ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 264

“เสี่ยวหวง?!”

ชื่อที่เย่เทียนเรียกหวงเย่าโจว ทำให้แขกที่ให้ความสนใจกับทั้งสองคนต่างตกตะลึง

เกรงว่าในบ้านของหลายครอบครัวก็คงมีสุนัขสีเหลืองหนึ่งตัว จะถูกเรียกว่าเสี่ยวหวงด้วยความสนิทสนมเช่นกันมั้ง? นี่คือกำลังทำให้อับอายเหรอ?

แต่ว่า สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจก็คือ หวงเย่าโจว ซึ่งเป็นเจ้าตัวกลับไม่แสดงอาการโกรธเลย

ในทางตรงกันข้าม หวงเย่าโจวกลับถ่อมตนมาก เหมือนกับเด็กที่ทำผิดพลาดเข้าพบอาจารย์ใหญ่

“ใช่ใช่ใช่ ผมเอง ผมเอง”

สิ่งนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากสถานการณ์ในจินตนาการซึ่งทำให้แขกจำนวนมากสีหน้ากลายเป็นแปลกประหลาดใจขึ้นมา สถานการณ์นี้มันคืออะไร?

“คุณหาผมทำไมเหรอ？”

เย่เทียนขมวดคิ้ว เขาไม่แปลกใจเลยที่หวงเย่าโจวทำไมถึงหามาถึงที่นี่

ยังไงหวงเย่าโจวก็เป็นคนเจียงหนันอยู่แล้ว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะรู้ว่างานเลี้ยงวันเกิดของท่านปู่เฉินอยู่ที่ไหน

สิ่งที่ทำให้เย่เทียนสับสนก็คือ ทำไมเขาถึงไม่หาคนที่คิดไม่ซื่อต่อเฉินหวั่นชิง พลุ่งพล่านวิ่งมานี่ทำไม? ควรไปหาท่านปู่เฉินถึงจะถูกไม่ใช่หรือ?

"เป็นเพราะผมได้รับคำเชิญไง? คิดว่าจะแวะมาอวยพรวันเกิดท่านปู่เฉินครับ"

สำหรับท่าทีที่เย็นชาของเย่เทียน หวงเย่าโจวไม่มีอะไรที่ไม่พอใจแม้แต่น้อย พูดด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอ "ถึงโอกาสมาดูว่าคุณเย่มีอะไรจะสั่งหรือเปล่า"

ในฐานะบุคคลแรกในวงการสื่อ ข่าวของเขามีข้อมูลมากกว่าข่าวคนอื่นๆ มาก

แก๊งไผ่เขียว แก๊งเสือดำที่จัดตั้งขึ้นใหม่เป็นแก๊งเสือเขียวแก๊งเสือเขียวและประมุขนั้นก็คือเย่เทียน แม้ว่าข่าวนี้ยังไม่ได้รับการเผยแพร่อย่างกว้างขวาง แต่ก็จะปกปิดเขาได้ยังไงล่ะ?

เมื่อคิดถึงสิ่งที่เย่เทียนเคยทำกับเขาในอดีต มีหรือเขาจะไม่รู้ชัดเจนว่าเย่เทียนเป็นมังกร ไม่ใช่คนที่เขาสามารถล่วงเกินได้ง่ายๆอย่างแน่นอน

เดิมทีเขาได้รับคำเชิญถึงได้มา แต่ตอนนี้เมื่อเขาเห็นเย่เทียน ไหนเลยเขาจะสนใจดาวประจำวันเกิดของท่านปู่เฉินวันนี้

ในเมื่อ ตระกูลเฉินหนึ่งในห้ากลุ่มใหญ่แห่งเจียงหนัน เมื่อเปรียบเทียบกับผู้นำของโลกใต้ดินในเมืองเจียงหนัน ใครสำคัญกว่าหวงเย่าโจวรู้อย่างชัดเจน

แค่อาศัยจุดนี้ ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าความสามารถของเขาในการเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรมสื่อของเจียงหนัน ไม่ใช่ชื่อเสียงจอมปลอมอย่างแน่นอน

ในเวลานี้ เฉินจุนเหอพี่น้องทั้งสอง ดูเหมือนว่าได้สติคืนมา ไล่ตามมาจากข้างหลัง

“ประธานหวง คุณ.....”

เพียงแต่ ใครจะคิดว่าหวงเย่าโจวซึ่งเพิ่งวางท่าทีของเขาที่ดูถ่อมตนนั้น ทันใดนั้นก็ยืดหลังตรงดูเหมือนคนที่ประสบความสำเร็จ และเหลือบมองเฉินจุนเหอ

“คุณสองคนเป็นใคร ไม่เห็นหรือว่าผมกำลังคุยกับคุณเย่อยู่ ไม่มีมารยาทจริงๆ!”

เฉินจุนเหอตกตะลึงทันที และพูดเบาๆว่า “ผม ผมคือเฉินจุนเหอ ท่านไม่ใช่ได้รับคำเชิญจากผมถึง…..”

“ไป ไป ไป ผมสนิทกับคุณเหรอ? ยืนอยู่ข้างๆไป”

หวงเย่าโจวโบกมือด้วยความรังเกียจ เลือกที่จะเพิกเฉยต่อเขาโดยตรง เขายังคงเสนอหน้าอยู่ต่อหน้าเย่เทียน และพูดด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอ "คุณเย่ หรือว่าผมไปอวยพรวันเกิดให้ท่านปู่เฉินก่อนนะครับ?"

“ไปเถอะ ไปเถอะ! ” เช่นเดียวกับที่หวงเย่าโจว รังเกียจเฉินจุนเหอแบบนั้น สีหน้าของเย่เทียนก็เต็มไปด้วยความรังเกียจเช่นกัน

ทันใดนั้นหวงเย่าโจวไม่แม้แต่จะมองเฉินจุนเหอสองพี่น้อง วิ่งพุ่งไปหาท่านปู่เฉินตัวเอกของวันนี้

เฉินจุนเหอตกตะลึงอยู่กับที่ สีหน้าอึดอัดถึงสุดขีด

ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น แม้แต่คนอื่นๆในเหตุการณ์ก็ตกตะลึงพอๆกัน แทบไม่สามารถเข้าใจได้เลย

หวงเย่าโจวมาเพราะหาเย่เทียนโดยเฉพาะเหรอ?

แม้ว่าข่าวเมื่อไม่กี่วันก่อนจะเปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างเฉินหวั่นชิงกับเย่เทียน แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยว่าเย่เทียนมีความสามารถแบบไหน?

จะว่าไปหวงเย่าโจวยังไงก็เป็นอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรมสื่อแห่งเจียงหนัน ทำไมอยู่ต่อหน้าเย่เทียนให้ความเคารพราวกับเป็นหลานชายอย่างนั้นนะ?

แม้ว่าเสียงของเขาจะเบา แต่อยู่ในสถานการณ์ที่เงียบสงบแบบนี้ก็ดังมากพอ ที่จะได้ยินอย่างชัดเจน และเกือบทุกคนในห้องโถงด้านข้างสามารถได้ยินอย่างชัดถ้อยชัดคำ

ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย ทัศนคติของหวงเย่าโจวที่มีต่อเย่เทียนนั้นอ่อนน้อมเกินไป!

เย่เทียนมีความดีคุณธรรมแบบไหน ถึงสามารถทำให้หวงเย่าโจวอ่อนน้อมถ่อมตนขนาดนั้น?

เฉินจงเหอเต็มไปด้วยความสงสัย แต่หวงเย่าโจวสุภาพต่อเย่เทียนแบบนี้ ใบหน้าของพ่อตาอย่างเขาก็มีหน้ามีตาไปด้วย รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาราวกับดอกไม้บาน

มีเพียงแต่เหลียงเหวินเห้าเท่านั้นที่รู้รายละเอียดของเย่เทียนพยักหน้าเงียบๆ ชื่นชมความสามารถของหวงเย่าโจวอย่างแท้จริง

“พ่อ ดูของขวัญที่ประธานหวงให้สิ? ”

ตรงกันข้ามเฉินลี่น่าผู้ที่ถูกเมินเฉยได้เดินไม่กี่ก้าวไปหาท่านปู่เฉิน ค่อนข้างยังไม่ตายใจที่จะยอมแพ้

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ สายตาที่น่าสงสัยของพวกเขาก็มุ่งมาที่ท่านปู่เฉินอีกครั้ง

ท่านปู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย และค่อยๆเปิดกล่องเครื่องประดับต่อหน้าสายตาของทุกคน

ภายในกล่องเครื่องประดับที่บรรจุอย่างสวยงามมีกล้องยาสูบหยกใส่ไว้

“กล้องยาสูบนี้....”

ผู้ที่สามารถเข้าไปในห้องโถงด้านข้างได้ไม่ใช่คนธรรมดา และสายตาของพวกเขาต่างก็ร้ายกาจกันมาก ทันใดนั้นทุกคนต่างก็ถอนหายใจ

หงอี้เลียปากของเขาและพูดว่า "กล้องยาสูบหยกนี้ เกรงว่าราคาอย่างน้อยก็สองล้านขึ้นไปนะ?"

ทันทีที่เขาพูดจบ ก็มีคนปฏิเสธทันที

“ไม่แค่นั้น จากมุมมองของวัสดุ กล้องยาสูบควรจะเป็นหยกเหอเทียนบริสุทธิ์ ฝีมือประณีตขนาดนี้ อย่างน้อยก็สามล้าน”

ในทางกลับกันเหลียงเหวินเห้าจ้องมองกล้องยาสูบหยกอย่างระมัดระวัง และพูดด้วยท่าทางแปลก ๆ “กล้องยาสูบหยกนี้น่าจะเป็นที่ถูกประมูลออกไปในราคา8 ล้านที่เซียงเจียงเมื่อไม่กี่เดือนก่อนใช่ไหม?”