คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 926

ในขณะที่ร็อดนีย์กำลังไปต่อไม่ถูก จู่ ๆ คุณท่านสโนว์ก็โทรเข้ามา

ร็อดนีย์ตกใจจนแทบจะปาโทรศัพท์ทิ้ง การได้เห็นสายจากครอบครัวสโนว์ตอนนี้ก็ราวกับเห็นราชาแห่งนรกโผล่เข้ามาในชีวิตก็ไม่ปาน

จากนั้นโทรศัพท์ก็หยุดดัง แต่ไม่นานก็จะมีสายเรียกเข้ามาอีก ซึ่งยังคงวนเวียนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ

ร็อดนีย์ทําได้แค่เพียงรับสายเพราะไม่มีทางเลือกอื่น "คุณปู่..."

“แกกล้าดียังไงที่เรียกฉันว่าคุณปู่ ทั้งที่ทำตัวหูหนวกไม่ฟังคําพูดของฉัน? แกมันชั่วร้าย ฉันไม่ควรปล่อยแกออกไปข้างนอกเลย” นายท่านสโนว์โกรธรุนแรงมาก “ฉันเพิ่งปล่อยแกออกไปเมื่อเช้านี้ แล้วแกก็ไปขอซาร่าแต่งงานในตอนเย็น กลับมาเลยนะฉันจะทุบตีแกให้ตาย”

“คุณปู่ครับ ซาร่าน่าสงสารจริง ๆ นะ ผมต้องลุกขึ้นมาปกป้องเธอในครั้งนี้ ผมไม่เข้าใจว่าทําไมทุกคนถึงมีอคติต่อซาร่า”

ร็อดนีย์พูดอย่างหงุดหงิดว่า “แคทเธอรีนเป็นคนนอกแต่พวกปู่ทุกคนเชื่อทุกอย่างที่เธอพูด ผมเป็นหลานชายแท้ ๆ ของปู่ ปู่คิดว่าผมแยกไม่ออกหรือว่าซาร่าเป็นคนดีหรือไม่?”

“หุบปากซะไอ้โง่” นายท่านสโนว์ดุ “ถ้าแกกล้าแต่งงานกับซาร่า ก็ไม่ต้องกลับมาที่ครอบครัวสโนว์อีก”

“ผมขอโทษครับคุณปู่ ผมต้องแต่งงานกับซาร่า” ร็อดนีย์ตอบโดยไม่ลังเล

“ดีมากร็อดนีย์ สโนว์ แล้วอย่าเสียใจกับเรื่องนี้แล้วกัน”

คุณท่านสโนว์ โยนโทรศัพท์ทิ้งไปด้วยความโกรธ ชายชราโกรธมากจนแทบจะเป็นลม

"พ่อครับ ใจเย็น ๆ" เจสันพยายามปลอบประโลมเขา

“ไปให้พ้น แกมีลูกชายที่น่ารังเกียจอะไรอย่างนี้ เขารังแต่จะทําให้ฉันโกรธ” คุณท่านสโนว์อารมณ์เสีย

เจสันถอนใจ เห็นชัดว่าคุณท่านสโนว์ลืมไปแล้วว่าร็อดนีย์เป็นหลานคนแรกของตระกูลสโนว์ เมื่อร็อดนีย์เกิด นายท่านสโนว์ยิ้มกว้างจนปากถึงใบหูทุกวันและปฏิบัติต่อร็อดนีย์สมกับเป็นหลานสุดที่รักมาก

“ไปซะ ไปโทรตามเจสสิก้าให้กลับมา” นายท่านสโนว์สั่ง

ไม่นานเจสสิก้าก็กลับมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน