ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1312

เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่านักพรตเหอไม่มีความเห็นแก่ตัว

ความเห็นแก่ตัวของเขาคือสำนักนี้คือสิ่งที่เขาสร้างมันขึ้นมากับมือของเขาเอง ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่าสำหรับผู้บำเพ็ญนั้นวิชาค่ายกลมีความดึงดูดเพียงไร! และความซื่อสัตย์สุจริตความเสียสละของเย่เทียนก็เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขาต้องการเข้าร่วมด้วย

เมื่อมีเย่เทียนอยู่ ทรัพยากรการฝึกฝนจะไม่มีการขาดแคลน!

ที่สำคัญกว่านั้นคือการฝึกฝนอันทรงพลังของเย่เทียน แม้จะเป็นเขาก็จะได้รับประโยชน์มากมาย

สำหรับเรื่องสัจธรรมเป้าหมายและความกระตือรือร้นไม่ใช่เรื่องที่จะพูดมั่วๆ นั่นคือการแสวงหาของผู้ฝึกฝนตลอดชีวิต!

“ในอนาคตคุณจะเป็นหัวหน้าของสำนักชิงหนังแล้ว!” เย่เทียนอยากจะแอบขี้เกียจทันที แต่ดวงตาของนักพรตเหอนั้นชั่วร้ายมาก แค่แวบเดียวก็สามารถมองทะลุผ่านความคิดของเขาได้อย่างรวดเร็ว

“คำพูดของเจ้าสำนักมันไม่ถูก! ฉันชราแล้ว และมีบางสิ่งที่ฉันรับไม่ได้!” นักพรตเหอเอามือสอดเข้าไปในเสื้อคลุมและหรี่ตาลง

“การฝึกสอนเจ้าเด็กพวกนี้ฉันยังมีความสามารถนี้ ตำแหน่งเจ้าสำนักฉันไม่กล้ารับ ถ้าให้เป็นผู้อาวุโสของสำนักจะดีกว่า สบายๆและสามารถใช้อำนาจได้อย่างแท้จริง!”

เย่เทียนฝืนยิ้ม “ไม่มีปัญหาแน่นอน เพียงแต่มันจะทำให้อึดอัดคับข้องใจหรือไม่?”

“อึดอัดคับข้องใจ?” นักพรตเหอหัวเราะเสียงดัง “โลกนี้กำลังจะเปลี่ยนไป และผู้อาวุโสคนปัจจุบันของสำนักชิงหนังอาจได้รับความนิยมมากขึ้นในอนาคต!”

“ฉันไม่มีความมั่นใจผู้อื่น แต่สำหรับเจ้าสำนักอย่างคุณฉันมีความมั่นใจมาก!”

สีหน้าและท่าทีของนักพรตเหอที่แสดงออกมาดูเหมือนจะไม่ได้ล้อเล่นเห็นได้ชัดว่าความมั่นใจที่เขามีต่อเย่เทียนมันมากกว่าความมั่นใจในที่เย่เทียนมีต่อตัวเอง

“งั้นก็ขอรับพรจากท่าน!”

เย่เทียนเอามือประกบกันทำความเคารพ

นักพรตเหอหัวเราะ “เจ้าสำนักค่อยๆดูที่นี่ งานที่ค้างเหลือก็ต้องให้รีบเสร็จ ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นการเปิดสำนักแล้ว!”

พูดเสร็จก็หันหลังเดินออกไป

เย่เทียนมองไปที่ห้องโถงใหญ่ซึ่งยังไม่ได้รับการปรับปรุงใหม่

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือสถานที่ที่เขาจะใช้ฝึกฝนในอนาคต เกี่ยวกับแผนการพัฒนาของสำนักชิงหนัง อย่างแรกคือวิธีการฝึกฝนวิชา

วิธีการฝึกฝนวิชาหลายอย่างล้วนอยู่ภายในสมองของเขาแล้ว ข้อเสียเพียงอย่างเดียวคือพลังที่อ่อนเกินไป ตรงกันข้ามมีแนวโน้มเอนเอียงไปทางปลูกสมุนไพร

อันที่จริงเดิมทีสำนักชิงหนังเป็นสำนักกลั่นยา ถ้าไม่มีวัสดุยามาส่งเสริมนักกลั่นยาจำอะไรได้ล่ะ?

นอกจากนี้แบบฝึกฝนแบบโบราณมักพิมพ์ลงบนแผ่นหยก และการทำแผ่นหยกเป็นงานที่ต้องใช้แรงงานแรงใจมาก

โชคดีที่ตอนนี้เย่เทียนสามารถทำแผ่นหยกในขณะที่พักฟื้นได้

หลังจากออกคำสั่งให้กองกำลังพิเศษเรียบร้อย เย่เทียนก็เริ่มทำการฝึกฝนและผลิตแผ่นหยก

การผลิตนี้ใช้เวลาครึ่งเดือนเต็มๆ

การก่อสร้างสำนักเริ่มเร็วขึ้น นักพรตเหอจัดการทุกอย่างเรียบร้อยโดยไม่มีความกังวลใดๆ เกือบทุกวันในสำนักจะมีการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนขึ้น

นอกจากนี้ตรงหน้าเย่เทียนยังมีแผ่นหยกสามกอง

บนแผ่นหยกนี้ได้เขียนวิธีทำตั้งแต่ขั้นพื้นฐานตั้งแต่การปลูกและบำรุงรักษาสมุนไพรไปจนถึงวิชากลั่นยาขั้นสูงสุด มีแม้กระทั่งวิธีการกลั่นเม็ดยา!

เพียงแต่ว่าในขณะที่จับแผ่นหยกที่เขียนวิธีกลั่นยายาเทพไว้ เย่เทียนรู้สึกลังเลเล็กน้อย

ในสมัยนั้นสาเหตุที่สำนักชิงหนังถูกทำลายล้างก็เพราะเม็ดยายาเทพ แม้ว่าตอนนี้เม็ดยายาเทพที่อยู่ในมือของเขาชนิดนี้จะมีการปรับปรุงแล้ว แต่ก็กลัวว่าบางคนจะมีจิตใจที่คดโกง เพื่อต้องการรีบเร่งสร้างผลงานอาจทำในสิ่งที่ผิดจริยธรรมขึ้นมา!

เขาจะมีความกังวลเช่นนี้ก็จริงแต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่มาก

เมื่อพูดถึงยาเทพเย่เทียนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงผู้สังเกตการณ์ที่โง่เขลาคนนั้น

หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายตกลงกันแล้วก็โยนหีบห่อให้เขาโดยตรง และตกลงไว้ว่าอีกหนึ่งปีข้างหน้าจะมารับยายาเทพ เพื่อที่ตัวเองจะได้กินยายาเทพที่อร่อย เขายังได้เน้นสอนวิธีกลั่นยายาเทพให้กับเย่เทียนหลายวิธีได้

“ขอเพียงคุณสามารถรักษาเธอให้หาย แม้ว่าจะต้องขายฉันให้กับคุณก็ได้!”

ถูฮุยพูดโดยไม่ลังเล

“ถ้าอย่างนั้นพวกเรามาถูกทางแล้ว!” เย่เทียนยิ้ม ซึ่งนั่นคือความสุข

ความสามารถของถูฮุยเป็นเช่นไรเขาเข้าใจชัดเจน มียอกฝีมือที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้อยู่ทำให้ในอนาคตการพัฒนาของสำนักชิงหนัง แม้แต่อยู่ในโลกบู๊โบราณก็จะกลายเป็นหนึ่งในสำนักที่ดีที่สุดทันที!

ไม่มีอย่างอื่นถูฮุยมีความแข็งแกร่งเช่นนี้ และเย่เทียนก็มีเช่นกัน!

เมื่อคนแข็งแกร่งสองคนรวมพลังกัน พลังงานที่สร้างขึ้นนั้นไม่ง่ายเหมือนหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสอง

ถูฮุยเงยหน้าขึ้นและกินเม็ดยาต่อหน้าเย่เทียน ชั่วขณะเม็ดยาก็กลายเป็นกระแสอุ่นที่ไหลผ่านร่างกายของเขาในทันที

แต่ในไม่ช้าสีหน้าของถูฮุยก็เปลี่ยนไป เลือดพุ่งออกมาเต็มปาก และลูกศรเลือดก็เจาะบริเวณพื้นตรงหน้าเขาจนเป็นหลุมกลมๆทันที!

เลือดที่พุ่งกระฉูดออกมาเคลื่อนไหวอยู่ในหลุมบ่อ และกัดกร่อนดินโดยรอบทำให้เกิดเสียงเอี๊ยดๆ

“เป็นพลังที่ร้ายกาจมาก!”

เย่เทียนอดไม่ได้ที่จะหรี่ตาลง อีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก! ความแข็งแกร่งนี้เพียงอย่างเดียวทำให้อาการบาดเจ็บของถูฮุยกำเริบหนักขึ้น ในขณะที่ต่อสู้กันในตอนนั้นมันเป็นฉากที่น่าตื่นเต้นมาก

นักพรตเหอที่อยู่ด้านข้างก็ทำปากเยาะเย้ย

แม่งเอ้ย เลือดนั้นทำให้เขาตื่นตระหนก และหากไปโดนตัวเขา มันจะเป็นปัญหาใหญ่!

แต่ชายร่างใหญ่ตรงหน้ากลับกดและควบคุมร่างกายของเขาไว้ได้จริงๆ ร่างของชายผู้นี้แข็งแกร่งเพียงใด!

เมื่อมองไปที่เย่เทียนที่มีใบหน้าจริงจัง ต้องขอบอกว่า ประเภทเดียวกันรวมตัวกัน แบ่งแยกคนดีกับคนเลว! สัตว์ประหลาดเข้ากับสัตว์ประหลาดได้ดีกว่า