ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1358

สิบสามตัวเลขนี้ทางฝั่งตะวันตกเป็นตัวเลขที่ไม่เป็นมงคล และแสดงถึงความหมายของปีศาจซาตาน

หมายเลขสิบสามก็คือหมายถึงองค์กรแห่งนี้เป็นองค์กรปีศาจ แต่ว่าจุดนี้ก็สามารถมองได้จากรูปแบบการแสดงออก เพียงแต่ปีศาจส่วนมากเป็นการมีอยู่ที่ชั่วร้ายและเจ้าเล่ห์อย่างยิ่งในโลกตะวันตก แต่ชายกำยำตรงหน้าคนนี้ดูจะไม่สอดคล้องกับคำนิยามอันนี้สักเท่าไร

องค์กรฝั่งตะวันตกที่เย่เทียนรู้จักมาก็ไม่น้อย แต่องค์กรปีศาจยังพบเจอเป็นครั้งแรก

รายละเอียดว่าคนอื่นแบ่งงานกันอย่างไรเย่เทียนก็ไม่เข้าใจ แต่ในเมื่อมาเจรจาร่วมงาน เห็นชัดว่าเพื่อเรื่องของแดนลึกลับ

ไม่พูดไม่ได้ว่า การปรากฏตัวของแดนลึกลับก่อกวนสถานการณ์ไม่มั่นคงของโลกแล้ว แทบจะเป็นนักบู๊ทั้งหมดที่อยากจะเข้าร่วมด้วย

เพียงแต่เย่เทียนอดสงสัยไม่ได้ว่าคนพวกนี้กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ หรือว่าพวกเขาไม่รู้ถึงความโหดร้ายของวิชาบู๊เส้นทางนี้เหรอ? มีความสามารถก็ไม่มีปัญหาหรอก ถ้าไม่มีความสามารถถึงแม้เข้าไปแล้วก็เป็นไปได้มากจะกลายเป็นเป้าโจมตี

แน่นอนว่า คำพูดนี้เย่เทียนพูดไปก็เกินจริงอยู่บ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งนี่อาจจะเป็นสถานที่ที่หาทรัพยากรได้เพียงหนึ่งเดียวสำหรับการฝึกฝนของคนบางส่วน

โลกใบนี้ก็ไม่ยุติธรรมแบบนี้แหละ!

“พวกเราอยากเข้าสู่แดนลึกลับ!”

“ทำไมถึงมาหาฉัน?”

เย่เทียนยักคิ้วแล้ว “เรื่องแบบนี้เหมือนว่าพวกนายต้องไปหานายพลเฝิงจะเหมาะสมกว่า”

“เย่เทียน อย่าคิดว่าพวกเราไม่เข้าใจนายสักนิดเดียวนะ ฉันคนนี้ไม่ชอบพูดโกหก สรุปว่ามีเงื่อนไขอะไร นายเสนอมาเถอะ!”

เดวิลบอกว่าเขาไม่ชอบพูดโกหก นี่เป็นเรื่องตลกมากที่สุดที่เย่เทียนเคยได้ยินมาแน่นอน

“ฉันทางนี้ไม่มีปัญหาอะไร แม้กระทั่งนายยังบอกต่อพันธมิตรของพวกนายด้วยก็ได้” เย่เทียนยักไหล่ขึ้น “ขอแค่พวกนายจ่ายเงินออกมาไหว ฉันเห็นด้วยให้พวกนายเข้าไปแดนลึกลับทั้งหมด”

“แต่ว่ากันตามเหตุผล อยากเข้าไปก็ต้องเตรียมพร้อมโดนฆ่าด้วย!” เย่เทียนพูดจบหรี่ดวงตาแล้ว “เห็นแก่พวกนายเป็นคนแรกที่เป็นฝ่ายเข้ามาหาถึงที่ จะเตือนด้วยความหวังดีหน่อยนะ เข้าไปแล้วดีที่สุดหาของดีให้เจอก่อน เป็นแบบนี้ไม่แน่ว่าจะสามารถช่วยชีวิตได้!”

“นายอยากมาข่มขู่กัน?”

เสียงที่แสบแก้วหูของค้างคาวดังขึ้น

เย่เทียนเงยหน้ามองเขาแวบหนึ่ง เสียงดังปังทีหนึ่งค้างคาวระเบิดแตกออกในที่สุด

บริเวณที่ระเบิดเล็กมาก ไอเลือดของค้างคาวไม่ได้ฟุ้งกระจายออก จากนั้นฝ่ามือใหญ่ที่มองไม่เห็นข้างหนึ่งกุมอย่างรุนแรง สังหารเขาทิ้งโดยตรง

“ฉันหวังว่าครั้งหน้าตอนที่นายพาลูกน้องออกมาก็หาคนที่มีสมองหน่อย ไอ้พวกที่ไม่มีมารยาทแบบนี้น่ารำคาญมากจริงๆ!”

เย่เทียนชายตามองเดวิลแล้ว

เดวิลลังเลครู่หนึ่ง สุดท้ายพยักหน้าให้เย่เทียนไป “คนที่เปิดเผยและจริงใจอย่างนายมีไม่มาก ฉันเข้าใจแล้ว พวกเราจะได้เจอกันในสักวัน! สำหรับราคาที่นายเสนอมาฉันจะส่งคนเอาเข้ามาให้ จะต้องทำให้นายพอใจแน่นอน”

เย่เทียนโบกมือแล้ว เดวิลมุดเข้าในดินแล้วก่อนจะหายตัวไปอีกครั้ง

คาดว่าคงมีแค่เย่เทียนที่กล้าคุยกับเดวิลแบบนี้ ไม่ใช่ว่าความสามารถของเดวิลไม่แกร่ง ในความเป็นจริงเดวิลยังค่อนข้างมีผลงานดีในด้านคาถาอาคม ถ้าปะทะฝีมือกันสะสมอารมณ์ด้านลบขึ้นมาอย่างหนักจะทำให้การต่อสู้ยากลำบากแบบพูดไม่ถูก

แต่เขากลับไม่กล้ามีปัญหากับเย่เทียนไปโดยตรง

และก็คือเฝิงเจิ้นเหอเขาไม่มีความสามารถแบบเย่เทียน ถ้าเขามีความสามารถแบบเย่เทียน เขาคงสามารถรับรองได้ว่าเรื่องที่ตนเองทำจะไม่ด้อยไปกว่าเย่เทียนโดยเด็ดขาด ประเด็นสำคัญคือทรัพยากรพวกนี้ได้มาง่ายดายเหลือเกิน ง่ายดายจนเขารู้สึกอายเหมือนกัน

เหลิ่งฉิงโฉวมองทุกคนด้านล่างแวบหนึ่ง เมื่อเทียบกับสมาพันธ์นักบู๊โบราณ สถานการณ์ในเวลานี้ก็ค่อนข้างน่าเวทนา

“เย่เทียนเป็นแบบไหนไม่ต้องให้ฉันพูดทุกคนล้วนรู้ดี ตอนนี้เดาว่าคิดหาทุกวิถีทางทำให้พวกเราเกิดความขัดแย้งกัน พอเป็นแบบนี้เขาก็มีเหตุผลให้ลงมือ”

เหลิ่งฉิงโฉวยิ่งพูดจิตใจก็ยิ่งกลัดกลุ้ม แต่กลัดกลุ้มก็ไม่มีหนทางเช่นกัน หน่วยพิทักษ์ตงฝูสูญเสียไปกว่าครึ่งหนึ่งเป็นการโจมตียิ่งใหญ่เหลือเกินสำหรับเขา แม้กระทั่งทำให้เขากลัวจนหัวหดอยู่บ้าง

เพื่อเรื่องนี้เขาได้เพียงปลอบใจตนเองต้องอดกลั้น รอหลังจากเข้าสู่แดนลึกลับแล้วเรียกผู้อาวุโสไท่ชางมาฆ่าเขาทิ้งในทีเดียว

พูดตามตรง ตอนนี้ลูกหลานของตระกูลบู๊โบราณก็รู้ความเปลี่ยนแปลงของรูปแบบเช่นกัน ถ้ายืนหยัดแบบเมื่อก่อนคงประกาศสถานะของตนเองออกมาชัดเจนแน่นอน แต่ตอนนี้หลังถูกเย่เทียนให้บทเรียนอย่างหนักยกหนึ่ง เกือบจะทุกคนต่างรู้ดีว่าเย่เทียนเป็นยอดปีศาจที่หาเรื่องไม่ได้ แต่ละคนหลบเลี่ยงกันแทบไม่ทัน กลัวจะเกิดการปะทะกับเขาเข้า

ล้อเล่นเหรอ นี่เป็นถึงบุคคลที่แม้แต่สำนักตงฝูยังทำอะไรไม่ได้เลย ตอนนี้คุณไปยั่วยุมันจะต่างอะไรกับไปหาที่ตายกัน

มีความคิดแบบนี้อยู่ คนพวกนี้นับวันยิ่งอ่อนน้อมถ่อมตน

แต่ว่าพวกเขายังคงครอบครองสิทธิพิเศษไม่น้อย โดยเฉพาะเป็นลูกหลานตระกูลชั้นสูง ตระกูลใครอยู่ข้างนอกไม่มีทรัพยากรบ้างล่ะ อาศัยแค่สถานะนักบู๊ของตนเองแน่นอนว่าก็ล่อลวงสาวมาได้ไม่น้อย นี่เป็นเรื่องปกติ

คนพวกนี้มักจะรวมตัวกันที่สโมสรระดับสูง เรื่องที่รักใคร่หึงหวงชกต่อยนี้เฝิงเจิ้นเหอจะไม่ไปยุ่ง ปล่อยให้พวกเขาแก้ไขเอาเอง

“คุณชายกู้ ไม่เจอกันนานเลยนะ!”

อันจื้อเจี๋ยกลับถือได้ว่าเป็นคนที่คบหาเพื่อนเป็นวงกว้าง เพราะเย่เทียน เขาจึงถูกแองโกลของสำนักวาติกันทอดทิ้งแล้ว แต่ว่าเขาเป็นคนฉลาด อยู่ในสโมสรไม่ทันนานก็ค้นพบอุบายมาได้หน่อย