เมื่อเธอออกไป ฝ่ายวายุก็ถามนายหญิงเนตรว่า "ทำไมต้องให้เธอไปกับผมด้วย?"
นายหญิงเนตรถอนหายใจยาว "เฮ้อ เธอเองก็ไม่เด็กแล้วนะ จะไม่มีผู้หญิงไว้ดูแลข้างกายได้ยังไงกัน ยังไงซะหล่อนก็เป็นคู่หมั้นของเธอ ก็ถือซะว่าได้ไปปรับตัวเข้าหากันก่อน"
พูดพลาง นายหญิงเนตรก็ชำเลืองตามองวายุ "ตอนแรกเป็นเธอเองนะที่อยากหมั้นกับหล่อน ทำไมล่ะ มาเสียใจเอาตอนนี้หรอ? "
คำพูดของเธอปนความเยาะเย้ยอยู่เล็กน้อย
ในตอนแรกนายหญิงเนตรพยายามทุกวิถีทางที่จะให้วายุหมั้นกับมณิกา แต่ใครจะรู้ว่าเขาจะไม่ยอมตกลงอย่างดื้อรั้น
เมื่อได้เห็นท่าทีไม่แน่ไม่นอนของวายุที่มีต่อธิกานต์ตอนนี้ กลับทำให้นายหญิงเนตรจับต้นชนปลายไม่ถูก
"เปล่าครับ"
หน้าของวายุนิ่งเฉย ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาไม่แสดงสีหน้าใดๆ
"ก็ดีแล้ว"
นายหญิงเนตรกวักมือไล่ "เรื่องที่ประเทศCสำคัญมาก เธอไปเก็บของรีบไปที่นั่นเถอะ"
วายุไม่ได้พูดอะไร ละสายตาออกมา กลับตัวเดินออกมาจากห้องผู้ป่วย โทรศัพท์หานภัทร
มือถือดังอยู่ครู่หนึ่ง อีกฝ่ายรับสาย "บอส มีเรื่องอะไรครับ?"
"ช่วงที่ที่ฉันไปประเทศ C นายต้องคุ้มครองความปลอดภัยของมณิกาให้ดี"
เขามอบคำสั่งให้กับ นภัทรทางโทรศัพท์
อีกฝั่งของโทรศัพท์ นภัทร เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "บอส คุณคิดว่าคุณเป็นห่วงคุณมณิกามากเกินไปไหมครับ?"
ในฐานะผู้ช่วยพิเศษของวายุ นภัทรมีหน้าที่และความรับผิดชอบในการตักเตือนเขาทุกเวลา
"คุณเคยบอกเองว่า การงานสำคัญที่สุด ไม่อยากให้การมีตัวตนของใครกลายมาเป็นจุดอ่อนของคุณ คุกคามคุณได้"
นภัทรติดตามวายุมานานกว่าสิบปี และรู้จักเขาดีกว่าใคร
แม้ว่าเขาจะพูด'เตือนด้วยความหวังดี'แต่เมื่อมันเข้าหูวายุ สีหน้าของชายหนุ่มก็ขรึมลงทันที แววตาของเขาเย็นเยือกจนไม่ปกปิดไว้ไม่อยู่
"เรื่องของฉัน ต้องการความเห็นจากนายเมื่อไหร่กัน? "
คำพูดของวายุเต็มไปด้วยโทสะ
"ขอโทษครับ บอส ผมยุ่งไม่เข้าเรื่องเอง"
นภัทรคิดไม่ถึงเลยว่าแค่ประโยคเดียวจะทำให้ บอสตัวเองโมโหได้แล้ว ยิ่งทำให้รู้สึกว่าไม่มีใครจะเทียบความสำคัญของมณิกาในใจของเขาได้
"คุณย่ารับเธอมาเป็นลูกสาวบุญธรรม ภายหลังเธอก็เป็นตระกูลเดชากุลครึ่งหนึ่ง"
ทันใดนั้นเอง วายุก็พูดแก้ต่างว่า "ผู้หญิงที่ขี้เหร่ขนาดนั้น จะอยู่ในสายตาฉันได้ยังไง"
ถึงแม้ว่าคำพูดนั้นจะพูดให้นภัทรฟัง แต่กลับดูเหมือนเป็นการเกลี้ยกล่อมตัวเอง หาข้ออ้างที่ดูจะสมเหตุสมผลให้ตัวเองมากกว่า
ผู้ชายที่แสวงหาความสมบูรณ์แบบขั้นสูงสุด มีความต้องการที่สูงมากกับทุกๆ เรื่อง แม้แต่ในเรื่องการเลือกคู่ครอง เขาก็มีมาตรฐานที่สูงที่สุดเช่นกัน ไม่อย่างนั้น เขาจะเลือก'ผู้หญิงอันดับหนึ่ง'ในเมืองจันทราอย่างธิกานต์มาเป็นคู่หมั้นได้อย่างไร
"เป็นผมที่พูดมากไปเอง"
นภัทรตอบวายุอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
"ซื้อตั๋วเครื่องบินไปประเทศCให้กานต์ด้วย"
เดิมทีวายุไม่เห็นด้วยกับการให้ธิกานต์ไปประเทศCด้วยกันกับเขาเลย ถึงขนาดไม่คิดจะให้นภัทรซื้อตั๋วให้ด้วยซ้ำ
แต่พอได้ฟังคำพูดของนภัทรแล้ว เขากลับร้อนตัวจึงเอาเรื่อง ธิกานต์ มา'อำพราง'ความรู้สึกไว้ ทำเหมือนว่าใส่ใจแต่หล่อนเท่านั้น ไม่ได้มีมณิกาอยู่ในสายตาเลยสักนิด
แต่ไฟไหม้ในคืนนั้น พวกเขาก็ลังเลอยู่นานถึงจะตัดสินใจทำลงไป
แต่หลังจากนั้น คู่ผัวเมียทั้งสองคนก็ตกอยู่ในวังวนของความรู้สึกผิด
สุดท้ายมณิกาไม่ตาย พวกเขาทั้งสองถึงได้โล่งอก น่าจะเป็นเพราะว่าพวกเขาไม่อยากทำบาปเพิ่มกรรมมากเกินไปในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่
"นี่......"
วิมลเงยหน้ามองไปที่ทัพทอง อย่างไม่มั่นใจนัก
"ถ้าไม่อยากฆ่ามณิกา ให้ตาย ก็ต้องเตรียมตัวตั้งรับให้ดี ให้มณิกากลับมาแก้แค้นตระกูลธนัตถ์โชติได้ทุกเมื่อเถอะ ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เธอไม่ปล่อยตระกูลธนัตถ์โชติให้อยู่สุขสบายแน่ ข่าวใหญ่เรื่องความลับของบัญชีทางการในเวยป๋อเป็นหลักฐานที่ดีที่สุด"
ธิกานต์หยุดไว้แค่นั้น ไม่อยากจะเสียเวลาพูดอะไรกับพวกเขาสองสามีภรรยาอีก
ตอนนี้เธอเพียงแค่อยากรีบจัดของไปประเทศCกับวายุ และพยายามที่จะรักษาความสัมพันธ์กับวายุให้ดีที่สุด อยู่บนตำแหน่ง'ภรรยาของวายุ'อย่างมั่นคง
สองสามีภรรยามองไปยังธิกานต์ที่วิ่งขึ้นไปชั้นบน แล้วพวกเขาก็มองหน้ากัน
ทัพทองเหลือบมองวิมล "ดูสิ ผมบอกแล้วว่ามณิกา เอาไว้ไม่ได้"
ถึงแม้ทัพทองจะรู้ว่ามณิกาเป็นลูกแท้ๆ ของตัวเอง ในใจก็ตัดใจไม่ลงอยู่เล็กๆ แต่เขาก็เป็นนักธุรกิจมาอย่างยาวนาน ชำนาญในการชั่งน้ำหนักผลประโยชน์
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าวิมลดื้อรั้นจะไว้ชีวิตมณิกา เขาก็สั่งให้คนไปเก็บมณิกาตั้งนานแล้ว
วิมลพิงโซฟา มองออกไปนอกหน้าต่าง แววตาของเธอว่างเปล่า "ครั้งนี้ก็ฟังกานต์ละกัน รับกำจัดเธอไปซะ อย่าให้เรื่องมันยืดยาว"
คำที่ธิกานต์พูดมีเหตุผลมาก
ตอนนี้การแต่งงานของตระกูลธนัตถ์โชติกับตระกูลเดชากุล จะมีผิดพลาดไม่ได้
ยิ่งไปกว่านั้นคือนายหญิงเนตรชื่นชมมณิกาเป็นอย่างมาก รับเธอเป็นหลานสาวบุญธรรม ถ้าหากว่ามณิกาหนีออกมาฟ้องนายหญิงเนตรได้ หรือถ้ามณิกาติดต่อบัญชีทางการในเวยป๋อได้แล้วเปิดโปง'อาชญากรรมต่างๆ 'ของพวกเขา จะต้องเสียใจมหันต์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณคือของขวัญจากฟ้า