ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 877

หมัดทั้งสองของเย่เทียนเห็นได้ชัดว่ากระแทกกับอากาศที่ว่างเปล่า แต่มันทำให้อากาศแตกกระจายราวกับคลื่นน้ำ ทำลายร่างเงาของผู้หญิงที่มาจากทุกทิศทุกทางนั้นแตกกระจายอย่างไร้ร่องรอย

วินาทีถัดมา ทันใดนั้นเย่เทียนก็หันกลับมา มือที่เหยียดออกไปรีบดึงกลับมาประกบกันไว้ที่หน้าอก และจับคมกระบี่ที่ทิ่มแทงมาได้พอดี

“เอ๊ะ?!”

ดวงตาที่สวยงามของหญิงสาวมองดูอย่างตะลึงงัน แต่ก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วอีกครั้ง โดยพลิกข้อมือ ประสงค์จะใช้คมกระบี่ในแนวขวาง

เย่เทียนตกใจ และรีบปล่อยมืออย่างรวดเร็ว

“เตี๋ยอู่กระจาย!”

ไม่รอให้เย่เทียนขยับตัวอีกครั้ง น้ำเสียงที่เยาะเย้ยของหญิงสาวก็เข้ามาในหูของเขาอีกครั้ง

ทันใดนั้นเย่เทียนก็รู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ราวกับว่าได้ยืนอยู่ในสวนดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน รอบๆรายล้อมไปด้วยผีเสื้อสวยงามที่กำลังโบยบิน

ทันใดนั้น เย่เทียนก็รู้สึกเจ็บที่แขน และรีบตั้งสติขึ้นมาอีกครั้ง โดยไม่รู้ว่าแขนถูกกีดเป็นรอยแผลตอนไหน เลือดสีแดงเข้มเปื้อนเสื้อผ้าทันที

ทำให้แววตาของเย่เทียนมีความจริงจังมากขึ้น เขามองเห็นอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้เพิ่งอยู่ในแดนระดับดำตอนปลาย แต่เมื่อกี้เธอสะบัดคมกระบี่อย่างรวดเร็ว เกิดการสะท้อนไปในอากาศทำให้เกิดภาพหลอนกับเขา แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เขามีจิตวิญญาณในการต่อสู้เต็มร้อย

“คนสวย แม้ว่าเล่นกับเธอจะสนุกมาก แต่ฉันยังมีธุระต้องทำ ดังนั้นฉันต้องขอตัวไปก่อน”

เย่เทียนทำสีหน้าเคร่งขรึม จู่ๆก็มีเหรียญสองสามเหรียญปรากฏขึ้นในมือของเขา เล็งเป้าไปที่ใบมีดคมในมือของหญิงสาวแล้วโยนไป

ติ๊งติ๊ง!

เสียงกระทบติดต่อกันดังลั่น หญิงสาวรู้สึกเจ็บชาที่ง่ามนิ้ว แม้จะใช้แรงทั้งหมดที่มี ท้ายที่สุดก็ไม่อาจถือดาบในมือไว้ได้ ก็มีเสียงหล่นลงพื้นซึ่งอยู่ไม่ไกล

“นี้……”

หญิงสาวอึ้งไปครู่หนึ่ง เธอคาดไม่ถึงว่าจะเป็นสถานการณ์เช่นนี้

“คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน หยุดไล่ตามฉันเสียที”

เย่เทียนไม่สนใจว่าหญิงสาวกำลังคิดอะไรอยู่ เขาหันตัวและกำลังจะจากไป

“เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ แล้วฉันล่ะ?”

ในขณะนี้ เสียงผู้หญิงที่ไร้ความรู้สึกและอารมณ์จู่ๆก็แว่วเข้ามาในหูของเย่เทียน

เย่เทียนตกใจ และรีบขยับเท้าถอยหลังไปหลายสิบก้าว จากนั้นเขาก็หยุด เงยหน้าขึ้นมอง และเห็นข้างกายหญิงสาวปรากฏร่างหญิงสาวที่งดงามคนหนึ่ง

บุคคลนี้ได้ใช้ผ้าขาวบางคลุมหน้าไว้ แม้ว่าจะทำให้มองไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอ แต่พิจารณาจากหุ่นฮอต และมีเสน่ห์ของเธอ เชื่อว่าคงไม่เลว

“แกนี่มันเลวทรามไร้ยางอายจริงๆ กล้าดีอย่างไรมาดูหมิ่นศิษย์น้องหญิงของฉัน คอยดูฉันจะตัดไอ้นั่นของแกทิ้ง!”

ก่อนที่เย่เทียนจะตอบสนอง หญิงสาวที่คลุมใบหน้าก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความโกรธ ขยับเท้าแล้วพุ่งเข้าไป คมกระบี่ในมือจู่โจมไปที่ช่วงต้นขาของเย่เทียน

“จำเป็นต้องโหดเหี้ยมขนาดนั้นเลยเหรอ?”

เย่เทียนรีบหลบ และบ่น “ฉันบอกแล้วว่าได้ยินเสียงร้องตะโกนเลยเข้ามาช่วยเหลือ ทำไมพวกคุณถึงไม่เชื่อล่ะ?”

“ปากผู้ชาย เชื่อไม่ได้!”

หญิงสาวที่คลุมใบหน้าตอบสนองอย่างเย็นชา กระบี่ในมือยังคงจู่โจมที่ช่วงต้นขาของเย่เทียน

น้ำเสียงและคำพูดของเธอเย็นชามาก มีความเย่อหยิ่งและแฝงด้วยความไม่พอใจ

“พวกเธอคงจะคิดว่าตัวเองเลิศเลอมากใช่ไหม? แทนที่จะแอบดูพวกเธออาบน้ำ ฉันเอาเงินไปจ้างสาวๆมาช่วยฉันยังจะดีกว่า มีพวกเธอแล้วอย่างน้อยก็ไม่ต้องช่วยเหลือตัวเอง”

เย่เทียนเลิกคิ้ว ค่อนข้างไม่พอใจกับหญิงสาวที่คลุมใบหน้า ดวงตาสีเข้มของเขาหมุนวนไปสองครั้ง แล้วพูดติดตลกว่า “แน่นอน ถ้าสำนักพวกเธอส่งนางฟ้าที่พูดจาอ่อนหวานไพเราะคนนั้นมา บางทีฉันอาจจะสนใจนิดหน่อย”

“ไอ้สารเลว! ฉันต้องการให้แกจ่ายในราคาที่มหาศาล”

ฉากนี้ทำให้หญิงสาวที่คลุมใบหน้ายิ่งโกรธมากขึ้น หลังจากสูญเสียคมกระบี่เธอก็ไม่ได้กระโจนเข้าใส่อีก แต่ดึงขลุ่ยหยกที่แกะสลักอย่างสวยงามออกมาจากเอวของเธอ

เย่เทียนตกใจ และพูดด้วยท่าทางแปลกๆ “เธอเป่าขลุ่ยเป็นด้วยหรือ? หรือคุณเตรียมที่จะเป่าเพลง เพื่อที่จะให้ฉันเทิดทูนบูชาเธอจนต้องคุกเข่าให้เพราะความหลงใหลเหรอ?”

หญิงสาวที่คลุมใบหน้าไม่แยแสเย่เทียน หยิบขลุ่ยหยกขึ้นมาชิดปากและเริ่มเป่า ทันใดนั้นก็มีเสียงขลุ่ยที่ไพเราะแว่วออกมา

เย่เทียนอดไม่ได้ที่จะเข้าไปในห้วงทำนองที่ไพเราะนี้ ราวกับว่าภาระหนักบนบ่าของเขาหายไปทีละนิด จิตใจว่างเปล่าชั่วขณะหนึ่ง เหมือนได้ทานยาทำให้ลืมเรื่องกลุ้มใจ ไร้ความกังวลใดๆ

บูมบูม!

ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นในระยะไกล ทันใดนั้นเย่เทียนก็ตั้งสติได้ รู้สึกว่าทั่วร่างกายมีเลือดไหลเวียนเร็วขึ้นมาก แม้แต่หัวใจก็เต้นเร็วขึ้นมาก ราวกับว่าจะทะลักออกมาจากทรวงอกได้ทุกเมื่อ

เย่เทียนตกใจ และรีบใช้โล่ทิพย์ป้องกันกายเพื่อป้องกันทั่วร่างกาย

ฉากนี้ทำให้หญิงสาวที่คลุมใบหน้าซึ่งมีดวงตาที่สวยงามแสดงท่าทีตะลึง แต่ไม่ได้หยุด แต่เธอกลับยิ่งใช้แรงเป่าขลุ่ยหยก

ชั่วขณะหนึ่ง โล่ทิพย์ป้องกันกายของเย่เทียนดูเหมือนแบกรับการถูกโจมตี และเหมือนคลื่นน้ำที่ซัดไปมารอบๆ ซึ่งเหมือนจะแตกสลายได้ทุกเมื่อ

“กำลังภายในเสียงงั้นเหรอ? มันคืออาวุธล่องหนจริงๆ!”

เย่เทียนถอนหายใจ คาดไม่ถึงว่ากลอุบายในละครทีวีจะมีอยู่จริง

อันที่จริงแล้ว ความประหลาดใจของผู้หญิงที่คลุมใบหน้าคนนี้มีนั้นเหนือกว่าเย่เทียน วิธีนี้ของเธอก็ไม่แตกต่างจากกำลังภายในเสียงแม้แต่น้อย แม้ว่าจะถูกปิดหู แต่จังหวะเสียงที่พิเศษนั้นก็ยังสามารถส่งผ่านไปยังรูขุมขนได้!

หากไม่สามารถเอาชนะผู้เป่าเพลง การนำโล่ทิพย์ป้องกันกายมาใช้เป็นวิธีแก้ปัญหาที่สมบูรณ์แบบ แต่นั่นก็ขึ้นอยู่กับระดับของโล่ทิพย์ป้องกันกาย!

ไม่ว่าโล่ทิพย์ป้องกันกายที่เย่เทียนนำมาใช้จะสั่นคลอนแค่ไหน แต่มันก็ไม่เคยแตกสลาย เธอมีความแข็งแกร่งระดับกลาง นี่หมายความว่าขอบเขตระดับของเย่เทียนสูงกว่าของเธอหรือไม่? !