คุณแมงดากลายเป็นซีอีโอไปแล้ว! นิยาย บท 8

อติรุจแทบเข่าทรุด

“ค..คุณคิมหันต์พาผู้หญิงคนนั้นออกไป คุณคิมหันต์บอกว่านายเป็นคนสั่ง”

คิมหันต์พานิสราออกไปงั้นเหรอ?

ความสงสัยปรากฏขึ้นในดวงตาของอติรุจ

“แน่ใจหรือว่านั่นคือคิมหันต์?” เขาถามย้ำ

"คุณอติรุจครับ พวกเราจำไม่ผิดแน่นอนครับ เราทุกคนเห็นคุณคิมหันต์! คุณคิมหันต์ยืนยันว่าเป็นคุณอติรุจต้องการพบผู้หญิงคนนั้น...”

คิมหันต์พูดอย่างนั้นเหรอ?

ฉันเลี้ยงเขามาเองกับมือ เด็กคนนั้นไม่เคยโกหก!

แต่เขาโกหกเพื่อช่วยชีวิตผู้หญิงคนนั้น!

ที่สำคัญไปกว่านั้น เขาไปเจอผู้หญิงหยาบช้าคนนั้นได้ยังไงและตอนไหนกัน?

“ตามหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอเดี๋ยวนี้!”

เสียงคำรามโกรธเกรี้ยวของอติรุจทำให้บอดี้การ์ดทุกคนตกใจ พวกเขารีบรับปากว่าจะตามผู้หญิงคนนั้นกลับมา

...

ทันทีที่อติรุจวางสาย เขาโกรธจัดและกำลังหาทางระบายมันออกมาก็พอดีจังหวะมีคนมาเคาะประตูห้อง

"เข้ามา!"

เสียงเยือกเย็นนั้นทำให้ขจรผู้ช่วยของอติรุจกลืนน้ำลายด้วยความกลัวอยู่ด้านนอก เขารวบรวมความกล้าก่อนผลักประตูเปิดเข้าไปอย่างระมัดระวัง

อติรุจเงยหน้าขึ้นมองขจรด้วยสายตาเย็นชา ขจรได้แต่ฝืนยิ้ม แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยให้หน้าเขาดูดีขึ้นเลย

“นายควรมีเหตุผลมากพอที่มารบกวนฉันในเวลานี้!”

ขจรดึงสติกลับมาที่จุดประสงค์ในการมาหาอติรุจทันที

"คุณอติรุจครับ เครือข่ายออนไลน์ของบริษัทเราถูกแฮ็กครับ ตอนนี้ล่มทั้งระบบเลย”

"อะไรนะ?"

อติรุจเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ของตัวเองทันที จริงอย่างที่ขจรรายงาน รหัสของเครือข่ายถูกแก้ไข เขาไม่สามารถเข้าสู่ระบบได้ หน้าจอเป็นสีดำ พร้อมข้อความสีแดงที่เหมือนจงใจสื่อมาที่เขา:

คุณอติรุจ สหพาณิชย์ กล้าดียังไงมารังแกผู้หญิงของผม คุณกำลังรนหาที่ตาย?

"ใครที่ทำแบบนี้?" ใบหน้าของอติรุจเข้มขึ้นอย่างทันที

“ระ..เรายังไม่รู้เลย!”

ในวินาทีถัดมา เสียงแก้วแตกกระจายดังก้องไปทั่วห้องทำงาน เหยือกรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นถูกโยนลงพื้น น้ำเจิ่งนองอยู่บนพื้นที่เต็มไปด้วยเศษแก้วเล็ก ๆ

“ก็ไปสืบมาซิว่าใครเป็นคนทำ! หรือว่านายอยากจะรู้ว่าถ้าหาไม่ได้จะเกิดอะไรขึ้น!”

“ค..ครับ ครับ!"

ฉันรู้ว่าฉันค่อนข้างหล่อ แต่นี่มันมากเกินไปหรือเปล่า?

ฉันเพิ่งกลับมาเอง อะไรจะดังภายในข้ามคืนขนาดนี้

หัวใจของนิสราเต้นระรัว เมื่อห้าปีที่แล้วอติรุจได้เสนอรางวัลหนึ่งล้านเหรียญเพื่อค้นหาที่อยู่ของเธอ

มันอาจจะเป็น...

หน้าจอทีวีเปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่หล่อเหลาของคิมหันต์อีกครั้ง

นี่คือ...

ใจของนิสราสั่นไหว เธอรีบขยับเข้าไปใกล้ทีวีเพื่อดูใกล้ ๆ

นี่คือลูกชายของฉันที่ฉันทิ้งไว้กับอติรุจใช่ไหม

เขาดูเหมือนวายุจริง ๆ ...

นิสราเอื้อมมืออันสั่นเทาไปแตะใบหน้าของคิมหันต์บนหน้าจอ ดวงตาของเธอหรี่ลง

“แม่คะ ทำไมเขาดูเหมือนพี่ยุจังเลย” เมทินีก็งง

“แม่ เด็กคนนั้นไม่สบาย พ่อของเขากำลังตามหาหมอญาณิศา หนูรู้สึกสงสารเขาจังค่ะ” ธารากระพริบตาอย่างไร้เดียงสา

“แม่ครับ คุณอติรุจ สหพาณิชย์กำลังตามหาหมอเทวดาอยู่ เขากำลังตามหาญาณิศา หมอเทวดา!”

ญาณิศา

... ด้วยสัญชาตญาณอะไรบางอย่าง วายุมองไปทางนิสรา

หมอเทวดาที่ซึ่งอติรุจกำลังตามหาก็คือแม่ของเรานี่เอง