ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 831

ตามองเห็นเย่เทียนในขณะนี้ไม่เป็นอะไรร้ายแรงแล้ว งั้นเรื่องราวต่อไปนี้คงจัดการได้ง่ายดายแบบไม่ต้องสงสัย

หลังได้รับคำรับประกันของเฉินหวั่นชิง ว่าจะผลิตสารพันธุกรรมออกมาด้วยความเร็วไวที่สุด พอหยวนเข่อเหวยพูดคุยกับเย่เทียนเสร็จแล้ว จึงพาเปาโสงและคนอื่นๆ ออกไปก่อน

นี่ก็เป็นเรื่องที่ทำอะไรไม่ได้ โดยเฉพาะภารกิจรอบนี้ของพวกเขาคือคุ้มกันการนำส่งสารพันธุกรรม ปัจจุบันนี้สารพันธุกรรมถูกเย่เทียนกินไปทั้งหมดแล้ว บวกกับมีพวกพ้องสองคนตายอยู่ในมือของปีศาจเลือดด้วย พวกเขาจึงต้องกลับไปรายงานการปฏิบัติภารกิจก่อนอย่างเลี่ยงไม่ได้

ว่ากันตามเหตุผล เดิมเย่เทียนควรตามกลับไปด้วยกันถึงจะถูก แต่พิจารณาถึงสภาพร่างกายของเย่เทียนในตอนนี้ หยวนเข่อเหวยจึงตัดสินใจเองว่าให้เย่เทียนไม่ต้องตามกลับไปด้วยกัน

เวลาไม่นานมากนัก ภาพของหยวนเข่อเหวยและคนอื่นหายลับไปจากเส้นสายตาของผู้คนจนถึงที่สุดแล้ว

“แคกๆ!”

ในเวลานี้เอง ฟู่จื้อเฉียงกลั้นไม่ไหวไออย่างหนักสองสามที สีหน้ายิ่งดูซีดเซียวลงมามากกว่าเดิม

เดิมเขาได้รับบาดเจ็บหนักจากน้ำมือของปีศาจเลือด เมื่อสักครู่ยังใช้กำลังภายในช่วยชีวิตเย่เทียนอีกรอบ พูดได้ว่าทำให้เขาเจ็บซ้ำสองอีก เชื่อว่าต้องใช้เวลาสักครึ่งปีถึงฟื้นฟูกลับมาได้ ความสามารถของตนเองก็ต้องถดถอยตามไม่น้อยเช่นกัน

เย่เทียนสังเกตสถานการณ์ของฟู่จื้อเฉียงได้อย่างว่องไว เป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อนว่า “ลุงฟู่ ผมว่าคุณก็เจ็บไม่น้อย ถ้าไม่อย่างนั้นคุณอย่าเพิ่งไปดีกว่า ให้ผมตรวจคุณดูสักหน่อยเถอะครับ?”

“ช่างเถอะ! อาการบาดเจ็บของฉันนี้หาใครรักษาให้ก็ไม่เหมือนกันหรือไง?”

ฟู่จื้อเฉียงที่กำลังอยากบอกลาชะงักไป จากนั้นส่ายหน้าแล้ว พูดแบบแฝงความหมายลึกซึ้ง “เป็นนายมากกว่า ใจกล้าบ้าบิ่นเสียจริง ของอะไรก็กล้ากลืนลงท้องไปหมด ฉันว่านายกลับไปก็ตรวจดูสภาพร่างกายดีๆ สักหน่อยเถอะ!”

เย่เทียนอดไม่อยู่หัวเราะอย่างขมขื่น นึกไม่ถึงมาถึงขั้นนี้แล้ว ฟู่จื้อเฉียงยังจะสั่งกำชับตนเองอีก เขาจึงรีบพยักหน้าแบบหนักแน่น “ลุงฟู่ ผมจะทำครับ”

“งั้นไว้เท่านี้ก่อนแล้วกัน! ของที่นายรับปากจะให้ฉัน สักสองสามวันฉันจะส่งคนมาเอาที่นาย”

ฟู่จื้อเฉียงก็ไม่ได้พูดอะไรมาก หมุนตัวออกไปแบบสง่างาม และยังสามารถได้ยินเขาพูดว่าเสียเปรียบมากอะไรทำนองนั้นอีกด้วย

ขณะเดียวกัน เจียวซินข่ายในฐานะผู้บัญชาในที่สุดก็รีบเข้ามาทันใด หลังจากทำความเข้าใจสถานการณ์นี่เกิดเหตุ จึงรีบสั่งการคนไปรับผิดชอบเรื่องจัดการปัญหาตกค้างทันที

สำหรับเย่เทียน ภายใต้การนำของคุณย่าเย่ นั่งบนรถยนต์มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ตระกูลเย่

ผู้ที่ร่วมทางไปด้วยกัน ยังมีเซ่เจียซึ่งก่อนหน้านี้ช่วงที่เย่เทียนอยู่ในสภาพหมดสติ และเจี่ยซือหวี่สองคนนี้

เดิมทีจี้เยียนหรันอยากตามเข้าไปด้วยกัน แต่กลับไม่มีข้ออ้างที่ดีอะไร กลัวว่าเป็นห่วงเกินเหตุแล้วจะดึงดูดความสงสัยจากเฉินหวั่นชิงภรรยาตัวจริงคนนี้ของเย่เทียนเข้า และได้เพียงละทิ้งความคิดอันนี้ไป

ไม่ว่าพูดอย่างไร ตอนที่กลับมาถึงคฤหาสน์ตระกูลเย่ เวลายังไม่ถึงบ่ายสองเลย

ถึงแม้การเคลื่อนไหวรอบนี้จะก่อให้เกิดผลกระทบไม่น้อย แต่โดยเฉพาะนั่นเป็นเขตที่กำลังรื้อถอน เดิมทีก็ไม่มีคนที่ไหนมองเห็น ถึงแม้ประชาชนโดยรอบจะได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นไม่หยุด ก็เพียงแต่คิดว่ากำลังดำเนินงานรื้อถอน กลับไม่ดึงดูดความวุ่นวายอะไรมา

ไม่ง่ายที่เย่เทียนจะโน้มน้าวคุณย่าเย่และเฉินหวั่นชิงทั้งสองคนให้ออกไปได้ ขณะที่นั่งอยู่บนเตียงในห้องนอนลำพังคนเดียว กำลังนั่งขัดสมาธิตรวจสอบสภาพร่างกายของตนเองอย่างละเอียด ชั่วขณะนั้นหัวใจดวงหนึ่งตกลงไประดับต่ำสุด

บางทีดูจากภายนอกแล้ว เขาไม่ได้เป็นอะไรหนักมาก แต่สภาพในความเป็นจริงของเขาก็คือแย่จนแย่ไปถึงไหนไม่ได้อีกแล้ว

ไม่รู้ว่าเป็นปัญหาของสารพันธุกรรม หรือว่าสาเหตุของยา หรือว่าความเกี่ยวข้องอันไม่อาจรู้ได้ที่เกิดจากสองอย่างรวมกัน ไอแท้ภายในร่างกายของเขาเดิมทีเปลี่ยนแปลงไม่ได้อีก สองส่วนนั้นคือความสัมพันธ์แบบน้ำกับไฟโดยแท้จริง

“ก่อนหน้านี้เธอใช้พลังมากเกินจนหมดสติไปเพื่อช่วยฉัน ทำไมไม่พักผ่อนให้ดีๆ ก่อน สรุปคือเรื่องอะไรถึงทำให้เธอรีบร้อนขนาดนี้?”

มองหญิงสาวที่สีหน้าซีดเผือดตรงหน้า ดวงตาดำมืดคู่นั้นของเย่เทียนมีแววตาสงสารแฉลบผ่าน อดยื่นมือไปทางผมสลวยของเซ่เจียไม่ได้

“อย่าเล่น! เรื่องที่ฉันอยากคุยกับนายสำคัญมาก นายนั่งลงมาก่อน”

เซ่เจียดึงเย่เทียนนั่งลงตรงข้ามอย่างอ่อนแรง จากนั้นถึงพูดแบบท่าทางขึงขัง “เชื่อว่านายน่าจะตรวจสอบร่างกายของนายแล้วมั้ง? นายน่าจะรู้ว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีเอามากๆ!”

“และไม่รู้ว่าเพราะปัญหาอะไร พลังงานของสารพันธุกรรมที่นายกินถึงไม่ถูกพลังภายในของร่างกายนายดูดซึม แม้กระทั่งสองฝ่ายก็เหมือนน้ำกับไฟโดยแท้ ตอนนี้มีพลังงานของฉันกำลังต้านทานฝืนไม่ให้ระเบิดออก แต่โดยเฉพาะนี่เป็นแค่แผนชั่วคราว ถ้าไม่มีวิธีการอันได้ประสิทธิภาพเพียงพอสักอย่างมาควบคุมไว้ ไม่ช้าหรือเร็วร่างกายของนายจะรับความขัดแย้งของพลังงานสองส่วนไม่ไหว ในที่สุดร่างก็ระเบิดตายไป!”

เซ่เจียไม่ได้พูดไร้สาระ เข้ามามุ่งสู่ประเด็นหลักโดยตรง พอพูดก็เปิดเผยสถานการณ์ปัจจุบันของเย่เทียนเลย

เย่เทียนที่เคยตรวจดูร่างกายตนเองก็รู้ชัดถึงจุดจบแบบนี้ หัวเราะขมขื่นพูดว่า “เสี่ยวเจีย ฟังจากความหมายของคำพูดเธอ ฉันต้องรีบเตรียมเรื่องงานศพ จากนั้นก็รอความตายอย่างสงบเหรอ?”

“นายพูดบ้าอะไรกัน? ฉันจะให้นายตายไปได้อย่างไร?”

เซ่เจียมองตาค้อนแบบอารมณ์เสีย สีหน้าอึมครึมอีกครั้ง พูดอย่างจริงจัง “สถานการณ์ของนายในตอนนี้ อย่างน้อยฉันรู้วิธีจัดการอยู่สามอย่าง!”

เย่เทียนได้ยิน รู้แล้วว่าทำไมเซ่เจียเพิ่งฟื้นก็รีบร้องวิ่งเข้ามาหาตนเองเลย ที่แท้เดิมทียังเป็นห่วงตนเองสินะ!

นึกถึงตรงนี้ สายตาที่เย่เทียนมองเซ่เจียยิ่งอ่อนโยนเต็มที่ มีผู้หญิงที่ดีเช่นนี้ ชาตินี้ก็เพียงพอแล้ว!