ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1313

เย่เทียนไม่ได้ถามอาการบาดเจ็บของถูฮุยมากนัก

“คนอยู่ที่ไหน?”

“ตามฉันมา!”ถูฮุยพูดและกระโดดขึ้นไปบนกำแพงลานบ้าน

“พอแล้ว ไปทางประตูดีกว่า! ไม่อย่างนั้นมันจะรู้สึกแปลกๆ น่ะ!” เย่เทียนพูดอย่างช่วยไม่ได้ ส่ายหัวแล้วเดินออกไป

ภายใต้การนำของถูฮุย เย่เทียนมาถึงฟาร์มขนาดเล็กแห่งหนึ่ง

“ตรงนี้นั่นแหละ!”ถูฮุยลดเสียงลง ชายที่แข็งทื่อเช่นนี้ละเอียดอ่อนเช่นนี้ เพียงเช่นนี้ก็แสดงให้เห็นถึงเขาห่วงใยฝูหลิงมากแค่ไหน

ความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในโลกนี้จริงๆ

“ถูฮุย? นายกลับมาละเหรอ?”

เสียงของ ฝูหลิงนั้นเบาบางมาก เมื่อได้ยินเสียงของเธอ ผู้หญิงในชุดขาวที่สวยงามก็ปรากฏขึ้นในหัวสมอง เหมือนกับความงามที่บังเอิญพบในตรอกทางตอนใต้ของแม่น้ำเจียงหนัน

“ใช่ครับ ผมกลับมาแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไรบ้าง?” เสียงของถูฮุยประหม่าเล็กน้อยจากนั้นเขาก็เปิดประตู

เพียงแค่มองไปการสัมผัสที่นุ่มนวลระหว่างฝ่ามือที่แข็งแรงของถูฮุยกับประตูไม้ก็ทำให้คนรู้สึกถึงความถนุถนอม

ท้ายที่สุดแล้ว ในแง่ของรูปร่างและอารมณ์ของถูฮุยวิธีที่ถูกต้องในการประตูไม้ชนิดนี้ต้องเป็นการเปิดเสียงดังและรุนแรง ไม่ใช่การเปิดแบบนี้...

ประตูถูกเปิด และอากาศที่เย็นจัดก็พุ่งเข้าหาใบหน้าของเย่เทียน

พลังจิตน้ำแข็งอันทรงพลังเช่นนี้!

พลังของชี่ทิพย์นี้ช่างน่ากลัว หากฝ่ายตรงข้ามถนัดในการใช้มัน แม้แต่เขาเองก็จะรู้สึกลำบาก ในขณะที่สัมผัส พลังแท้ในร่างกายของเขาเริ่มนิ่งเล็กน้อย

เมื่อมองขึ้นไป นางฟ้าปรากฏตัวต่อหน้าเขาราวกับนางฟ้าที่ออกมาจากภาพวาด

“ท่านเป็นปรมาจารย์แห่งยาที่ถูฮุยบอกหรือคะ! ฝูหลิงทำความเคารพผู้อาวุโสค่ะ!”

อาวุโส?

? ? ?

นี่มันอะไรกันเนี่ย!

เย่เทียนหันศีรษะและเหลือบมองถูฮุยด้วยความประหลาดใจถูฮุย ยิ้มและเกาหลังศีรษะด้วยฝ่ามือหนา ๆ สิ่งนี้ดูเหมือนสัตว์ร้ายที่กินคน!

อย่างไรก็ตาม เย่เทียนรู้ดีว่าถ้ามีคนขู่ฝูหลิง ความหวาดกลัวของถูฮุยจะเป็นฝันร้ายของศัตรูอย่างแน่นอน!

“แค่ก แค่ก!เราอายุเท่ากัน คุณเรียกฉันว่าเย่เทียนก็ได้แล้ว ผู้อาวุโสนั้นทื่อเกินไป ฉันไม่ชินกับมัน!”

เย่เทียนส่ายมือแล้วนั่งตรงข้าม ฝูหลิง

ดวงตาของ ฝูหลิงจับจ้องไปที่เย่เทียน ในใจเธอนั้นไม่พอใจเขาเล็กน้อย

ก็ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้วางยาพิษอะไรใส่พี่ถูฮุย เขาบุกเข้ามาในสำนักและบังคับเอาตัวเธอไป! ถึงกระทั่งร่างกายได้รับบาดเจ็บสาหัส!

แต่ความดื้อรั้นของพี่ถูฮุยทำให้เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามเขามาที่นี่

และจุดประสงค์ของเธอก็ง่ายมากเช่นกัน นั่นคือการเปิดเผยหน้ากากที่แท้จริงของคนเลวร้ายหลอกลวงนี้!

เพียงแต่ว่าเย่เทียนสงบกว่าที่คิดไว้มาก ดวงตาคู่นั้นสว่างไสวราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า ราวกับมองเห็นความคิดเห็นของผู้คน

บุคคลดังกล่าวจะเป็นผู้หลอกลวงผู้อื่นเหรอ?

“ขอจับชีพจรหน่อยได้ไหมครับ?”

เย่เทียนเห็นว่าอีกฝ่ายนิ่งเฉยและเขาก็เป็นคนที่ริเริ่มถามก่อน

“หลิงเอ๋อร์ เย่เทียนคือเพื่อนของฉัน เธอเองก็น่าจะรู้จักตัวตนของเขาแล้ว เขาเป็นคนที่โลกบู๊โบราญตามจับ ความแข็งแกร่งของเขานั้นแข็งแกร่งมาก!”

ถูฮุยนี้ไม่มี IQ ต่อหน้าความรักเลยจริงๆ!

ฝูหลิงมองไปที่ถูฮุยด้วยใบหน้าที่ดุ

เย่เทียนตกตะลึงอย่างยิ่ง เขามักจะเป็นคนที่โชว์ความรักให้คนอื่นอิจฉา แต่เขาไม่คิดว่าวันนี้เขาจะมาเป็นคนที่เห็นเช่นนี้! เป็นการกลับชาติมาเกิดที่ดีจริง ๆ สวรรค์ไม่เคยปล่อยใครจริงๆ!

“แค่ก แค่ก! นี่แกสองคนทำอะไรกันเนี่ย!ฉันยังไม่ได้บอกว่ารักษาไม่ได้!”

เย่เทียนรีบขัดจังหวะฉากที่ขมขื่นของเขาสองคน

“ถึงเวลานี้แล้ว นายยังคิดจะหลอกพี่ถูฮุยอีกหรือ!” ฝูหลิงมองเย่เทียนอย่างโกรธเคือง

ผู้ชายคนนี้จิตใจแย่ต่ำมากจริงๆ!

"อะให้!"

เย่เทียนโยนยาสีฟ้า1เม็ด: "มีเรื่องหนึ่งที่เธอพูดถูก พลังจิตน้ำแข็งในร่างกายของเธอถึงระดับที่ไม่สามารถควบคุมได้จริง ๆ เธอที่ทนได้จนถึงตอนนี้เป็นเรื่องไม่ง่ายเลยจริงๆ"

“อันนี้คือยาจิตน้ำแข็ง หลังจากกินเข้าไป มันก็เพียงพอแล้วที่จะระงับพลังจิตน้ำแข็งในร่างกายของเธอได้!”

“นายพูดอะไรนะ? ยาจิตน้ำแข็ง? เป็นไปได้ยังไง!” ดวงตาของฝูหลิงเบิกกว้างในทันที: “แม้แต่ในโลกบู๊โบราญก็ยังยากที่จะหายาชนิดนี้ได้ ด้วยความแข็งแกร่งของสำนักของฉันก็ยังถือเป็นเรื่องยาก นายจะไปมีได้อย่างไร!”

“โลกบู๊โบราญไม่ได้มีเก่งทุกเรื่อง สาเหตุที่สำนักของเธอไม่สามารถรวบรวมได้ นั้นก็พิสูจน์ได้ว่าสำนักของเธอนั้นเป็นแค่ขยะเท่านั้น!”

เย่เทียนพูดอย่างเหยียดหยาม แล้ววางขวดยาลงบนโต๊ะหินโดยตรง: “ที่นี่ยังมีอยู่สิบสามเม็ด กินวันละเม็ดก็เพียงพอ จนกว่าฉันจะกลั่นยาเทพสำเร็จ”

ฝูหลิงเลิกคิ้วขึ้น ผู้ชายคนนี้นั้นกล้าพูดจริงๆ เขาบอกว่าเขาจะกลั่นยาเทพด้วยตัวเอง?

เขาคิดว่าเขาเป็นใครกันแน่!

"นาย……"

ถูฮุยขัดจังหวะคำพูดของ ฝูหลิง: "หลิงเอ๋อร์ ทักษะการกลั่นของน้องเย่ดีกว่าพวกรุ่นแก่ๆ ของโลกบู๊โบราญเยอะเลย ยานี้เธอกินไปก่อน ถ้าไม่เหมาะก็ค่อยด่าทีหลังก็ไม่สายนะ!"