แม้ว่าภัตตาคารซื่อสี่จะมีสาขาที่เซี่ยหยาง แต่ก็ไม่สามารถไปเปิดที่อันหยางได้
แต่คนก็เยอะมากเยอะมากจริง ๆ
ในฐานะเจ้าของภัตตาคารซื่อสี่ หานจ้าวรู้ได้ในทันที และไม่น่าแปลกใจที่เขารู้จักอาหารทะเล
“คุณหานเคยกินอาหารทะเลบ่อยไหม?” เฉียวเหลียนเหลียนถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"ฉันกินแล้ว แต่ไม่อร่อย มันมีกลิ่นคาวมากกว่าอาหารทั่วไป ฉันยังไม่ได้ชิมอย่างอื่นเลย" หานจ้าวพูดอย่างตรงไปตรงมา
เฉียวเหลียนเหลียนพยักหน้าอย่างไม่แปลกใจ
สำหรับคนที่ไม่ได้อยู่ติดทะเล คงทำใจได้ยากกับกลิ่นคาวของอาหารทะเล
อาหารรสเผ็ดยังไม่เป็นที่นิยมในยุคนี้ หลายคนปรุงแบบอ่อน ๆ พวกเขาไม่รู้วิธีการดับกลิ่นคาวของอาหารทะเล เป็นเรื่องธรรมชาติที่ยอมรับไม่ได้
เป็นเพราะความไว้วางใจของเขาที่มีต่อเฉียวเหลียนเหลียน ทำหานจ้าวสูดดมอาหารทะเลกองโตอีกครั้ง
หากเป็นคนอื่นเขาคงถูกไล่ออกไปแล้ว
"คุณเฉียว คุณจะทำอย่างไรกับอาหารทะเลนี้?" หานจ้าวมองไปข้างหน้าอย่างคาดหวัง "ในเมื่ออาคารรู้ว่าคุณซื้อของพวกนี้ ทุกคนก็รอที่จะชิมอาหารปรุงสำเร็จ"
“มั่นใจในฉันเกินไปแล้ว” เฉียวเหลียนเหลียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
"ถูกต้อง ตอนนี้คุณเป็นปรมาจารย์ที่ลึกลับที่สุดในภัตตาคารซื่อสี่ มีกี่คนที่ต้องการแย่งคุณไป แม้แต่ร้านอาหารใหญ่ ๆ ในอันหยางก็มาหาฉัน และต้องการเชิญคุณไป" หานจ้าวพูดอย่างเคร่งขรึม "แต่ฉันปฏิเสธแทนคุณ และคุณก็มีงานเสริมที่อื่น เชื่อว่าคุณไม่ไปแน่นอน"
นี่คือความมั่นใจของเขา และเป็นเหตุผลที่ทำให้เขากล้าพูดแบบนี้
ต้องบอกว่าหานจ้าวเป็นคนฉลาด
"นั่นเป็นปกติ" เฉียวเหลียนเหลียนตอบกลับ และเขาต้องให้ความมั่นใจแก่เขา "อย่ากังวลไปเลยคุณหาน ฉันต้องการเปิดสาขาของภัตตาคารซื่อสี่แห่งนี้ในราชวงศ์ต้าหยูในอนาคต เพื่อให้ผู้คนทั่วทุกที่สามารถกินอาหารที่ฉันทำ"
"เอาล่ะ ตกลงแล้ว ไม่ช้าก็เร็ว เราจะขยายสาขาภัตตาคารซื่อสี่ไปทั่วทุกที่!" หานจ้าวไม่รู้ว่าจะวางความตื่นเต้นไว้ที่ไหนได้
นี่คือความปรารถนาที่เขาเฝ้าทะนุถนอมมาตลอดชีวิต ซึ่งครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าจะไม่มีวันเป็นจริง
แต่เฉียวเหลียนเหลียนทำให้เขามีความหวัง และคิดว่าอนาคตกำลังจะมาถึงอีกไม่ช้า
“หุ้นส่วนทั้งสอง”
สองคนกำลังคุยกันสนุก
ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากรอเป็นเวลานานแต่ไม่เจอใคร คุณหูที่วิ่งออกไปหาหุ้นส่วนทั้งสองก็หยุดคุยกัน “เร็วเข้า น้ำแข็งละลายอีกแล้ว"
หานจ้าวลูบคางด้วยความลำบากใจ "เรามาแล้ว เหล่าหู เอาน้ำแข็งมากลบเพิ่ม"
" น้ำแข็งสำหรับทำมันฝรั่งทอดกรอบในฤดูร้อนใกล้หมดแล้ว ใช้ไม่ได้จริง ๆ" คุณหูกระวนกระวาย
เฉียวเหลียนเหลียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ "กำลังจะมาแล้ว มันกำลังมา"
เธอเดินตามหานจ้าวออกไป
ก้อนน้ำแข็งที่รักษาอุณหภูมิกำลังละลายแล้ว แต่ก็ยังมีความเย็นอยู่บ้าง และอาหารทะเลก็เปลี่ยนจากสถานะเย็นและแข็งเป็นสถานะอ่อน ซึ่งเป็นสถานะที่ดีที่สุดที่จะใช้
เฉียวเหลียนเหลียนล้างมือ จับปลาหมึกแปรรูปแล้วสองตัว อันดับแรกนำมาเสียบไม้ จากนั้นปาดแนวขวางทั้งสองด้านเบา ๆ จากนั้นนำเหล้ามาดับกลิ่นคาว และเริ่มทอดในกระทะ
หลังจากนั้น เธอส่งสัญญาณให้พ่อครัวโจวมาดู และทำซอสด้วยตัวเอง
ซีอิ้วขาว 2 ช้อน ผงอร่อย 2 ช้อน ผงยี่หร่า 2 ช้อน น้ำตาลเล็กน้อย น้ำมันงา 2 ช้อน ซีอิ๊วหวาน 2 ช้อน งาขาว 1 ช้อน และพริกป่น 1 ช้อน ผสมให้เข้ากัน
ตอนนี้ปลาหมึกก็ใกล้จะสุกแล้ว
เฉียวเหลียนเหลียนนำแปรงจุ่มลงซอสปรุงรส แล้วทาลงที่ตัวปลาหมึกเป็นชั้นบาง ๆ
“มี” พ่อครัวโจวส่งกระทะเหล็กให้หนึ่งโหลว
เฉียวเหลียนเหลียนหยิบกระทะอันที่ใหญ่กว่า ใส่ปลาทะเลลงไป โรยหอมหัวใหญ่ ขิง กระเทียม และไวน์ข้าว แล้วหมักทิ้งไว้
ปลาย่าง แตกต่างจาก ปลาหมึกย่าง แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันแค่คำ ๆ เดียวก็ตามก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ปลาย่างต้องย่างไฟอ่อน ๆ ก่อน เนื้อจะมีสีเหลืองเล็กน้อย กึ่งสุกกึ่งดิบก็ถือว่าย่างเสร็จแ ล้ว
จากนั้นหั่นเครื่องเคียง เช่น หอมหัวใหญ่ เห็ดหูหนู และรากบัว เป็นชิ้นๆ อะไรก็ได้ ขอแค่กินได้ก็พอ
ตั้งน้ำมันให้ร้อน ใส่ใบกระวาน และเครื่องอื่นๆ ผัดให้หอม โยนทิ้ง จากนั้นใส่น้ำตาลกรวด 1 กำมือ พริกชี้ฟ้า 1 กำมือ เนย 1 ก้อน ผัดน้ำมันให้หอม เติมน้ำและส่วนผสมอื่น
ในเวลานี้ปลาเกือบจะย่างแล้ว และมันก็กระจายไปในกระทะเหล็กขนาดใหญ่
เพื่อป้องกันการติดกระทะเหล็ก ให้วางผักสดไว้ด้านล่าง วางปลาไว้ตรงกลาง และด้านบนวางผักสดลงไป
จากนั้นวางกระทะขนาดใหญ่บนเตาอย่าง รอให้ระอุและเนื้อปลาจะเต็มไปด้วยน้ำ แล้วค่อยๆ สุก และอร่อย
รอซักครู่หนึ่งก็สามารถเอากระทะลงได้
ยังไม่จบ เพื่อให้รสชาติสมบูรณ์ เฉียวเหลียนเหลียนโรยพริกแห้งและพริกไทยบนตัวปลา ราดน้ำมันร้อน ๆ ลงไป
เธอวางกระทะร้อนและช้อน จากนั้นเช็ดมือ “ชิมสิ”
หานจ้าวอดใจรอไม่ไหว เขายื่นตะเกียบไปเขี่ยปลา
ปลาทะเลเนื้อนุ่ม จับเบา ๆ เนื้อปลาสีขาวราวกับหิมะเมื่อถูกกดลงไป น้ำมันสีแดงจะปกคลุมเนื้อปลาสีขาวราวกับหิมะจะมีกลิ่นที่สดชื่น เผ็ดร้อนแผ่ออกมา
พอเข้าปากความเผ็ดจะติดปลายลิ้น นุ่มละมุน กลิ่นคาวของปลาทะเลก็หายไป เหลือแต่ความอร่อย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า
ตอนที่36หายค่ะ แก้ไขให้หน่อยนะคะ...
เนื้อหาตอน 21-25หาย แก้หน่อยนะคะ...
เนื้อหาหายแก้หน่อยนะคะ...
เนื้อหาหายค่ะ...
ตอนที่ 21-25 เนื้อหาหายไปค่ะรบกวนแก้ไขให้หน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ลุ้นๆๆๆ ขนมอบต้องมา...
รัททายาทเป็นพ่อที่เลวมากๆ...
สนุกๆ รอตอนต่อไปค่ะ...
เริดๆๆ...
รอต่อค่าาา...