ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1356

เหลิ่งฉิงโฉวปวดใจไหม?

ปวดแน่นอนสิ! ครั้งนี้เขาคาดการณ์ไว้ว่าเย่เทียนจะลงมือกับสวิ่นเชียนฉื่อ ดังนั้นจึงส่งหน่วยพิทักษ์ตงฝูครั้งหนึ่งที่ตนเองพามาด้วยในครั้งนี้เข้าไปแล้ว ก็คืออยากให้เย่เทียนลิ้มรสความล้มเหลวสักหน่อย

หน่วยพิทักษ์ตงฝูพวกนี้ล้วนเป็นหน่วยลับพิทักษ์ที่สำนักตงฝูไม่เสียดายเงินทองอบรมเลี้ยงดูออกมา สามารถพูดได้ว่าทั้งสำนักตงฝูมีจำนวนแค่ร้อยคนเท่านั้นเอง

ในนั้นยังมีจำนวนไม่น้อยเฝ้ารักษาอยู่พื้นที่พิเศษ ถึงแม้เรียกว่าเป็นกำลังหลักของสำนักตงฝูก็ไม่เกินจริง

ครั้งนี้เพื่อแดนลึกลับแล้วสำนักตงฝูโยกย้ายหน่วยพิทักษ์ตงฝูออกมายี่สิบคน พอจะเห็นได้ว่าสำนักตงฝูให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากแค่ไหน

ใครจะไปคิดว่าครั้งนี้เสียไปครึ่งหนึ่งอย่างคาดไม่ถึง

ต้องรู้ว่าตอนนั้นเพื่องานฉลองแล้ว เหลิ่งฉิงโฉวยังตัดใจใช้งานไม่ลง ในนั้นก็มีสาเหตุที่ว่าดูถูกศัตรูอยู่ด้วย แต่ประเด็นสำคัญสุดคือเขาทำใจใช้ไม่ได้

แต่ตอนนี้ล่ะ?

การพัฒนาของถูฮุยน่ากลัวเหลือเกิน เพียงแค่ตัวเขาเองก็ฆ่าหน่วยพิทักษ์ตงฝูไปหกคนแล้ว ช่างน่ากลัว เจ้าหนุ่มที่ถูกเรียกว่าเป็นสัตว์ป่าคนนี้แต่ละครั้งที่ทำให้บาดเจ็บหนักล้วนจะพัฒนาความสามารถของตนเองขึ้นอย่างมากมาย

เหมือนว่าถ้าฆ่าให้ตายในทีเดียวไม่ได้ก็ต้องเตรียมตัวรับการแก้แค้นของเขา

เหลิ่งฉิงโฉวคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่มีความก้าวร้าวเด็ดขาดแบบก่อนหน้านี้แล้ว

และอยู่ด้านหน้าเขาเป็นเงาลวงที่ใส่ชุดคลุมยาวคนหนึ่ง “นายจำเป็นต้องให้คำอธิบายกันฉันสักอย่าง หน่วยพิทักษ์ตงฝูหมายถึงอะไรนายน่าจะรู้ดี!”

“เจ้าสำนักครับ ผมค้นหามาชัดเจนแล้วครับ คนที่ลงมือคือถูฮุย เฉิงชิ่งและหงหลัวซ่า พวกเขาสามคนร่วมมือกันถึงก่อให้เกิดการตายของหน่วยพิทักษ์ตงฝูแล้วครับ ขอให้เจ้าสำนักลงโทษด้วย!”

“ปีศาจร้ายหนึ่งคน ใกล้เป็นปีศาจร้ายอีกสองคน เหอะๆ สำนักชิงหนังเล็กๆ กลับมีเส้นสนกลในอยู่บ้าง!”

เจ้าสำนักของสำนักตงฝูทำเสียงเชอะแบบเย็นชา “แต่ว่าเหตุผลอันนี้ยังไม่เพียงพอ! เหลิ่งฉิงโฉว ความสามารถของนายฉันรู้ดี แต่ว่าแค่อาศัยสิ่งนี้อยากจะผ่านกลุ่มผู้อาวุโสได้ยังไม่พอ นอกจากนายสามารถเอาของที่พวกเราอยากได้กลับมาจากในแดนลึกลับได้”

“ถ้าไม่เช่นนั้น ฉันแนะนำให้นายฆ่าตัวตาย พอเป็นแบบนี้ถึงแม้ครอบครัวของนายจะโดนผลกระทบ นายก็จะไม่เจอความทุกข์ทรมานมากเกินไป”

เจ้าสำนักพูดอย่างเย็นชามาประโยคหนึ่ง “จำเอาไว้ การกระทำครั้งนี้สำคัญมากแค่ไหนนายคงรู้ดี เรื่องของเย่เทียนเอาไว้ก่อนค่อยว่ากันได้ อย่าให้ผู้อาวุโสใหญ่พวกเขารอนานเกินไป”

ร่างกายของเหลิ่งฉิงโฉวสั่นเทาขึ้นมาแบบควบคุมไม่ได้ “เจ้าสำนักครับ ความสามารถของเย่เทียนเกินกว่าจินตนาการของพวกเรามาก ถ้าเจอเขาเข้าในแดนลึกลับ เกรงว่าผมจะไม่ใช้คู่ต่อสู้ของเขาครับ!”

“นายกลัวแล้ว?” เจ้าสำนักขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ

“ฉิงเฉาต่อให้ต้องยอมพลีชีพก็อย่าได้บ่นเด็ดขาด! เพียงแค่กังวลเพราะการมีอยู่ของเขาแล้วทำเสียแผนการของในสำนักแล้ว แบบนี้ฉิงเฉาก็คือนักโทษรายใหญ่สุดของสำนักตงฝู!”

“จุดนี้นายไม่ต้องกังวลทั้งนั้น! ถึงตอนนั้นย่อมจะมีผู้อาวุโสลงมือแน่นอน!” เจ้าสำนักพูดจบภาพคนมืดสลัวลงไปมาก “จำไว้ ครั้งนี้ได้เพียงประสบความสำเร็จ ห้ามล้มเหลว!”

เดิมทีเย่เทียนคิดว่าการตายของหน่วยพิทักษ์ตงฝูจะทำให้เหลิ่งฉิงโฉวจมสู่สภาพอันบ้าคลั่งสุดๆ

แต่เรื่องที่ทำให้เขานึกไม่ถึงโดยสิ้นเชิงคือเหลิ่งฉิงโฉวทางนี้กลับยิ่งนิ่งเฉยกว่าเดิม สำหรับองค์กรของสมาพันธ์นักบู๊โบราณอะไรนั้นก็มีอยู่แค่ในนาม สำนักเล็กๆ พวกนั้นเป็นฝ่ายเข้ามายอมรับผิดกันเองแทบจะทุกวัน

ในขณะเดียวกัน งานคัดเลือกของกองกำลังพิเศษที่ผู้คนมากมายรอคอยเริ่มต้นแล้ว

นักบู๊เกือบทั้งหมดต่างรู้ชัดเจน งานคัดเลือกนี้ก็ไม่ใช่เรื่องภายในของกองกำลังพิเศษแล้ว แต่ว่าเกี่ยวข้องกับแดนลึกลับ แดนลึกลับในตำนาน!

ขอเพียงเป็นผู้ฝึกฝนล้วนรู้ความสำคัญของแดนลึกลับเป็นอย่างดี ดีที่ครั้งนี้กองกำลังพิเศษไม่คิดจะครอบครองไว้แต่ผู้เดียว แต่มีน้ำใจเยอะมาก ตระกูลบู๊โบราณและสำนักล้วนเข้าร่วมมากันอย่างอดทนรอแทบไม่ไหว เห็นชัดว่าคึกคักเป็นพิเศษ

“ท่าทางกระตือรือร้นมากจริงๆ เลย!”

เย่เทียนบิดขี้เกียจทีหนึ่ง

“ทางตะวันออกเฉียงเหนือ?” เย่เทียนยักคิ้วขึ้น ในใจแอบจดจำเอาไว้แล้ว

อินเจิ้งพาคนมาแล้ว

ตอนแรกที่หุบเขาหนอนฉากที่คนเหล่านี้ฝึกซ้อมอย่างขยันขันแข็งทำให้เย่เทียนประทับใจแบบลึกซึ้งมาก คนเหล่านี้สามารถพูดได้ว่าเป็นทหารที่เย่เทียนฝึกฝนออกมา พอเจอเย่เทียนอีกครั้งเห็นชัดว่าตื่นเต้นอย่างยิ่ง

“เป็นยังไงบ้าง? เตรียมตัวไปถึงไหนกัน?”

“จะไม่ทำให้นายพลเย่ขายหน้าแน่นอนครับ!” สำหรับทหารแล้ว เกียรติยศอยู่เหนือกว่าทุกอย่าง อินเจิ้งตะโกนคำขวัญนี้ออกมาสามารถสัมผัสได้ถึงว่าในใจของเขามั่นใจมากแค่ไหน

“ดีมาก ตอนนี้ยังมีเวลาอยู่ เดี๋ยวตามผมไป จะฝึกฝนพวกคุณเป็นการส่วนตัว!”

“เย่เทียน นี่คุณทำไม่ถูกนะ!” เฝิงเจิ้นเหอพอได้ยินเรื่องนี้ก็ร้อนใจอยู่บ้าง “คุณจะเลือกที่รักมักที่ชังไม่ได้ไม่ใช่เหรอ? คนอื่นๆ ผมไม่ยุ่งด้วยแล้ว แต่คนทางเจียงหนันของพวกเรานี้คุณไม่สนใจไม่ได้!”

“วางใจได้ ผมเตรียมพร้อมไว้แต่แรกแล้ว ด้านในเขาเสี่ยวหมางเป็นอย่างไรบ้างไม่ต้องให้ผมพูดมากคุณก็น่าจะเข้าใจมั้ง!”

เย่เทียนพูดจบหรี่ดวงตามองทิศทางของพันธมิตรตระกูลชั้นสูงแล้ว “ในเมื่อเขาเสนอทรัพยากรจำนวนมากมาให้ได้ ผมก็ได้เหมือนกัน ไม่ใช่แค่ต่อสู้เหรอ พวกเราไม่มีใครกลัวใครอยู่แล้ว!”

ตอนที่เย่เทียนพูดคำนี้จบพูดได้ว่ามีความมั่นใจเต็มเปี่ยม กองกำลังพิเศษในตอนนี้ไม่ใช่กองกำลังพิเศษที่เพราะว่าขาดแคลนยาแล้วทำให้ทหารล้มตายจำนวนมากแบบในอดีตอีกแล้ว

ไม่เช่นนั้นสมาชิกกองกำลังพิเศษเหล่านี้คงไม่พัฒนาสูงขึ้นได้รวดเร็วเช่นนี้

บนหน้าอินเจิ้งและคนอื่นเผยรอยยิ้มออกมา แต่ตอนที่พวกเขารับคำสั่งก็มีคนอธิบายสถานการณ์กับพวกเขาแล้ว

สำหรับพวกเขาแล้วเป้าหมายการกระทำในครั้งนี้เหมือนจะเปลี่ยนไปบ้าง นั่นก็คือต่อยลูกหลานจากตระกูลชั้นสูงเหล่านั้นจนคว่ำให้หมด!