เฉียวเหลียนเหลียนเกาศีรษะของเธอ
เธอไม่คิดว่าคนๆหนึ่งทีเธอได้ช่วยไว้จะทำให้เธอเดือดร้อน
หญิงสาวสองคนนี้ หลี่ชุนฮัว หญิงสาวที่มีรูปร่างสูง หญิงสาวที่อารมณ์เกรี้ยวกราดก็คือหลี่ชุนฮัว ทำไมตอนนี้เธอถึงยืนสงบเสงี่ยมเหมือนแมวอยู่ข้างๆเฉียวเหลียนเหลียน
เรียกได้ว่า...นกใหญ่อาศัยคน
“ไปส่งฉันเถอะ ไปส่งฉันได้ไหม?” หลี่ชุนฮัวดึงแขนเสื้อของเฉียวเหลียนเหลียน น้ำเสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
เฉียวเหลียนเหลียนเบิกตากว้าง และในที่สุดเธอก็พยักหน้าตกลง “ตกลง ฉันจะเอาตะกร้าไม้ไผ่ไปเก็บในบ้านก่อน ฉันออกไปค่อนข้างนาน เดี๋ยวเด็กๆจะงอแง"
หลี่ชุนฮัวยิ้มและเดินตามเธออย่างใกล้ชิดไม่ปล่อยห่างแม้แต่ก้าวเดียว
ณ บ้านป้าหลิว
เมื่อกู้เชวี่ยได้ยินเสียง เธอก็รีบวิ่งไปปิดประตูอย่างรวดเร็ว
เมื่อเธอเห็นเฉียวเหลียนเหลียน ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้น แต่เมื่อเธอเห็นหลี่ชุนฮัวที่ยืนอยู่ข้างๆหน้าเธอก็เย็นชาขึ้นมาทันที
เธอเปิดประตูเปิดออกและพูดเสียงดังว่า “พ่อคะ มีคนมาหาพ่อค่ะ”
กู้เส้ากำลังสนุกกับงานของเขาในบ้านหลังเก่า เมื่อได้ยินเสียง เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าเป็นหลี่ชุนฮัว
เฉียวเหลียนเหลียน "..."
คิดว่าไปที่ ๆคนเยอะ ๆ ผู้หญิงที่ชอบคุณจะตัวติดคุณไหม?
ตัวไม่ติดจริงๆ
หลี่ชุนฮัวไม่ได้มองกู้เส้า ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อเธอเห็นผู้ชายจำนวนมากที่ทำงานอยู่ในบ้านหลังเก่า เธอรีบวิ่งเข้าไปในบ้านของเฉียวเหลียนเหลียนอย่างรวดเร็ว
กู้เชวี่ยกำลังจะพูด และเมื่อเหลือบไปที่เฉียวเหลียนเหลียน
เฉียวเหลียนเหลียนยิ้ม และไม่ได้บอกลูกสาวคนโตว่าเกิดอะไรขึ้น
แม้ว่าหลี่ชุนฮัวจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร แต่มันก็เป็นเรื่องเลวร้าย และเธอต้องปกปิดมันไว้เพื่อไม่ให้ทำลายชื่อเสียงของหลี่ชุนฮัว
“แม่” กู้เกอกำลังเล่นอยู่คนเดียวในบ้าน และเมื่อเธอเห็นเฉียวเหลียนเหลียนกลับมา เธอโยนของที่อยู่ในมือของเธอ และเดินโซเซไปทางเฉียวเหลียนเหลียน “แม่ เสี่ยวเกอเอ๋อร์คิดถึงแม่”
เฉียวเหลียนเหลียนอุ้มเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ไว้ในอ้อมแขน และทั้งสองคนก็หมุนตัวและนั่งลงบนขอบเตียงด้วยกัน
“วันนี้เสี่ยวเกอเอ๋อร์เป็นไงบ้าง?” เฉียวเหลียนเหลียนถาม
“ดีมาก ดีมาก เสี่ยวเกอเอ๋อร์อยากจะร้องไห้คิดถึงแม่หลายครั้ง แต่พี่สาวบอกว่าร้องไห้ไม่ได้ เสี่ยวเกอเอ๋อร์ไม่ร้องไห้เลย” กู้เกอกระซิบ
หัวใจของเฉียวเหลียนเหลียนกำลังละลาย
เธอลูบศีรษะของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ และจูบเธอที่หน้าผากอีกครั้ง “เกอเอ๋อร์เด็กดี เด็กดีที่สุด”
กู้เกอหัวเราะอย่างมีความสุข และจูบหน้าผากแม่ของเธอเบาๆ
สองแม่จูบกันไปมา
หลี่ชุนฮัวมองจากด้านข้าง สายตาของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉา
เฉียวเหลียนเหลียนเล่นกับกู้เกออยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพูดกับเธอเบา ๆ ว่า “เสี่ยวเกอเอ๋อร์ แม่จะไปส่งป้าชุนฮัวกลับบ้าน ใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง เกอเอ๋อร์รออยู่บ้านนะ”
“อ๊า? แม่จะออกไปข้างนอกอีกแล้วเหรอ?” กู้เกอดูไม่เต็มใจ “เกอเอ๋อร์ไม่อยากให้แม่ของเธอออกไปข้างนอก”
กู้เส้าเพิ่งเข้ามาในบ้านเพื่อหยิบคีม เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้เขาก็ขมวดคิ้ว "หมู่บ้านตระกูลหลี่อยู่ไม่ไกลจากเรา ไปส่งทำไม?"
เฉียวเหลียนเหลียนชำเลืองมอง และพูดเบา ๆว่า "ได้ยินว่าช่วงนี้ไม่ปลอดภัยสำหรับเธอในฐานะผู้หญิงที่จะกลับบ้านคนเดียว"
“ถ้าเช่นนั้น เธอก็ไม่ควรไปส่ง” กู้เส้าพูดโดยไม่รู้ตัว “ถ้าเธอตกอยู่ในอันตรายจะทำอย่างไร?”
แต่ลูกสาวของอา ไม่ไปส่งไม่ได้
กู้เส้ากวาดสายตามองไปรอบๆ เห็นกู้จงนั่งเงียบ ๆ อยู่ที่หัวเตียง "ฉันจะไปส่งเธอกับกู้จง"
ถ้าเป็นเช่นนี้ เฉียวเหลียนเหลียนก็จะไม่เป็นอันตราย
กู้จงผู้ถูกเรียก "..."
“รู้แล้ว” หลี่ชุนฮัวมองเฉียวเหลียนเหลียน ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความเฉลียวฉลาด “เหลียนเหลียน ฉันขอกอดเธอหน่อยได้ไหม?”
เฉียวเหลียนเหลียนหมดคำจะพูด
เฮ้ พี่สาว เมื่อก่อนเธอรังเกียจฉันมากไม่ใช่เหรอ?
คุณชอบพ่อของลูกฉันไม่ใช่เหรอ?
ดูเหมือนว่าเราจะเป็นคู่แข่งกันในเรื่องความรัก
“ทำไมหล่ะ...” ก่อนที่เธอจะเอ่ยถาม เธอก็กอดเฉียวเหลียนเหลียนแน่น
หลี่ชุนฮัวรูปร่างสูงและผอมเพรียว มีทรวดทรง แม้ว่าเฉียวเหลียนเหลียนจะวิ่งไปรอบ ๆ แต่เธอก็ยังผอมและเตี้ย เมื่อเธอถูกกอดกระทันหัน ร่างของเธอก็อ่อนยวบไปทันที
กู้เส้าอยู่ไม่ไกลก็ลืมตา
นี่... นี่มันเกิดอะไรขึ้น...
“ขอบคุณ เหลียนเหลียน” หลี่ชุนฮัวปล่อยเธอทันที เธอเดินถอยหลังไปสองก้าว หันหลังกลับและเข้าไปในบ้าน จากนั้นรีบล๊อกกลอนอย่างรวดเร็ว
เฉียวเหลียนเหลียนยักไหล่ เธอหันกลับมาอย่างช่วยไม่ได้ และออกจากหมู่บ้านตระกูลหลี่อย่างช้าๆ
กู้เส้าเดินตามจากระยะไกล เขาลังเลเล็กน้อยที่จะติดตาม
ขณะนี้เกิดอุบัติเหตุขึ้น
เฉียวเหลียนเหลียนเพิ่งออกจากหมู่บ้านตระกูลหลี่ และเดินไปที่ทางเข้าหมู่บ้าน มีเงาดำสองสามคนพุ่งเข้ามา ราวกับว่าพวกเขาซุ่มโจมตีมานานแล้ว
“เร็ว เร็ว จับเธอไว้ อย่าปล่อยให้เธอหนีไป” อีกคนตะโกน
ทันทีหลังจากนั้น กระสอบตกลงมาจากท้องฟ้าและห่อเฉียวเหลียนเหลียนไว้
ในเวลาเดียวกัน รถม้าอีกคันก็วิ่งมาและหยุดอยู่ตรงหน้ากลุ่มคนอย่างอันตราย
คนด้านหน้าร่วมมือกันอย่างสามัคคี พวกเขาโยนกระสอบลงบนรถม้า และกระโดดขึ้นไปบนรถม้า
รถม้าวิ่งอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าไปยังตำบลซีหยาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า
ตอนที่36หายค่ะ แก้ไขให้หน่อยนะคะ...
เนื้อหาตอน 21-25หาย แก้หน่อยนะคะ...
เนื้อหาหายแก้หน่อยนะคะ...
เนื้อหาหายค่ะ...
ตอนที่ 21-25 เนื้อหาหายไปค่ะรบกวนแก้ไขให้หน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ลุ้นๆๆๆ ขนมอบต้องมา...
รัททายาทเป็นพ่อที่เลวมากๆ...
สนุกๆ รอตอนต่อไปค่ะ...
เริดๆๆ...
รอต่อค่าาา...