ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 915

ตระกูลหลี่กับตระกูลหวงล้วนเป็นตระกูลใหญ่ในโลกบู๊ ถ้าเทียบกับตระกูลหลู่และบ้านตระกูลถังก็คงด้อยกว่าเพียงหน่อยเดียว

ดูท่าทีของทั้งสองคนแล้ว เย่เทียนได้แต่ขบขันอย่างชื่นชม เพราะดูจากแววตาของทั้งสองคนไม่เห็นรอยความเจ็บแค้นกันแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามกับที่โต้ตอบกันก็มองออก ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนไม่เลว จัดอยู่ในจำพวกศัตรูกันในกลุ่มมิตร

“ไม่ต้องพูดมาก ดูทางทวนข้า！”ความหงุดหงิดบนใบหน้าตาเฒ่าหลี่หายแวบ ตามด้วยเสียงพูด ขาขยับถีบตัว ทวนในมือก็พุ่งเข้าใส่หัวผูตาเฒ่าหวง

ตาเฒ่าหวงไม่มีอาการหวาดกลัว แถมใส่รอยยิ้มไว้บนใบหน้า ยกทวนในมือขึ้นป้องรับอย่างสบายอารมณ์ ส่งแรงไปไว้ที่แขนเล็กน้อย ก็ได้ปัดทวนของเฒ่าหลี่ออกไปข้าง ๆ อย่างง่ายดาย

และ การต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายก็เริ่มขึ้น！

อย่างรวดเร็ว เอ็งแทงมา ข้าสวนกลับ การต่อสู้บนเวทีของทั้งสองดุเดือดขึ้น และก็ยิ่งเฉียดถึงขอบเวที ในชั่วเวลาเพียงไม่กี่นาทีก็ได้แลกรุกรับกันไปเป็นร้อยกระบวน ยังไม่มีใครจะเอาใครลง

“โหตาเฒ่าหลี่สิบปีไม่ได้สู้กับแกมา พลังฝีมือเพิ่มขึ้นมาไม่เบาเว้ย”ทั้งสองสบโอกาสแยกออกจากกันได้อีกครั้ง คราวนี้กลับไม่มีการพุ่งเข้าใส่กันต่อเนื่อง ตาเฒ่าหวงสบโอกาสพูด

“ทำไมหละ？ให้แต่แกฝีมือก้าวหน้าได้แล้วข้าก้าวหน้าบ้างไม่ได้รึไง？” ผู้เฒ่าหลี่ก็หยุดพักลง หอบหายใจเล็กน้อยพูดเสียงกร้าน “มีไอ้เฒ่าอย่างแกคอยบ่นคิดถึงอยู่ มีหรือข้าจะไม่ขยันฝึกซ้อมได้？ขืนปล่อยให้แกแซงหน้าข้าไปได้ คงไม่ใช่เรื่องดีแน่”

ถึงยังไงด้วยวัยของทั้งสองคนก็วางให้เห็นอยู่ ต่อสู้กันมานานขนาดนี้ พละกำลังย่อมสูญเสียไปมากเอาการ

“เอาละตาเฒ่าหวงรับทวน！” ผู้เฒ่าหลี่โกรธขึ้นมาในทันที ขาขยับไปหลายก้าว ทวนในมือดุจมังกรยักษ์ง้างปากกว้าง ท่วงท่าเหมือนสายรุ้งพุ่งแทงใส่เข้าไป

“ฮา ฮา ฮา ตาเฒ่าหลี่มาได้สวยเว้ย！” ตาเฒ่าหวงก็หัวร่อร่าพลัน ขาก็ขยับถีบตัวขึ้น ไม่ถอยแต่กลับพุ่งเข้าหา แทงทวนสวนกลับเข้าไป

ติ๊ง！

ปลายทวนทิ่มใส่ปลายทวน ทั้งสองทวนทิ่มใส่กันอย่างแรง

บรึม！

ทั้งสองพอกระทบถึงกัน ภายในก็เกิดเป็นกระแพลังที่ดุดันแผ่กระจายออกไป ซัดกระแทกเอาทั้งสองกระเด็นถอยกลับไป

และตอนล่างเวที พวกที่ยืนอยู่ค่อนข้างใกล้ขอบเวที ต่างต้องแตกถอยกันออกไป มีหลายคนที่พลังฝีมือยังอ่อน ต่างล้มกลิ้งไปตาม ๆ กันบนพื้น

ทั้งสองนั้นแม้พลังฝีมือจะอยู่เพียงระดับฟ้ามนุษย์ผนึกรวมหนึ่งขอบฟ้า แต่ถึงยังไงต่างก็เป็นถึงผู้นำตระกูลบ้าน อานุภาพของพลังที่ระเบิดออกมา ก็ยังถึงขนาดพอฟัดพอเหวี่ยงกับผู้แข็งแกร่งระดับสามยอดรวมเกล้าได้

จะเห็นได้ว่าการคงอยู่ได้ของแต่ละตระกูลบ้าน แต่ละพรรคสำนักต่างก็มีฐานหลักของตัวเอง ไม่ใช่คนทั่วไปใครคิดจะล้มล้างก็จะล้มล้างไปได้

ในข้อเท็จจริงแล้วถึงท้ายสุด ถึงแม้จะมีความแตกต่างในระดับเพียงเล็กน้อย แต่ช่องว่างนั้นก็ห่างกว้างอยู่มาก ทว่าภายในของตระกูลสูงศักดิ์ และตระกูลระดับใหญ่เอง การข้ามขั้นท้าชิง ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทำไม่ได้

“แกตาเฒ่าหวงลองทวนของข้าบ้าง！”ไม่รอท่าให้ตาเฒ่าหวงได้ขยับผู้เฒ่าหลี่กลับเป็นฝ่ายรุกเองก่อน ขยับเขย่งขา ร่างทั้งตัวก็ทะยานขึ้นสูง ทวนยาวในมือนำอยู่ข้างหน้าพุ่งใส่เข้าไป

“กระบวนท่าเขี่ยหนอน จะมีอะไรน่ากลัว！” ตาเฒ่าหวงหัวเราะเสียงดัง ทวนยาวในมือ เสียบขวางออกไป

ดีที่ว่าพวกเขาแต่ละคนไม่รู้ ถ้ารู้ด้วย น่ากลัวคงต้องหาหลู่ซูหาง เอากันถึงตายแน่ มีอย่างที่ไหน เอาเรื่องแบบนี้ไปเล่าให้เด็กรุ่นหลังฟัง ยิ่งเรื่องชู้สาวด้วย แต่กับหลู่ซูหางไหนเลยจะไปสนใจ ไม่ว่าเรื่องจะจริงหรือจะข่าวใส่ไข่ เล่าให้ฟังหมดละเอียดทุกกระเบียดเรื่อง กลับเป็นเย่เทียนเองที่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ

แต่ในขณะนั้นเอง จากข้างล่างเวที จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งกระโดดขึ้นไป เสื้อผ้าในชุดเขียว มีกระบี่ห้อยอยู่ข้างเอว

“อ้าว”พอได้เห็น หลู่ซูหางถึงกับออกอาการดีใจในทันที “คิดไม่ถึงว่านางก็มาอีกแล้ว คราวนี้ไม่รู้ว่าไอ้เฒ่าเสิ่นซิงอวี่ยังจะมาเป็นเต่าหดหัวอยู่อีกหรือเปล่า”

“อือม์？”ได้ยินหลู่ซูหางพึมพำอยู่กับตัวเอง เย่เทียนตาสว่างขึ้นมาวูบหนึ่ง แม้หลู่ซูหางพึมพำเพียงไม่กี่คำ แต่นัยะแฝงต้องมีเป็นเรื่องราวอยู่ไม่น้อยแน่เลยทีเดียว！

“ข้ารู้นะว่าเจ้านึกสนุกอยู่ด้วย มา เข้ามาใกล้ ๆ อย่าให้คนอื่นได้ยิน เกิดเป็นเรื่องแพร่งพรายออกไป ตาเฒ่าเสิ่นซิงอวี่นั่นคงต้องมาหาเอาข้าตายให้ได้เป็นแน่”หลู่ซูหาง ก็คงเห็นแล้วว่าเย่เทียนออกอาการแปลก ๆ จึงหัวเราะแล้วพูด

“ข้าว่าแล้วนะกับทุกคนให้ระวังตัวหน่อย มีความลับอะไรอย่าให้ไอ้แก่หลู่นี่มันรู้เชียว ไม่งั้นละก้อ รับรองได้ว่าเป็นเรื่องรู้กันทั่ววงการบู๊ได้ในวันถัดไป” นักพรตเต๋าชิงเฟิงที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากทั้งสองคนนั้นส่ายหน้า หัวเราะแล้วพูด “แต่พูดกลับมาอีกที เจ้า” เสิ่นซิงอวี่คนนี้ก็ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยทีเดียว กล้าทำไม่กล้ารับ”

และในขณะนั้นเอง หลู่ซูหางก็ได้เริ่มเล่าเรื่อง “เย่เทียน ข้าจะบอกให้นะ ผู้หญิงที่อยู่บนเวทีนั่นชื่อไป๋ซินเยว่ไป๋ซินเยว่ก่อนนั้นต้องเรียกว่าเป็นดอกไม้ประดับวงการบู๊เลยนะ ที่สำคัญคือ นางเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของเจ้าหุบเขาสำนักหมอเทพ สมัยนั้นเป็นที่ไล่ตามตอมจีบกันของบรรดาหนุ่มเด่นดังทั้งหลาย”

“อ่าฮะ？งั้นอาหลู่ท่านก็.......”เย่เทียนหัวเราะอย่างทะเล้นถาม

“ไป ๆ ๆ อย่าเพิ่งขัด”หลู่ซูหางถลึงตาใส่เย่เทียน ถ้าว่าเรื่องคนอื่น เขาไม่มีปัญหา แต่ถ้าว่ามาถึงตัวเอง เดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่ อีกทั้งตอนนี้หลู่ซีซานยังยืนอยู่ข้างหลังของคนทั้งสอง ภาพพจน์ของพ่อ มาทำเสียกันได้ยังไง

สะดุดไปหน่อยหนึ่ง หลู่ซูหางพูดต่อ “ในปีนั้นเสิ่นซิงอวี่อายุก็อยู่ในวัยประมาณเจ้านี่แหละ ยังหนุ่มน้อย ค่อนข้างจะฮึกเหิม ประกอบกับมีพลังฝีมือไม่ธรรมดา เที่ยวท้าประลองยุทธไปทั่ว มีอยู่ครั้งหนึ่งไปกระทบรุ่นอาวุโสเข้าท่านหนึ่ง เลยโดนเล่นงานเสียสาหัส เคราะห์ดีได้เจอไป๋ซินเยว่ไป๋ซินเยว่เข้าในตอนนั้น จึงได้เก็บเอาชีวิตคืนมาได้”