คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 233

เพราะพวกเขาดื่มแอลกอฮอล์ ลู ชินจิน เลยเรียกคนขับรถของเขามา เขานั่งที่เบาะหลังกับ ทัง โรลชูว

พอขึ้นรถ เขาก็นอนลงในทันที

เมื่อเห็นเช่นนั้น ทัง โรลชูว ถามด้วยความกังวล "คุณไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าคะ?"

ลู ชินจิน หันศีรษะไปเพื่อมองหน้าเธอ “เปล่า ผมแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย”

ในช่วงเวลานี้เขาไม่เพียงแต่ต้องจัดการกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป เท่านั้น แต่ยังต้องเกี่ยวข้องกับธุรกิจของตระกูลลู ด้วย เขาคงเหนื่อยเล็กน้อย เพราะต้องจัดการหลายเรื่อง

ดูเหมือนเขาจะเหนื่อยมาก ทัง โรลชูว เห็นอย่างนั้นแล้ว จึงหันไปนวดขมับของเขาด้วยความเป็นห่วง

สายตาของ ลู ชินจิน จ้องมองใบหน้าสวยงามของเธอที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน

"พักผ่อนเถอะค่ะ เมื่อถึงบ้านฉันจะปลุกคุณเอง"

ทัง โรลชูว พูดเบา ๆ ในขณะที่เธอขยับปลายนิ้วช้า ๆ และเบา ๆ ราวกับว่าเธอกำลังบรรเลงเพลงที่ชวนให้หลงใหล ซึ่งสามารถทำให้คนอื่นเข้านอนได้

เขาจะแสดงความอ่อนแอต่อหน้าเธอเท่านั้น

ความเหนื่อยล้าคืบคลานเข้ามาอย่างช้า ๆ เขามองเห็นใบหน้าของเธอไม่ค่อยชัดและค่อย ๆ เบลอไปในที่สุด

เขาหลับไปแล้ว

ทัง โรลชูว ขอให้คนขับรถขับช้าลง เธอจ้องมองเขาอย่างจริงจัง ในขณะที่เธอหยุดนวดแล้วลูบไล้ใบหน้าของเขาด้วยปลายนิ้วของเธอ

เขามีอำนาจมากมายเหมือนกับเป็นลูกรักของพระเจ้า แต่เขาเลือกแต่งงานกับเธอ

หาก จี ยินเฟง ไม่ได้หักหลังเธอ ไม่นอกใจเธอ เธอก็คงไม่ได้พบกับเขา ถ้าเธอไม่ได้ยินคำพูดของ มู หลิง ถ้าเธอไม่มีความกล้าหาญขนาดนั้น บางที ตอนนี้พวกเขาคงเป็นเพียงคนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เธอก็รู้สึกกลัว

เธอค่อย ๆ ก้มศีรษะลงแววตาของเธอเต็มไปด้วยความรัก เธอยิ้มอย่างอ่อนโยน เธอดีใจที่ได้เจอเขา

ทิวทัศน์ภายนอกรถสว่างวาบไปทั่วด้วยแสงไฟตามท้องถนน ในค่ำคืนอันมืดมิด

...

เซิน โมเฟย หาว เปลือกตาของเขาแทบจะสัมผัสกัน เสียงตำรวจตรงหน้าเขายังคงพึมพำอะไรบางอย่าง

เขาอยากจะตะโกนขึ้นฟ้าจริง ๆ ทำไมเขาถึงต้องมาช่วยพี่เขาในสถานีตำรวจตอนนี้ เวลานี้มันควรจะเป็นเวลาพักผ่อนใช่ไหม?

ครึ่งชั่วโมงที่แล้วเขาตื่นขึ้นมาด้วยเสียงเรียกเข้าระหว่างกำลังฝันหวาน เขาอยากจะดุด่าคนนั้น แต่เขาก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเองแทบไม่ทัน เมื่อเห็นหมายเลขผู้โทรเข้า

"ไปช่วยคนที่สถานีตำรวจที"

ทีแรกเขาหลับลึกมาก และเขาต้องการที่จะปฏิเสธบุคคลนั้น แต่เขาไม่กล้าทำแบบนั้น และนั่นคือสาเหตุที่เขานั่งอยู่ที่นั่นอย่างช่วยไม่ได้ ฟังเรื่องราวที่น่าเบื่อของตำรวจ

แม้ว่าเขาจะง่วงมาก แต่เขาก็เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น

ซอง อันยี เพื่อนรัก ของภรรยาพี่ของเขาจงใจทำร้ายใครบางคน บุคคลดังกล่าวถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล และ ซอง อันยี ถูกส่งไปที่สถานีตำรวจ

และสมาชิกในครอบครัวของผู้บาดเจ็บบอกว่าพวกเขาไม่ต้องการให้อภัย ซอง อันยี พวกเขาต้องการให้เธอเข้าคุกเท่านั้น และไม่สนถึงแม้ว่าจะได้เงินมากมาย

“คุณเซิน เราทำอะไรไม่ได้ คุณซองทำร้ายร่างกายคน เราต้องปฏิบัติตามกฎหมาย”