“ผู้หญิงคนนั้นกลับไปแล้วเหรอ?” ฌอนลงนั่งข้างเชสเตอร์ “เชสเตอร์ นายจะอดทนกับผู้หญิงคนนั้นต่อไปเหรอ? ฉันไม่ค่อยชอบซินดี้มากนักรอกนะ แต่หลังจากเหตุคืนนี้ฉันว่าเธอแย่มากจริง ๆ เธอไม่คู่ควรกับนาย”
"เรื่องบางอย่างก็ช่วยไม่ได้" เชสเตอร์จิบไวน์นัยน์ตาลุ่มลึก “แล้วนายล่ะ? จะกลับไปหาแคทเธอรีนจริง ๆ เหรอ?”
“"ใช่เลย” คืนนี้ฌอนอารมณ์ดี แน่นอนว่ามันคงดีกว่านี้ถ้าเขาไม่ได้เจอซินดี้กลางคัน
เชสเตอร์มองเขาอย่างเป็นห่วง “นายเคยคิดบ้างไหมว่าแคทเธอรีนจริงใจที่จะอยู่กับนายหรือว่า... เธอมาเพื่อแก้แค้นนายเท่านั้น?”
ใบหน้าหล่อเหลาเริงร่าอยู่ถึงกับเหวออ้าปากค้างทันที ฌอนวางแก้วไวน์ของเขาและแววตาเย็นชาก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะกลัวลนลาน แต่เชสเตอร์รู้จักเขาตั้งแต่ยังเป็นเด็กจึงเข้าใจ เขากล่าวต่อไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ลองนึกถึงสิ่งที่นายทํากับเธอไว้ในอดีตเพราะซาร่าสิ นายกักบริเวณเธอในบ้าน บังคับให้เธอหย่า ผลักเธอล้มลงไปซึ่งทําให้เธอสูญเสียลูก ส่งเธอเข้ารับการบำบัดรักษาที่โรงพยาบาลจิตเวชและอื่น ๆ อีกหลายอย่าง นายคิดว่าเธอปล่อยวางความแค้นในใจเธอจนหมดสิ้นไม่เหลือความเกลียดชังอยู่เลยได้หรือเปล่า?”
เปลือกตาของฌอนกระตุกกับแต่ละสิ่งที่เชสเตอร์พูด หน้าอกของเขารู้สึกเจ็บปวดราวกับกําลังถูกแส้โบยตี
ถ้าเชสเตอร์ไม่พูดถึงมันขึ้นมา เขาคงไม่กล้ามองย้อนหลังกลับไปว่าเขาทําหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำร้ายเธอให้เจ็บปวด
“นายคิดว่าเธอพยายามกลับมาเอาคืนฉันเหรอ?” เป็นเวลานานกว่าเขาจะพูดเสียงต่ำขึ้นมา
"ก็ใช่ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้นี่" เชสเตอร์ตบไหล่เขา “ฉันแค่เตือนนายแหละ อย่าถลำลึกแล้วถึงค่อยมาพบว่าเธอกําลังเล่นกับนายอยู่ หรือบางทีเธอก็อาจจะใช้วิธีอื่นแก้แค้นนายก็ไดเ”
เพล้ง
แก้วในมือของเขาแตกละเอียดทันที เลือดสีแดงสดไหลออกมาพร้อมแอลกอฮอลล์ ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนเย็นชา “เป็นไปไม่ได้.. เธอรักฉัน ฉันรู้สึกได้ เมื่อก่อนนี้ฉันไม่ได้รักเธอและนั่นคือเหตุผลที่ฉันทำเกินเลย แต่ต่อจากนี้ไปฉันจะรักเธอ ฉันจะมอบทุกสิ่งที่ดีที่สุดให้เธอจนหมดหัวใจ”
“เอาล่ะถ้านายคิดแบบนั้น ฉันก็ทําอะไรไม่ได้แล้ว ฉันพูดในสิ่งที่ต้องพูดไปแล้ว”
เห็นเขาเป็นแบบนี้ เชสเตอร์ได้แต่ถอนใจแรงและยื่นทิชชู่ให้เขา “บอกหน่อย ทําไมนายกับร็อดนีย์ถึงทําตัวแบบนั้นเพราะผู้หญิงเสมอ? ทำไปเพื่ออะไรกัน? โชคดีที่ฉันไม่ได้ดุเดือดน่ากลัวเท่านายทั้งคู่”
“ฮา! แหมใครนะเป็นคนเรียกพวกเราไปดื่มทั้งคืน ตอนรู้แชริตี้กำลังนัดนอนกับชายอื่นล่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...