ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 994

คนอื่นๆก็รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อยๆเหล่านี้ ทันใดนั้นพวกเขาแทบไม่กล้าหายใจ เกรงว่าจะรบกวนทั้งสองคน

หนึ่งนาที หลังจากทั้งสองจ้องหน้ากันผ่านไปหนึ่งนาที มาคอมบ์ก็พูดขึ้นก่อน “ไม่เลว มิน่าถึงกล้ามาก่อกวน มีความกล้าหาญดี เพียงแต่ไม่รู้ว่ามีพลังความแข็งแกร่งแค่ไหน?”

“ผมเป็นแค่คนต่ำต้อย ผมคิดว่าคุณคงรู้สถานการณ์ของวงการพนันขานอกดี เมื่อเทียบกับคุณมาคอมบ์แล้ว ผมห่างไกลกว่าเยอะ” เย่เทียนยิ้มปากกว้าง

“ฮึ่ม!” มาคอมบ์ทำเสียงเย็นชา “รู้ก็ดีแล้ว ในเมื่อคุณสามารถเอาชนะจอห์นนี่ได้ งั้นคุณก็อยู่ดูแลธุรกิจของในบ่อนคาสิโนบนเรือสำราญเถอะ มิฉะนั้น ฮึ่ม!”

ประโยคหลังมาคอมบ์พูดไม่จบ และทำเสียงฮึ่มอย่างเย็นชาแทนคำพูด และน้ำเสียงในคำพูดนั้นยิ่งทำให้คนไม่กล้าที่จะปฏิเสธ ราวกับว่าเขาเป็นราชาประมาณนั้น ทุกคนต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขาเท่านั้น

“คุณมาคอมบ์ คุณไม่ต้องกังวลนะ รอผมพูดจบก่อน” เย่เทียนกลับส่ายหัว ยังไม่ทันเล่นก็ยอมแพ้? นี่เป็นไปได้ยังไง!

หลังจากหยุดไปชั่วครู่ เย่เทียนก็พูดอย่างใจเย็น“ คนอย่างผม มีข้อเสียก็คือ ถ้าเจอคนที่แข็งแกร่งกว่าตัวเอง ไม่ว่ายังไงก็ต้องลองดู ไม่เช่นนั้น เกรงว่าต่อไปจะนอนไม่หลับ”

“ฮึ่ม!” มาคอมบ์ทำเสียงฮึ่มอย่างเย็นชา “เป็นเช่นนี้ก็ดี ให้คุณยอมแพ้ด้วยความเต็มใจ!”

หยุดนิ่งชั่วครู่ มาคอมบ์ก็เลิกคิ้ว และพูดอย่างเย็นชา “คุณเอาชนะฟารัคด้วยลูกเต๋าใช่ไหม? ดูเหมือนว่าคุณจะเขย่าลูกเต๋าได้ไม่เลว?”

“พอใช้ได้ พูดได้ว่าราชาพนันแห่งสหรัฐอเมริกาคนนั้นในความเป็นจริงมีแต่ชื่อเสียงเท่านั้น” เย่เทียนส่ายหัวเล็กน้อย อมยิ้มแล้วพูด

“ถ้าเป็นเช่นนั้น งั้นเราก็มาเดิมพันด้วยลูกเต๋ากันดีไหม?” มุมปากของมาคอมบ์เผยรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยาม

“ตรงตามที่ผมต้องการ ถ้างั้นก็มาเล่นลูกเต๋ากันเถอะ!” เย่เทียนยักไหล่ ด้วยสีหน้าไม่แยแส แต่นิ้วทั้งห้าของเขากระตุกไม่หยุด แม่งเอ้ย ตั้งแต่มาคอมบ์เข้ามาก็เริ่มอวดเก่ง ตอนนี้ยังกล้ามาดูถูกตัวเอง ทำให้อดใจไม่ไหวอยากจะตบหน้าเขาสักฉาก

มาคอมบ์พยักหน้า ยื่นมือขวาออก แล้วดีดนิ้ว

ทันใดนั้น ก็มีสาวสวยคนหนึ่งที่เป็นพนักงานแจกไพ่ยกถ้วยลูกเต๋าออกมา ถ้วยลูกเต๋าไม่ใช่ถ้วยลูกเต๋าธรรมดา ทำจากเหล็กบริสุทธิ์ อีกทั้งยังมีถาดลูกเต๋าเพิ่มมาด้วย จะพูดไปแล้ว สามารถลดโอกาสในการโกง

พนักงานหญิงที่แจกไพ่คนนี้เย่เทียนก็รู้จัก ก็คือพนักงานหญิงแจกไพ่หมายเลข5ที่เขาเคยให้รางวัลถึงห้าล้านคนนั้น

“สวัสดีครับ คนสวย พวกเราเจอกันอีกแล้ว” สายตาของเย่เทียนแทบไม่ได้อยู่ที่ถาดลูกเต๋าเลย แต่ทักทายหมายเลข5อย่างกระตือรือร้น ด้วยสีหน้าน่าเกลียด

ในการตอบกลับให้เย่เทียน ด้วยรอยยิ้มนิดๆของพนักงานหญิงแจกไพ่หมายเลขห้า เผยให้เห็นลักยิ้มเล็กๆสองข้าง ล้อเล่นน่ะ ตอนนี้ ฉายเซิ่ง，จ้าวเกาหมิง แม้กระทั่งมาคอมบ์ต่างก็อยู่ เธอจะกล้าประมาทได้ไง

“คนสวย รอสักครู่” เมื่อเห็นพนักงานหญิงแจกไพ่หมายเลขห้ากำลังจะเข็นลงไป เย่เทียนก็รีบเรียกอีกฝ่ายไว้ หยิบชิปมูลค่าหนึ่งล้านขึ้นมาจากกองชิปที่กองอยู่ข้างหน้าไว้ตั้งนานแล้วยื่นไป “หลังจากวันนี้ คุณอาจต้องตกงาน เงินนี่ให้คุณ ไปทำธุรกิจเล็กๆน้อยๆของตัวเองนะ”

คำพูดของเย่เทียนเต็มไปด้วยความหมาย ตกงาน? นั่นหมายความว่าเขาจะชนะการพนันในครั้งนี้! และจะไม่มีบ่อนคาสิโนอีกต่อไป!

หยุดนิ่งชั่วครู่ แล้วเย่เทียนก็หันหัวกลับมาอีกครั้ง ยิ้มและพูดกับจ้าวเกาหมิงอย่างใจเย็น “ผมเชื่อว่าเถ้าแก่จ้าวน่าจะไม่ใส่ใจกับเงินหนึ่งล้านอันน้อยนิดหรอกนะ?”

ได้ยินเช่นนี้ พนักงานหญิงที่แจกไพ่หมายเลขห้าก็ตกตะลึงในทันที ชั่วขณะหนึ่ง จะรับก็ไม่ใช่ ไม่รับก็ไม่เชิญ

มาคอมบ์ก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้ว แต่เขาก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว พยักหน้าเล็กน้อย เอื้อมมือไปหยิบถ้วยลูกเต๋า และเริ่มเขย่าช้าๆ

เทคนิคของเขานั้นธรรมดา ก็ไม่มีลูกเล่นการเคลื่อนไหวอะไร แทบเทียบไม่ได้กับเสี่ยวหลิงที่เคยเล่นก่อนหน้านี้ เพียงแต่ว่า ทั่วทั้งห้อง มีเพียงเย่เทียนกับช่ายเหมยเป่าเท่านั้นที่รู้สึกได้ ทุกครั้งที่มาคอมบ์เขย่าในมือของเขาจะมีพลังที่ไม่สามารถตรวจสอบได้ผ่านเข้าไปในถ้วยลูกเต๋า

สีหน้าของช่ายเหมยเป่าเคร่งขรึมเล็กน้อย แม้ว่ามาคอมบ์จะใช้พลัง แต่เธอก็ไม่สามารถรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของมาคอมบ์!

ตรงกันข้ามใบหน้าของเย่เทียนกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และนั่งสบายๆเหมือนเกียจคร้าน บอกได้ว่าความแข็งแกร่งของเขาค่อนข้างสูง และพูดได้ว่าเขายืนอยู่บนจุดสูงสุดแล้ว ด้วยพลังของมาคอมบ์ที่ไหลเวียนในชั่วพริบตา เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังความแข็งแกร่งของมาคอมบ์ได้อย่างชัดเจน แดนระดับฟ้าแดนหนึ่งขอบฟ้า!

ในขณะเดียวกัน เย่เทียนก็เปิดตาทิพย์อย่างเงียบๆ ภายใต้ตาทิพย์ เขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ทุกๆพลังจากมาคอมบ์ ที่แทรกซึมเข้าไป สามารถเปลี่ยนลูกเต๋าให้เป็นกองผงได้อย่างเงียบๆ!

ตูม!

เสียงดังฟังชัด ประมาณสองนาที ในที่สุดมาคอมบ์ก็หยุดลง วางถ้วยลูกเต๋าลงบนโต๊ะ มองไปที่เย่เทียนด้วยความอย่างเย็นชา ด้วยแววตาแห่งชัยชนะ “คุณทายสิ!”

“ฮ่า……อ่า……” ด้วยความเบื่อหน่ายเย่เทียนเลยจามออกมา “หนึ่งแต้ม!”

เมื่อคำพูดของเย่เทียนออกมา ทุกคนในเหตุการณ์ตื่นเต้นทันที โดยเฉพาะฉายเซิ่งเขาเคยแข่งกับเย่เทียน และเคยเสียเปรียบเย่เทียนมาแล้วด้วย ตอนนี้พอได้ยินคำพูดของเย่เทียน ก็ยิ่งกังวลใจมากขึ้น

เป็นไปได้ไหมว่า ครั้งนี้เหลือลูกเต๋าเพียงลูกเดียวอีกแล้วเหรอ? ไม่อย่างนั้นจะเป็นศูนย์ได้อย่างไร สรุปแล้ว ในช่วงเวลาสั้นๆ ทุกคนต่างเริ่มไม่แน่ใจ