ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 780

เห็นเย่เทียนถึงขั้นโอบไหล่เซ่เจีย เฮ่อจงเทียนเดือดดาลสุดๆ ตะเบ็งเสียง “นายรีบเอามือสั่วๆของนายออกจากตัวเสี่ยวเจียเดี๋ยวนี้นะ!”

“ทำไมฉันต้องเอามือออกด้วย?”

เย่เทียนหัวเราะ เขาไม่มีความรู้สึกดีต่อเฮ่อจงเทียนเลยซักนิด ถ้าไม่ใช่เพราะอยากสั่งสอนเขาให้หลาบจำ เขาส่งเฮ่อจงเทียนไปนอนโรงพยาบาลสักพักนานแล้ว

เฮ่อจงเทียนยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเข้าไปใหญ่ คำรามอย่างกราดเกรี้ยว “นายอย่าหน้าด้านให้มันมากนัก เสี่ยวเจียใช่คนที่นายกอดได้เหรอ”

“ฉันกอดไม่ได้? แล้วนายกอดได้เหรอ?”

เย่เทียนยักไหล่ พูดด้วยใบหน้ากึ่งยิ้ม “ฉันไม่เพียงแต่จะกอด ฉันจะจุ๊บด้วย!”

พูดจบ เย่เทียนก็ก้มหน้าอย่างรวดเร็ว จุ๊บแผ่วเบาที่ใบหน้างดงามของเซ่เจีย

จุ๊บของเย่เทียนเร็วจี๋ กว่าเซ่เจียจะตั้งสติได้ เย่เทียนก็จากไปนานแล้ว ส่งผลให้ใบหน้างดงามของเธอแดงระเรื่ออย่างอดไม่ได้ แม้ปากจะไม่ว่าอะไร แต่ในใจเขินอายอยู่บ้าง

เย่เทียนจุ๊บเธอต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ ก็เท่ากับยินดีคบกับเธอน่ะสิ

ส่วนผู้หญิงพวกนั้นที่อยู่ข้างกายเย่เทียน นาทีนี้เธอเลือกจะลืม

ตะลึง!

ตะลึงถึงขีดสุด!

รวมถึงเฮ่อจงเทียน โค่วเฉิง เจี่ยซือหวี่ กระทั่งเจ้าหน้าที่ในที่นี้ยังตาโตอ้าปากค้างกับภาพตรงนี้

พวกเขาไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเย่เทียนจะจุ๊บเซ่เจีย!

ที่สำคัญที่สุดคือดูจากปฏิกิริยาของเซ่เจีย เธอไม่รังเกียจเลยแม้แต่น้อย!

ตอนแรกเฮ่อจงเทียนแทบจะระเบิดอารมณ์อยู่แล้ว บัดนี้โดนเย่เทียนยั่วเข้าอีก ตาแดงก่ำขึ้นมา และพุ่งไปหาเย่เทียนอย่างดุดัน ปากคำรามไป “ไอ้สารเลว บังอาจจุ๊บนางฟ้าที่ฉันชอบโดยไม่เต็มใจ ฉันจะฆ่านาย!”

โค่วเฉิงเห็นดังนั้น ตกใจแทบแย่ เขารู้ความสามารถของเฮ่อจงเทียน ถ้าทั้งคู่สู้กัน ผลที่ตามมาคงยากจะรับไหว!

เขาคิดมากกว่าเฮ่อจงเทียนเยอะ ก่อนหน้านี้เย่เทียนก็แสดงตัวแล้วว่าเป็นคู่หมั้นของเซ่เจีย แม้เขาจะไม่เชื่อ แต่บัดนี้ดูจากสีหน้าของเซ่เจียแล้ว ไม่มีความขุ่นเคืองเลยสักนิด ท่าทางเหมือนเมียเขาสมัยสาวๆไม่มีผิด!

ดูจากข้อนี้ เขามั่นใจเต็มร้อยว่าความสัมพันธ์ของเย่เทียนและเซ่เจียไม่ธรรมดาแน่นอน ต่อให้ไม่ใช่คู่หมั้นก็ต้องเป็นคู่รักกัน เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย!

คิดมาถึงนี่ โค่วเฉิงรีบโบกมือ ให้เจ้าหน้าที่ข้างกายตามขึ้นไป หยุดเฮ่อจงเทียนเอาไว้

เฮ่อจงเทียนโมโหถึงขีดสุด คำรามอย่างเจ็บใจ “ผู้กำกับโค่ว อย่าห้ามผม วันนี้ผมจะสั่งสอนให้ไอ้หมอนี่รู้ดำรู้แดงไปเลย!”

“中天 นายใจเย็นๆก่อน อย่าวู่วาม”

โค่วเฉิงหัวเราะเย็นๆในใจ ในฐานะคนที่ผ่านมาแล้วเขาจะดูไม่ออกได้ยังไงว่าเฮ่อจงเทียนคิดอะไรอยู่ เขามีใจอยากให้สองคนนี้คู่กัน ยังไงซะหากคู่รักในจอกลายเป็นคู่รักในชีวิตจริง เป็นการโปรโมทผลงานใหม่ของเขาได้อย่างดีโดยไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ

แต่หลังจากเห็นเย่เทียนจุ๊บเซ่เจียแล้ว ความคิดของเขาเริ่มเปลี่ยนไป

“ผู้กำกับโค่ว ผมจะใจเย็นได้ยังไงกันครับ คุณรีบบอกให้พวกเขาปล่อยผม ผมจะไปสั่งสอนไอ้หมอนั่น!”

เฮ่อจงเทียนในตอนนี้สติแตกเพราะความโกรธ ลืมเรื่องที่โดนเย่เทียนถีบกระเด็นเมื่อก่อนหน้านี้จนหมดสิ้น เขาดิ้นไม่หยุด พยายามจะพุ่งเข้าไปสั่งสอนเย่เทียน

เวลานี้ เซ่เจียออกตัวอย่างอดไม่ได้ เธอตะคอกเสียงเย็น “พอได้แล้ว! เฮ่อจงเทียน นายเลิกสร้างเรื่องที่นี่ได้แล้ว!”

“小 เสี่ยวเจีย?”

เย่เทียนพยักหน้า “ก่อนหน้านี้เขาพนันกับฉันว่าเธอเป็นคู่หมั้นของฉันรึเปล่า ฉันยังคิดอยู่ว่าจะไถเงินเขาสักร้อยล้าน….”

ขณะที่พูด ท่าทางเขาอย่างกับหญิงสาวที่มีเรื่องให้เศร้าหมอง ประหนึ่งว่าทำงานหายไปร้อยล้านจริงๆ

“ร้อยล้าน? เรื่องนี้คุยกันง่าย!”

เวลานั้น โค่วเฉิงฉวยโอกาสเสนอตัวเข้ามา สายตาที่มองเย่เทียนเต็มไปด้วยความเร่าร้อน

เย่เทียนโดนมองจนขนลุกในใจ รีบเอ่ยขึ้น “หรือคุณจะเอาเงินให้ผมเหรอ”

“เปล่า”

โค่วเฉิงรีบส่ายหัว แม้เขาจะเป็นผู้กำกับชื่อดังระดับโลก แต่ให้เขาควักเงินออกมาหลักร้อยล้านก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

เขาโบกบทละครในมือ เอ่ยด้วยรอยยิ้มกว้าง “ฉันมีความมั่นใจในบทนี้เต็มร้อย ขอเพียงคุณเซ่เจียยอมเข้าร่วม ฉันเชื่อว่ารายได้หลักร้อยล้านไม่ใช่ปัญหา!”

เขาไม่ได้โม้ ภาพยนตร์ที่เขากำกับล้วนแต่มีรายได้เริ่มต้นหลักพันล้าน บวกกับชื่อเสียงของเซ่เจีย อย่างน้อยๆภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ต้องทำรายได้สักสองพันล้าน!

เย่เทียนเริ่มเกิดความสนใจ “จริงเหรอครับ ไม่ทราบว่าบทละครเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร”

“เป็นภาพยนตร์รักวัยใสในรั้วโรงเรียน”

โค่วเฉิงรีบอธิบาย “บุคลิกของเสี่ยวเจียเหมาะกับบทนางเอกในเรื่องนี้มาก ตอนแรกพระเอกคือเฮ่อจงเทียนที่เพิ่งโดนไล่ออกไป แต่ฉันมาคิดๆดูแล้ว ถ้าคุณสมัครใจ ให้คุณเป็นพระเอกก็ได้!”

เย่เทียนหัวเราะออกมาในทันใด เอ่ยด้วยใบหน้ากึ่งยิ้ม “ได้สิครับ! ผู้กำกับโค่วอุตส่าห์ให้เกียรติผม ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ผมไม่เอาค่าตัวเยอะ คุณให้ผมแค่ไม่กี่ร้อยล้านก็พอ…..”