ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 648

“สมกับเป็นที่ผู้คนเรียกกันว่าสามเหลี่ยมทมิฬคือที่วุ่นวายที่สุดในโลก แค่ดื่มไวน์ยังระวังขนาดนี้”

เมื่อมองไปที่ชายหลายคนที่กำลังดื่มและเฝ้าอยู่ที่ทางเข้าบาร์ เย่เทียนก็ลูบจมูกของเขาอย่างมีสติและอดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำ

“คุณผู้ชายครับ ขออภัยครับ ทางบาร์เราไม่อนุญาตให้ขนอาวุธเข้าไปครับ โปรดมอบอาวุธของท่านให้เราเพื่อความปลอดภัย และกลับมารับเมื่อท่านจะจากไป”

ขณะที่เย่เทียนกำลังจะเดินเข้าไป พนักงานรักษาความปลอดภัยสองคนที่มีปืนกลมืออยู่ที่ประตูก็หยุดเย่เทียนทันที

ทันใดนั้น เย่เทียนก็ตระหนักและพยักหน้า ไม่น่าแปลกใจที่มีชายจำนวนมากดื่มอยู่และมีปืนรวมตัวกันที่ประตู สันนิษฐานว่ากังวลเกี่ยวกับอุบัติเหตุของเจ้านายที่กำลังดื่มอยู่ภายใน เพื่อสะดวกที่จะช่วยเหลือทันเวลา!

จะเห็นได้ว่า สถานะของจงลาในสามเหลี่ยมทมิฬนั้นมีอิทธิพลไม่น้อย! มิฉะนั้น คนเหล่านี้ก็คงไม่ถามตามกฎเหล่านี้

“ฉันไม่มีอาวุธติดตัว”

เมื่อยามรักษาความปลอดภัยทั้งสองได้ยินคำเช่นนี้ พวกเขาก็ตรวจสอบทันที หลังจากยืนยันว่า เย่เทียน ไม่ได้พบอาวุธใด ๆ จริง ๆ พวกเขาทำท่าทางเชิญเย่เทียนและผลักประตูไม้โอ๊คหนัก ๆ ของบาร์ เพลงเฮฟวีเมทัลแพร่กระจายทันที

เย่เทียนยิ้มและพยักหน้าให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสอง แล้วเดินก้าวเท้าใหญ่เลยทีเดียว

เมื่อเดินผ่านทางเดิน สิ่งแรกที่ดึงดูดสายตาคือเวทีขนาดใหญ่ ซึ่งมีสาวสวยแปลกตาสามคนแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสุดฮอตและเต้นกับเสา ใต้เวที กลุ่มคนผู้ชายที่หลงรักที่นี่และผู้หญิงที่แค้นเคืองกำลังแกว่งร่างกายอย่างบ้าคลั่ง ราวกับว่ากำลังระบายความบ้าคลั่งที่ซ่อนอยู่ลึกลงไปในหัวใจของพวกเขา

ที่โต๊ะที่นั่ง ชายแข็งแกร่งหลายคนที่ท่อนบนไร้การปกปิดนั้นดูหื่นๆ และผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดก็อยู่ในตรงนั้น

แม้แต่เย่เทียนก็สังเกตเห็นว่าแขกที่นั่งอยู่หลายโต๊ะกำลังจับเนื้อต้องตัวไปมาอย่างเปิดเผย และมีมือใหญ่คู่หนึ่งวนอยู่บนร่างกายไปมาของสาวหนึ่ง มันน่าตกลงจริงๆ

ไม่เพียงแค่นั้น แต่สิ่งที่ทำให้เย่เทียนตะลึงงันมากที่สุดก็คือในมุมมืดนั้น ชายสองสามคนที่กำลังหิวโหย ไม่สนใจสายตาของผู้คน นอนทับบนร่างกายของผู้หญิงและออกกำลังกายแบบโบราณที่สุดๆ!

“ต้องขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?

มุมตาของเย่เทียนกระตุกเล็กน้อย สมกับที่เป็นสามเหลี่ยมทมิฬที่รู้จักกันในชื่อสวรรค์ของอาชญากร มันเปิดกว้างจริงๆ!

“คุณชาย ท่านมาคนเดียวเหรอคะ? ต้องการให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนไหมคะ?เพียงครั้งละสองร้อยเหรียญเท่านั้น!”

ยังไม่รอเย่เทียนจะกลับมามีสติ สาวงามเซ็กซี่ที่มีร่างกายร้อนแรงก็เข้ามา และมือเล็กๆ ของเธอก็ปีนขึ้นไปบนไหล่ของเย่เทียนอย่างชำนาญ

"ไม่ ไม่ต้อง!"

เย่เทียนรีบก้าวไปข้างหน้า หลีกเลี่ยงมือของสาวงามเซ็กซี่ ส่ายหัวไปมาราวกับกำลังสั่นอย่างรุนแรง

ช่างเป็นเรื่องตลก สาวเซ็กซี่คนนี้ดูก็รู้ว่าออกมาขาย เย่เทียนจะไปสนใจได้อย่างไรล่ะ?

“คนหล่อคะ อย่ารีบปฏิเสธสิ”

สาวงามที่เซ็กซี่นั้นไม่หยุดยั้ง เธอกอดมือขวาของเย่เทียนและพูดอย่างสุภาพว่า “เห็นแก่ความหล่อของท่าน ร้อยดอลลาร์ก็ได้ค่ะ”

"ฉันไม่ต้องการจริงๆ"

เย่เทียนรีบผลักสาวเซ็กซี่ออกไปอีกครั้งและเดินหนีไป 2 ก้าว เขามาที่นี่เพื่อทำธุรกิจ เขาไม่สามารถหมกมุ่นอยู่กับเรื่องแบบนี้ได้เด็ดขาด

โชคดีสำหรับเย่เทียน สาวเซ็กซี่ที่ถูกปฏิเสธอีกครั้งเพียงแค่กระทืบเท้าของเธออย่างโกรธจัด แล้วเลิกยุ่งกับเย่เทียน และทักทายชายที่แข็งแกร่งที่เดินเข้ามาที่ประตู

เมื่อมองไปรอบๆ จากที่ ฟู่กั๋วเฉียงได้พูดไว้ เย่เทียนรู้แล้วว่า ปาซ่งมักจะอยู่ในบาร์ชั้นสอง แต่ถ้าเขาต้องการจะขึ้นไปที่ชั้นสอง เขาต้องมีบัตรสมาชิกที่นี่

นักเต้นสาวที่สวยงามเพิ่งมีความคิดนี้โผล่ขึ้นในหัว และเสียงที่อ่อนโยนของเย่เทียน ก็เข้าหูเธอทันที

"ขอบ ขอบคุณ"

ความงามของแก้มของนักเต้นสาวก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดทันที เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นทหารผ่านศึกความรักมามาก แต่เธอก็ขี้อายราวกับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่เพิ่งตกหลุมรัก

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนที่เฝ้าดูเหตุอยู่ใกล้ๆ เดิมทีต้องการจะออกตัว เพื่อให้เย่เทียน ไปไกลๆ แต่มองดูท่าทางเขินอายของนักเต้นสาวคนนั้น พวกเขาจะไม่รู้ได้ไงว่าเกิดอะไรขึ้น

พวกเขามองหน้ากันและยิ้มใส่ทันที เลยไม่ได้สนใจต่อไป

ตามจังหวะดนตรีที่เคลื่อนตัวไปตามร่างกาย ระยะห่างระหว่างเย่เทียนกับชายอ้วนวัยกลางคนก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และการปะทะทางกายภาพกับนักเต้นที่สวยงามก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

ขณะที่พวกเขาเดินผ่านกัน เย่เทียนแสร้งทำเป็นว่าสิ่งที่อยู่ใต้เท้าของเขาไม่มั่นคงและทิ้งร่างของเขาไว้บนชายอ้วนวัยกลางคนโดยตรงและมือขวาของเขาใช้โอกาสนี้เพื่อล้วงเข้าไปกระเป๋าหน้าอกที่มีบัตรสมาชิก เข้าไปอยู่ในแขนเสื้อของตน

“นายนี่อะไรห้ะ! เชื่อไหมว่าฉันเอานายให้ตายได้!”

เห็นได้ชัดว่าชายอ้วนวัยกลางคนมีภูมิอยู่หลัง เขาผลักเย่เทียนออกไปทันที เปิดปากก็ดุด่าทันที

“ขอโทษครับ ขอโทษนะครับ!” เย่เทียนขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แม้ว่าชายอ้วนวัยกลางคนจะโกรธ แต่เย่เทียนมีทัศนคติเช่นนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้หาเรื่อง หลังจากที่ดุด่า เขาก็หันหลังไปหาสาวของตนเต้นต่อไป

เมื่อเห็นว่าชายอ้วนวัยกลางคนไม่ได้สังเกตเห็นอะไร เย่เทียนก็ไม่เสียเวลา เขาออกจากฟลอร์เต้นรำทันที และเดินไปที่ชั้นสองโดยมีเป้าหมายที่ชัดเจน...