แคทเธอรีนบอกว่าเธอไม่มีความรู้สึกต่อฌอนแล้ว
มุมหัวตาของฌอนแดงขึ้นด้วยความเจ็บปวด
ปรากฎว่าที่ผ่านมาเธอให้โอกาสเขา และเธอก็ยอมให้ใจเขา
แต่เขาพลาดโอกาสนั้นไปในคืนที่เขาทิ้งเธอไว้ตามลําพังบนภูเขาเม้าท์เวลลิงตันโดยไม่คิดไตร่ตรอง
ฌอน โอ้ ฌอน เพื่อซาร่าแล้ว คุณได้ทําร้ายผู้หญิงคนนี้ที่เคยรักคุณไว้มากเพียงใด?
“ฌอนคะ ฉันรู้ว่าคุณจะไม่มีวันปล่อยซาร่าไป ดังนั้นเราจะเป็นคู่แข่งกันในอนาคต”
แคทเธอรีนถปลดมือออกจากการสัมผัสของเขาและจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
“อย่าทิ้งผม แคธี่...” ยิ่งฌอนอยากวิ่งตาม บาดแผลหลังการผ่าตัดของเขาก็เปิดออก และเลือดก็เปื้อนชุดของเขา ทุกย่างก้าวที่เดิน แผลของเขาราวกับค่อย ๆ ถูกเฉือนให้เปิดออก ความเจ็บปวดรุนแรงมากจนใบหน้าของเขาขาวราวกับเป็นแผ่นกระดาษ
เขาต้องการบอกเธอให้รู้ว่าเขาไม่ต้องการเป็นคู่แข่งของเธอ ตรงข้ามเขาอยากให้เธอเป็นแฟนและภรรยาของเขาแทน เขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวพัวพันกับเรื่องของซาร่าอีกต่อไป
อย่างไรก็ตามร่างกายของเขาไม่ยินยอมให้เขาได้ก้าวต่อไป
ฌอนล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด เมื่อเงยหน้าขึ้นเขาทันมองเห็นแคทเธอรีนเหลียวศีรษะเธอมาและเหลือบมองเขาในขณะที่ตาของเขาพร่ามัว แต่สายตาของเธอเย็นชาและเธอก็จากไปโดยไม่มีเจตนาที่จะหันหลังกลับ
เธอจากไป แบบนั้นแหละ
ถึงแม้ว่าเธอจะเห็นเสื้อของเขาเปื้อนเลือดและเห็นว่าเขาเจ็บปวดมากจนกําลังจะหมดสติ แต่เธอก็ไม่หันหลังกลับ เธอไม่แม้แต่ตื่นตกใจ เป็นกังวล หรือหวาดกลัวเลยด้วยซ้ำ
ฮ่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...