล้วพูด “ยังดีที่ท่านผู้นำได้ฝึกฝ่ามือกวาดสับป้องฟาด อีกทั้งท่านผู้นำเองก็เป็นอัจฉริยะฟ้าบันดาลที่มีก็มีพลังวิเศษและรยุทธโบราณสองพลังประสาน ข้ามั่นใจว่าท่านผู้นำต้องฟื้นตื่นขึ้นมาได้”

เจ้าสำนักแห่งสำนักหมอเทพถ้าพูดถึงลงมือกันคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเหล่านั้น แต่ในเรื่องวิชาการแพทย์ไม่ต้องพูดถึง เมื่อได้ยินเขาพูดมาแบบนี้แต่ละคนถึงจะยังหนักคาใจอยู่ แต่ก็ยังสงบลงได้ ถึงยังไงสำหรับพวกเขาก็ยังพูดได้ว่าพอเห็นมีแสงสว่างรำไร คงต้องไว้ค่อย ๆ วางแผนกันอีกที

แต่เย่เทียนนั้นตกอยู่ในวิกฤติที่ยิ่งใหญ่มหาศาล