คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 988

...

ที่สถานีตำรวจแห่งหนึ่ง

ขณะฌอนถูกพาตัวเข้าไปในสถานีตํารวจ เขาเห็นเมสันพาเลียมออกมาจากข้างใน

ทั้งสามคนเผชิญหน้ากัน เลียมรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นฌอนกำลังถูกนำตัวเข้ามา

“ฉันคิดไม่ถึงว่านายจะได้รับการประกันตัวออกจากคุกเร็วขนาดนี้” ฌอนเหลือบมองเลียมที่ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน จากนั้นเขาก็มองไปยังเมสันซึ่งแต่งตัวดีอยู่ข้างเลียมทั้งยิ้มกริ่ม

“เมสัน ถึงขนาดนี้ยังไม่คิดจะหลบซ่อนตัวอีกเหรอ?”

"เรื่องนั้นไม่จําเป็นสักหน่อย" ดวงตาของเมสันนิ่งสงบ “ฉันจะพาเลียมไป เราจะไม่กลับไปที่ตระกูลฮิลล์อีกแล้ว แกสามารถยื่นฟ้องเขาได้เลยถ้าแกมีหลักฐาน น่าเสียดายที่แกได้แค่กล่าวหาว่าเขาขโมยโดยปราศจากหลักฐานใด”

“แกทั้งคู่สมกับเป็นพ่อลูกกันจริง ๆ” ฌอนแว่บมองเลียมอย่างเย็นชา “เลียม ถึงแม้ฉันเคยเกลียดนายมาก่อน แต่ฉันคิดว่านายยังพอมีความรู้สึกบางอย่างต่อฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นอยู่บ้าง แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเพียงความคิดลม ๆ แล้ง ๆ ของฉันไปเอง นายมันเหมือนกับพ่อของนายทุกประการเลยจริง ๆ”

เลียมกัดฟันกรอดขณะที่เขากําลังจะเอ่ยแก้ต่างให้ตัวเอง เมสันก็หัวเราะขึ้นเบา ๆ “แน่นอน เขาอยู่ข้างเดียวกับฉันแหละ เขาควรเปลี่ยนชื่อเขาเป็นเลียม แคมโปสด้วยในอนาคต ฉันมีลูกชายคนนี้เพียงคนเดียว ฉันไม่พอใจมานานแล้วที่เห็นแกรังแกเขาอยู่ตั้งนานหลายปี”

“ฌอน ตอนนี้หลายสิ่งหลายอย่างแตกต่างออกไปแล้ว สุภาพให้มากขึ้นนะเมื่อแกเห็นเลียมครั้งต่อไปมิฉะนั้นฉันจะไม่ปล่อยให้สมาชิกในตระกูลฮิลล์หลุดรอดไป ดูวิลลี่เป็นตัวอย่าง”

เส้นเลือดของฌอนสั่นระริกด้วยความโกรธ

เลียมหาข้อแก้ตัวไม่ได้อีกแล้ว เมสันเหลียวหันไปเหลือบมองเขาอย่างอ่อนโยนแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะเลียม กลับไปยังตระกูลแคมโปสกันเถอะ”

“คอยดูไปนะเลียม ฉันจะไม่ปล่อยนายลอยนวล!” การจ้องมองที่เย็นชากระหายเลือดของฌอนกวาดไปทั่วเลียม

เลียมตัวสั่นเทา เขาเข้าใจฌอนดี เขารู้ว่าฌอนเอาจริงพร้อมจะลงมือต่อสู้กับเขา

ถ้าไม่ใช่เพราะคําพูดของเมสันก่อนหน้านี้ ฌอนอาจจะไม่เกลียดเขามากนัก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน