คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 830

เฮดลีย์เงยหน้ามองด้วยความประหลาดใจ ดูเหมือนว่าคุณโจนส์กําลังสะสางหนี้เก่าปิดบัญชี ถ้าเป็นเขา เขาก็คงไม่พอใจเช่นกัน “ผมก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน ครั้งนั้นผมเห็นยาเอลถอดเสื้อโค้ทของคุณโจนส์ออก เผยให้เห็นสายรัดด้านใน แล้วดึงเสื้อผ้าอื่น ๆ อีกและหลายส่วนก็... เปิดเผย ผมหยุดเธอตอนที่เธอกําลังจะถอดกางเกงของคุณโจนส์เท่านั้น แต่ยาเอลคิดว่าผมข้องใจเธอที่ทำการค้นตัวได้ไม่ดี เธอจึงต้องการให้ผมทําแทน นั่นคือตอนที่คุณเข้ามา”

ฌอนกําหมัดแน่นและจ้องไปที่เออร์วิงและรอย "บอกความจริงมา"

เออร์วิงกลัวมากจนโพล่งออกมาว่า “เป็นตามที่ผู้ช่วยยังพูดนั่นแหละครับ”

“แล้ว... ยาเอลพยายามจะถอดกางเกงของแคทเธอรีนงั้นหรือ?” ฌอนหรี่ตาลง

รอยสําลักน้ำลายอย่างประหม่า “ยาเอลบอกว่าเธอกลัวว่าแคทเธอรีน โจนส์จะซ่อนมันไว้ในกางเกงครับ...”

ก่อนที่เขาได้ทันพูดจบ ฌอนก็ต่อยหมัดแรงใส่เขาไปทีหนึ่ง

เออร์วิงและรอยถูกทุบตีจนสะบักสะบอม แต่ไม่มีใครกล้าสู้กลับหรือส่งเสียงร้อง

"ดังนั้นพวกแกก็เห็นหมดทุกอย่าง" เส้นเลือดที่แขนของฌอนนูนขึ้นมา คนเหล่านี้เคยเห็นผู้หญิงของเขาแล้วและเขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้ควักลูกตาพวกเขาออกมา

“เรา... เราเปล่านะครับ” เออร์วิงและรอยตัวสั่น พวกเขาไม่กล้ารับเพราะมันอาจถึงตาย

“แกจะไม่เห็นเธอได้ยังไง? แกสองคนเป็นคนที่กดตัวเธอไว้ แกต้องเห็นชัดเจนมาก” ฌอนเหยียบมือพวกเขาอย่างไร้ความปราณี “ทําไมตอนนั้นแกไม่พูดอะไรเลย? ถึงแม้ฉันต้องการหย่ากับแคทเธอรีนแต่เธอก็ยังเป็นภรรยาเก่าของฉัน แกกล้าหยามเกียรติเธอได้ยังไงกัน?”

“เราขอโทษครับคุณชายใหญ่ฮิลล์” ชายสองคนคุกเข่าลงคํานับกับพื้น “ตอนนั้นคุณรังเกียจคุณโจนส์มาก เราคิดว่าคุณรังเกียจเดียดฉันท์ดูหมิ่นหยามเธอไปแล้ว และเนื่องจากยาเอลเป็นเพื่อนร่วมงานของเรา เราจึงคิดว่าเราสามารถ... แสร้งทำเป็นมองไม่เห็นได้”

เลือดของฌอนเดือดพล่าน

เขารู้ว่าพวกนั้นกําลังพูดความจริง เป็นเพราะเขาดูถูกแคทเธอรีนทำให้พวกนั้นกล้าทําให้เธออับอาย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน