ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 995

มาคอมบ์กลับหัวเราะไม่หยุด ลูกเต๋าเขาเป็นคนเขย่าเอง มีกี่แต้มเขาต้องมั่นใจอยู่แล้ว ถึงแม้เย่เทียนจะใช้สงครามทางจิตวิทยาก็ตาม เพียงแต่ว่า ยอดฝีมือระดับเขา ไม่เคยคิดกลัวเลยสักนิด สามสิบแต้ม? เป็นไปได้เหรอ?

“พูดจริงๆ คุณเป็นคนที่น่าสนใจมากคนหนึ่ง” มาคอมบ์ส่ายหัวเล็กน้อย ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าไม่ลดลงแม้แต่น้อย

เย่เทียนหัวเราะแฮะแฮะ “คุณมาคอมบ์ คิดไม่ถึงว่าใช้เวลาอันสั้นคุณก็สามารถค้นพบจุดเด่นของผมแล้ว ถูกต้อง สาวสวยที่ผมรู้จักทุกคนก็พูดกับผมแบบนี้เหมือนกัน ผมเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า……” มาคอมบ์หัวเราะเสียงดัง “ผมเริ่มสนใจคุณมากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ”

“จริงเหรอ? อันที่จริงๆแล้วผมยิ่งสนใจคุณมาคอมบ์มากกว่า!” แล้วเย่เทียนก็หัวเราะเสียงดังเช่นกัน

ทั้งสองเป็นเหมือนเพื่อนกันมานานหลายปี พูดคุยอย่างสนุกสนาน แต่ตรงกันข้ามคนอื่นๆที่อยู่ในห้องต่างขมวดคิ้ว สถานการณ์อะไร? นี่เป็นเวลาที่จะมาหัวเราะเหรอ? เห็นเงินสองหมื่นกว่าล้านไม่ใช่เงินหรือไง?

“เอาล่ะ คุณมาคอมบ์ พวกเราอย่าเสียเวลาอีกต่อไปเลย เพื่อไม่ให้คนอื่นรอนาน คุณเปิดเถอะ!” เย่เทียนกลับเข้าเรื่อง "

“เกมนี้ ถ้าคุณแพ้ ทั้งหมด ผมหวังว่าต่อไปคุณจะอยู่แต่บนเรือ!” มุมปากของมามาคอมบ์ปรากฏรอยยิ้มแปลกๆ “ไม่อย่างนั้น.....”

คำพูดต่อจากนี้ มาคอมบ์ไม่ได้พูดต่อ เพียงแต่ความหมายของเขานั้นทุกคนต่างก็เข้าใจ

“เรื่องนี้ค่อยคุยกันเถอะ! คนอย่างผมเป็นคนโชคดี แถมยังมีเทพเซียนคอยปกป้องคุ้มครองด้วย ไม่น่าจะมีปัญหาใหญ่อะไร” เย่เทียนยักไหล่และพูดด้วยรอยยิ้ม

“ได้ ในเมื่อคุณยังยืนกราน งั้นผมก็จะให้คุณยอมแพ้ด้วยความเต็มใจ!เพียงแต่ว่า.....ผม” มาคอมบ์พูดเยาะเย้ย

ในระหว่างที่พูด ก็ค่อยๆเปิดถ้วยลูกเต๋าออก ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น ถ้วยลูกเต๋าของวันนี้พิเศษมาก แทบไม่สามารถโกงได้ เว้นแต่อีกฝ่ายก็เป็นคนแบบเดียวกับเขา เพียงแต่ว่า ในระหว่างกระบวนการเขย่า เขาไม่ได้รู้สึกถึงพลังอื่นๆเลย หรือพูดง่ายๆก็คือ เย่เทียนไม่ได้โกงเลย!

ดังนั้นตอนนี้ในถ้วยลูกเต๋ามีเพียงกองผง แล้วจะมีสามสิบแต้มได้อย่างไร?

มาคอมบ์เปิดถ้วยลูกเต๋าด้วยรอยยิ้ม เพียงแต่ในขณะที่เปิด คำพูดของเขาก็หยุดชะงัก และหุบยิ้มทันที ราวกับเป็นคนโง่เขลาไปเลย ดวงตาทั้งคู่เบิกกว้างสีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ !

เงียบ ผู้คนทั้งเหตุการณ์เงียบไปหมด ในห้องนอกจากเย่เทียนแล้ว ยังมีช่ายเหมยเป่า ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ถ้วยลูกเต๋าบนโต๊ะ ด้วยหัวใจที่ตะลึงงัน

เห็นแค่ลูกเต๋าห้าลูกหกแต้มนอนอยู่ข้างในอย่างแน่นหนามั่งคง แต่ว่า ลูกเต๋านั้นกลับไม่ใช่ลูกเต๋าธรรมดาที่เอามาเมื่อตอนแรก แต่กลับกลายเป็นลูกเต๋าที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์ ก็คือลูกเต๋าทั้งห้าลูกที่หายไปตอนที่ก่อนหน้านี้ฉายเซิ่งกับเย่เทียนได้แข่งขันพนันกัน!

ช่ายเหมยเป่ารู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน เธออยู่ห่างจากเย่เทียนไม่ไกลนัก ​​แต่เธอไม่ได้สังเกตเห็นว่าเย่เทียนเล่นลูกไม้อะไร แต่ความจริงกลับเป็นเช่นนี้ เรื่องนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่า ความแข็งแกร่งของเย่เทียนนั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ช่ายเหมยเป่ารู้สึกแย้งในใจ ความแข็งแกร่งของเย่เทียนยิ่งมากเท่าไหร่ แสดงว่าการต่อต้านองค์กรก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น เพียงแต่ถ้าตัวเองคิดจะตามเขาให้ทัน ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเช่นกัน

“ไม่ เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้!” ！”ฉายเซิ่งสีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ บ่นพึมพำอยู่คนเดียว

เขาเคยปะทะกับเย่เทียน และรู้ด้วยว่าเย่เทียนนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ ก็เพราะเหตุนี้ เมื่อกี้เขาจึงมุ่งเน้นความสนใจทั้งหมดจ้องไปที่เย่เทียน แต่เขาก็ไม่ได้ค้นพบว่าเย่เทียนใช้เล่ห์เหลี่ยมกลโกงเแต่อย่างใด!

มาคอมบ์ก็ยิ้มอย่างขมขื่นเล็กน้อย จะบอกว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเย่เทียน ฆ่าเขาให้ตายเขาก็ไม่เชื่อ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถพิสูจน์ได้เลยว่าเย่เทียนทำได้ยังไง!

ผลการเดิมพันแพ้ชนะแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว นี่ก็ต้องโทษจ้าวเกาหมิง ที่เขาเชื่อมั่นในตัวมาคอมบ์มากเกินไป และจงใจป่าวประกาศเรื่องนี้ให้มันใหญ่โต ตอนนี้สามารถพูดได้ว่าหาเหาใส่หัวตัวเองแท้ๆ

ผู้คนนับไม่ถ้วนในโลกภายนอกล้วนกระตือรือร้นและร้อนใจจนรอไม่ไหว เมื่อได้ยินเกี่ยวกับผลการแข่งขันแพ้ชนะ ทุกคนก็อ้าปากค้าง เย่เทียนชนะ เอาชนะมาคอมบ์ ชนะเกมการแข่งขันนี้ เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายจริงๆ!

เพียงเพราะการชนะของเย่เทียนในครั้งนี้ ได้ทำลายหัวใจของผู้คนนับไม่ถ้วน ไม่ต้องพูดถึงผู้ที่แทงฝ่ายมาคอมบ์ เพราะเงินรางวัลต่อรองของเย่เทียนก็สูงขนาดนั้น การชนะในครั้งนี้ ทำให้เจ้ามือที่อยู่เบื้องหลังการเดิมพันต่างๆตื่นตระหนกจนเกือบบ้าคลั่ง เดิมทีเรื่องที่เหนือความคาดหมายนี้พวกเขาควรจะมีความสุข แต่พวกเขากลับหาความสุขไม่เจอ เพราะคนที่แทงฝ่ายเย่เทียนมีไม่มากก็จริง แต่จำนวนเงินกลับไม่ใช่น้อยๆเลย.....

เย่เทียนลุกขึ้นยืน และหันไปมองที่จ้าวเกาหมิงซึ่งมีสีหน้าแย่มาก “เถ้าแก่จ้าว ก็แค่ห้าหมื่นเจ็ดพันหกร้อยล้านเอง แพ้ก็ช่างมันเถอะ อย่าคิดมากเลย ลูกผู้ชาย ต้องใจกว้างๆหน่อย จริงไหม แบบนี้แล้วกัน ผมก็ใจกว้างหน่อย ผมเอาแค่ห้าหมื่นเจ็ดพันห้าร้อยล้านก็พอ เอาเป็นตัวเลขเต็มๆ!”

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เทียน จ้าวเกาหมิงโกรธจนแทบจะกระอักเลือด สีหน้าหมองคล้ำ แม่ง แกเป็นผู้ชนะ แน่นอนว่าแกจะพูดอะไรก็ได้สิ

“โอ้โห เถ้าแก่จ้าว ผมได้เห็นสีหน้าหมองคล้ำของคุณแล้วจริงๆ ไม่เสียแรงที่ผมใจกว้างลดให้หนึ่งร้อยล้าน คุ้มค่าจริงๆ!” เย่เทียนอุทาน

พุด!

ได้ยินเช่นนี้ ทันใดนั้นช่ายเหมยเป่าก็หัวเราะออกมา เย่เทียนคนนี้ ทำให้เขาโกรธแล้วยังทำให้เขาเถียงไม่ขึ้นอีก แต่เธอก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว ในสถานการณ์เช่นนี้ หัวเราะเสียงดังออกมารู้สึกไม่เหมาะสม เธอรีบปิดปากทันที