ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 919

ขาของเสิ่นซิงอวี่ ไถลออกไป หลบไปได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปด ปากก็พูดเย้ยไปในขณะเดียวกัน “ชิ ๆ ๆ พลังแรงก็มีนะ เสียดายความเร็วขาดไปหน่อย”

“ไปตายเลยมึง！” ฟูจีโน ซาบูโระคำรามด่าใส่ ฟันใส่ไปทีหนึ่งไม่ได้ก็ตามอีก แทงดาบทาจิใส่เข้าไป

“ช้าเกินไป” เสิ่นซิงอวี่ส่ายหน้า มุมปากแบะขึ้นเป็นมุมยิ้มอย่างเย้ยหยัน ตัวร่างก็ไม่ได้หยุดนิ่ง ไม่ได้ขยับถอยมีแต่รุกเข้าหา รุกประชิดไปถึงตัว ขณะที่เอี้ยวตัวหลบดาบทาชิ ก็ได้พุ่งหมัดอัดเข้าไป

ปัง！

หมัดของเสิ่นซิงอวี่นี้อัดสวนเข้าใส่ท้องน้อยฟูจีโน ซาบูโระ โดนใส่เข้าไปเต็ม ๆ ขนาดนี้ ฟูจีโน ซาบูโระก็กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง ร่างทั้งตัวถึงกับกระเด็นลอยออกไป ตกลงกับพื้นอย่างแรง

ฟูจีโน ซาบูโระในตอนนี้มีหรือจะทำยะโสได้ ในสายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ในใจนึกเสียใจอย่างสุด ๆ

ถึงว่าอายุจะมาถึงสามสิบสองแล้ว แต่ตลอดมาที่ฝึกวิชามาก็อยู่แต่ในญี่ปุ่น ไม่เคยก้าวออกไปเห็นโลกภายนอก แต่ถึงอยู่ในญี่ปุ่นเอง คนอื่น ๆ ก็ด้วยเพราะมีกลุ่มพรรคโคกะอยู่เบื้องหลัง ก็ไม่มีใครกล้าไปยุ่งอะไรกับเขา นานวันเข้า ก็สั่งสมเป็นสันดานที่มองไม่เห็นใครอยู่ในสายตา

และที่ได้มาประเทศจีนในครั้งนี้ ก็มีโนบูฮิโตะหนึ่งในสี่นินจาดินด้วยกันนั้นบอกกับเขาว่านักบู๊ในจีนประเทศนั้นอ่อนด้อยมาก ๆ เขาเพียงแค่ใช้หมัดเดียวก็สามารถอัดตายไปได้หลาย ๆ คน จากน้ำเสียงแบบนั้น แทบจะว่าเพียงเขาคนเดียวก็สามารถกวาดเก็บไปได้ทั่วทั้งจีนประเทศเลยขนาดนั้น

ในตอนนั้นที่ได้ฟังจากโนบูฮิโตะ ฟูจีโน ซาบูโระก็ให้รู้สึกฮึกเหิมเป็นกำลัง นึกอยากทดสอบพลังฝีมือจริงของนักบู๊จีนประเทศ แถมยังวาดฝันว่าจะเข้ามาเพื่อยึดครองโลกบู๊ของจีนประเทศ

แต่ในความเป็นจริงมันกลับเป็นความโหดร้ายทารุณแสนสุด เพียงไม่กี่กระบวนท่า เขาก็แพ้ให้เสิ่นซิงอวี่อย่างหมดรูป

ตอนนี้ให้หวนคิดกลับไป ตอนนั้นที่โนบูฮิโตะเล่ามา เห็นชัด ๆ ได้ว่าเป็นการขุดหลุมหลอกเขาชัด ๆ ล้วนแล้วแต่จะเป็นการให้ตัวเราเองมาหาที่ตาย！

คิดมาถึงตอนนี้ ทำให้ฟูจีโน ซาบูโระโกรธจนมันเขี้ยว นึกไว้อยู่ในใจว่าวันนี้ถ้าไม่ต้องถึงตาย จะต้องตามล่าโนบูฮิโตะเพื่อแก้แค้นให้สมแค้น ก็เพราะมันคนนี้ เขาถึงได้เซ่อซ่าเข้ามาหาที่ตาย

ไม่รอให้ฟูจีโน ซาบูโระเสียเวลาคิดมาก เสิ่นซิงอวี่ขยับตัวแวบ เพียงชั่วพริบตาก็มาถึงข้างอาวุธของตัวเอง มือคว้ากระบี่ไว้ วาดออกไปเป็นลายสะเก็ดกระบี่แพรวพราย กลายเป็นกระแสพลังกระบี่สามสายพุ่งออกไป ถึงระหว่างกลางทางก็รวมตัวเข้าหากัน เกิดเป็นรัศมีพลังกระบี่สูงใหญ่ประมาณกว่าหนึ่งวา พุ่งเข้าใส่ฟูจีโน ซาบูโระ

หลังจากพุ่งกระบี่ออกไป เสิ่นซิงอวี่เห็นว่ายังไม่มั่นใจพอ ทันทีนั้นก็ขยับขา ติดตามกระแสกระบี่นั้นไปอย่างกระชั้นชิด ต่อให้สกัดกระบี่ไว้ได้ แต่ไม้ตายยังตามมาข้างหลังนี่！

เห็นเข้าดังนั้นฟูจีโน ซาบูโระรีบล้วงมือเข้าไปในอกเสื้อ สะบัดมือออกไปในทันที ปรากฏเป็นอาวุธลับดอกเหมยสามดอกพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ติ๊ง ๆ ๆ ！

เสียงโลหะกระทบกันดังกังวานติดต่อกันสามที อาวุธลับดอกเหมยสามดอกถูกพลังกระบี่กระแทกกระเด็นออกไป ส่วนกระแสกระบี่ยังคงพุ่งเข้าหาฟูจีโน ซาบูโระ

“ไอ้บัดซบ นี่แกมาบีบข้านะ แกมาบีบบังคับข้าเองนะ！” ฟูจีโน ซาบูโระตะคอกใส่ ขยับขาก้าวถอย มือก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋า ล้วงเอากระปุกยาออกมากรอกใส่ปากอย่างไม่ลังเล

พอยาลงไปถึงท้อง ในช่วงเวลาอันสั้นเพียงไม่ทันกะพริบตา พลังในร่างกายปะทุเพิ่มขึ้นมา จากเดิมในขั้นแดนหนึ่งขอบฟ้า เพิ่มก้าวข้ามไปถึงขั้นสามยอดรวมเกล้าอย่างทันที แล้วจึงได้หยุด

กับการที่ได้พลังเพิ่มขึ้นแล้วจะดีใจกลับกระตุ้นความเคืองแค้นให้ฟูจีโน ซาบูโระแค้นหนักยิ่งขึ้น ตะคอกใส่อย่างเกรี้ยวกราด “ตาย ๆ ๆ ！แกต้องตาย！ทั้งชีวิตของข้าถูกแกทำลายหมดแล้ว ข้าไม่มีทางขึ้นไปถึงขั้นนินจาฟ้าได้อีกแล้ว แกไปตายซะ！”

สีหน้าท่าทางของฟูจีโน ซาบูโระที่มีพลังเพิ่มขึ้นออกอาการบ้าคลั่ง จังหวะขาหยุดอย่างกะทันหัน สองมือจับดาบรวมพลังกระแสดาบฟันสวนออกไป

บรึม！

กระแสพลังดาบของฟูจีโน ซาบูโระกับกระแสพลังกระบี่ของเสิ่นซิงอวี่ปะทะใส่กัน เกิดเป็นเสียงสนั่นปานระเบิด แม้เวทีประลองยังออกอาการสั่นโยกไปหลายวิ.จึงกลับสู่ปกติ

และระหว่างแนวตรงกึ่งกลางที่กระแสพลังของทั้งสองปะทะกัน ยังเกิดเป็นกระแสพลังที่แข็งกร้าว สาดกระจายใส่คนที่ดูอยู่ข้างล่างเวทีจนหน้าออกอาการเจ็บแสบ

เคร้งงง..！

รับนั้นรับได้แล้ว แต่ฟูจีโน ซาบูโระเกิดความรู้สึกมีพลังที่รุนแรงถูกส่งเข้าไปในมือ ปิดตาลงไปวูบหนึ่ง แต่ด้วยต้านรับแรงเสิ่นซิงอวี่ของไม่ไหว ดาบทาจิหลุดกระเด็นออกจากมือ

จังหวะก้าวของเสิ่นซิงอวี่ไม่ได้หยุด แทงกระบี่ตามใส่เข้าไปอีก

“เฮ้ย！”ในมือไม่มีอาวุธแล้ว ฟูจีโน ซาบูโระตวาดเสียงออกไป กลับใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างประกบกระบี่เอาไว้ได้

“ฮึ！”เห็นดังนั้นเสิ่นซิงอวี่สะบัดเสียงออกจมูก มือซ้ายตบใส่ด้ามกระบี่ เชือดฝ่ามือทั้งสองข้างของฟูจีโน ซาบูโระฉีกออกไปตรง ๆ แล้วแทงต่อเข้าใส่

ฟูจีโน ซาบูโระตกใจอย่างแรง รีบถอยตัวร่นไป แต่ไม่ได้เร็วกว่ากระบี่ จึงโดนแทงเข้าไปที่ไหล่ขวาในทันที

ไม่ทันรอให้ฟูจีโน ซาบูโระลุกหนี เสิ่นซิงอวี่พลิกมือกลับ กระบี่ในมือก็คว้านเอาไหล่ของเขาเป็นโพรงรู ขาก็ไม่รีรอ เตะใส่เข้าไปเต็มตีน

ปัง！

โดนเตะใส่เข้าเต็ม ๆ บวกกับบาดแผลที่ไหล่ ฟูจีโน ซาบูโระแผดร้องออกมา ตัวก็กระเด็นลอยออกไป แล้วตกลงกับพื้นอย่างหนักหน่วง！

“มันทำไมต้องให้เป็นถึงอย่างนี้นะ？ก็บอกแล้วตั้งแต่ต้นให้ทิ้งแขนข้างหนึ่งไว้ก็ดีแล้ว” เสิ่นซิงอวี่ส่ายหน้า กำลังเตรียมจะเข้าไปเตะฟูจีโน ซาบูโระให้ลงจากเวทีไป

ในทันใดนั้นเอง เสิ่นซิงอวี่ให้รู้สึกถึงกลิ่นอายของการฆ่า ตามมาด้วยเสียงหวีดหวิวฝ่าบรรยากาศเข้ามา จึงรีบหยุดชงัก ถอยตัวออกอย่างเร่งรีบ........