คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 831

“คุณตรวจสอบมาจริง ๆ เหรอ?” แคทเธอรีนเยาะเย้ย “ดูเหมือนว่าคุณไม่เชื่อฉันเลยสินะ”

ฌอนไม่รู้จะตอบเธอว่ายังไงดี

เขาโกรธมาก เขาเข้าใจถ่องแท้แล้วว่าการยกหินทับเท้าตัวเองหมายความว่าอย่างไร เขาทำพลาดจนเสียโอกาสสำเร็จในมือ

“ตามที่อินเทอร์เน็ตว่าไว้ ถ้าหากท่านประธานาธิบดีผู้ทรงอำนาจคนหนึ่งมาตกหลุมรักฉันเข้า ฉันพูดอะไรก็ตามเขาก็เลือกที่จะเชื่อฉันโดยไม่มีข้อแม้ แต่ความจริงไม่ใช่เลยสักนิด” แคทเธอรีนถอนหายใจเงียบ ๆ “พอเข้าใจได้แหละว่าคุณเชื่อทุกอย่างที่ซาร่าบอกคุณ แต่คุณไม่เคยเชื่อสิ่งที่ฉันพูดเลย ถ้าเป็นซาร่าทุกอย่างก็คงแตกต่างไป”

“ผมขอโทษ...” หัวใจของฌอนวูบ

ใช่เลย ทุกครั้งที่เธอทะเลาะกับซาร่า เขาเลือกที่จะเชื่อซาร่าโดยไร้ข้อแม้เสมอ แต่จากนี้ไปเขาเข้าใจแล้วว่าในอดีตอาจมีบางครั้งที่เขาเข้าใจเธอผิดไป

บางทีซาร่าก็โกหกด้วยเช่นกัน เขาไม่คิดเลยว่าในวันนั้นยาเอลจะทำได้ถึงขนาดนี้ทั้งที่เขาอยู่แค่ตรงข้างนอกประตูนั้นเอง

“ฉันกําลังลงไปค่ะ ฉันจะได้ทวงคืนความแค้นในวันนั้นด้วยตัวเอง” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็พูดอย่างเย็นชา

"ตกลง"

ฌอนรออยู่ชั้นล่างเป็นเวลาสิบนาทีก่อนที่แคทเธอรีนจะขึ้นรถ

.

“แคธี่นี่คือของขวัญที่ผมเลือกให้คุณระหว่างทางมาที่นี่” ฌอนยื่นกล่องให้เธอ

แคทเธอรีนเปิดมันและเห็นต่างหูเพชรทรงห้อยตุ้งติ้งคู่หนึ่ง

“ผมเห็นว่าคุณดูสวยมากเมื่อสวมต่างหูเมื่อคราวก่อน” ฌอนอธิบายอย่างอ่อนโยน

"นี่เป็นของขวัญเพื่อขอโทษหรือเปล่าคะ?" แคทเธอรีนถามตรงๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน